He Finds His Match

CHAPTER 54 : Confusions

CHAPTER 54

----------------------------

"FRAPUCCINO!!!! OH_ YEAH!!! Namiss ko to grabeee!" Ang lapad ng ngiti ko ng matikman ko ulit yung favorite kong orderin dito sa Starbucks. wehehehe .. And yup! Dito ako dinala ng Halimaw! hahaha

"Ugali mo na pala talga yang pagiging OA..Akala ko sinasadya mo lang talaga para inisin ako.." Nakangiti sya sakin habnag umiinom nung inorder nya.

"How disappointing.. ngayon mo lang nalaman yan? samantalang ako.. Matagal ko ng alam na yang pagiging bipolar mo ay likas na sayo . tsk .. " uminom na lang ulit ako pero tinawanan lang ako ng walangya.

At ano anmang nakakatawa sa sinabi ko? Dapat nga naasar sya dun ah?

HELLO?!?!

"Nakakatawa dun?!?!" sita ko sa kanya

"Sa sinabi mo wala.. But.. You do look funny "  napataas yung kilay ko..

I look funny daw?

What the?

Nag effort akong magretouch kanina dito sa restroom ng Starbucks bago umupo sa table at humarap sa kanya , and i know i look extremely awesome tapos.. babansagan nya akong FUNNY?

BULAG BA TO?

"You have..  foam on your lips. " foam daw?

Bigal akong napapunas ..

Shocks!

Ito pala yung sinasabi nya!

MERON NGA!

"Meron pa!"-sya

I wipe again..walana

"MEron pa" -sya

Pahid ulit..wala naman ah?

"MEron pa"

"Wala na eh! Niloloko mo lang ako no!" i shouted at him

"Do i look like kidding? pSh" bgila syang dumukwang At sya na mismo ang nagpahid sa labi ko..

BIgla na namang bumilis ang itbok ng puso ko.. At napatingin ako sa kanya..

Napatingin din sya sakin .. at para syang na freeze.. He stopped moving. his fingers still slowly tracing my lips

And i cant move..

and then

*SNAP!

parang bigla na lang kaming natauhan kaya bigla na syang umurong at umupo ng maayos.. And so am I.. Napatingin na lang ako sa ibang direksyon at pasimpleng pinahid yung labi ko ..

Shit.. Nagiinit na naman yung pisngi ko ..

"Ang init! ha.Ha. Grabe to no?!?! Ang init!" humigop na lang ulit ako ng frappucino para hindi tuluyang maging awkward yung sitwasyon namin.

Ganun din yung  ginawa nya

Awkward.Awkward.Awkward

We didnt speak for  a couple of minutes.. Hindi ko alam kung anong sasabihin at malamang ganun din sya.

Bigla tuloy bumabalik sakin yung nangyari ng nakaraan .. ano bang ibig sabihin nun at ano bang ibig sabihin ng ngayon? Why is he acting like that and why am i being like this? May dapat ba kaming sabihin sa isat isa o may dapat ba kaming pag usapan? Or should we leave everything this way?

Aish!!! I'm going crazy!

"Mololoka ako kaiisip!!" i blurted out.. i didnt mean to

"Then wag mong isipin .. " he gently laughed.. Shit.. Nasabi ko pala yung naiisip ko..