He Finds His Match

EPILOGUE : Seven Years Later

EPILOUGE

7 years later....

      " Sipagan lang po natin sa tubig  huh? Medyo kulang po kasi kayo sa fluids.. Then,. Ito po yung.. Irereseta ko sa inyong gamot.." Iniabot ko sa babae yung lista ng gamot at dosage na inilista ko sa papel.

My seventh client for the day..

And hopefully, the last.. cause Im running out of time..

Unconciously, napatingin tuloy ako sa wall clock na nakahang sa may taas ng pinto ng aking clinic.

Just then , that door opened.

"MOM! When are you going to finish that! WERE LATE!!!!.. "

.

.

.

.

Napatingin kami pareho nung pasyente ko sa batang babaeng nagbukas ng pinto..

"Hey .. Yhwarie.. Watch your manners.. "

I smiled..

"Nako, pasensya ka na dun sa anak ko huh? .. Malditahin talaga yun! "

Natawa na lang ako pagpaumanhin ng pasyente ko..

gusto kong sabihin sa kanya na .

'Naku, mas maldita pa po dyan ang pamangkin ko.. '

pero hindi ko na sinabi..

mabait bait na ngayon si Stephie..

And speaking of Stephie..

Naku, isang oras na lang, recital na nila.. Sana makaabot ako..

"Only daughter mo po?" I asked. Muka kasing spoiled.

"Hmm.. yup.. Ikaw din? " - she asked me.. Magtataka pa sana ako kung bakit nya yun biglang naitanong.. But then I saw her taking a glance sa isa sa picture frame na nakadisplay sa isang table ko.

And then I smiled..

"Opo. "

.

.

Napatingin na din ako sa larawang tinitingnan nya..

And there.. Im staring at  my Happiness.

Ang dahilan kung bakit Naging masaya na ulit ako..

Ang nahanap kong dahilan para mabuhay ..

Sya yung dahilan kung bakit wala na akong bagay na pinagsisihan ngayon..

Sya yung dahilan kung bakit sa kabila ng lahat ng nangyari sa buhay ko. lahat ng pinakawalan ko , at sinakripisyo ko..

Pakiramdam ko pa din , 'ang blessed ko. !'

Hindi kami nagkatuluyan ni Yhgo.The day of his wedding , sumama pa din ako kay Esbie.

we parted ways.. we did.

But I dont wanna go into details kasi , kahit hanggang ngayon..

Dinudurog pa din ang puso ko kapag naiisip ko ang nakaraan.

But everything is worth the sacrifice.

we're living fine.

We all are.

Pagkatapos ng checkup ng huling pasyente ay lumabas na ako to see someone na alam kong kanina pa inip na inip na nag iintay sakin..

"MAMA!"