Pencerenin önünde içeriye girmeye çalışan kelebeği gördüğümde merakla ona doğru ilerledim. Kelebek gerilemeye başladığında kendisini cama çarpacağını anlayıp aceleyle kulpunu aşağı indirip pencereyi açtım. Kelebek hızla içeri girip odamda tur atarken büyülenmişçesine siyah kanatlarına bakmaya başladım. Bu kelebek geçen gölde parmağıma konan kelebeğe çok benziyordu tek sorun bu kelebek ona oranla daha küçük ve daha narin görünüyordu.
Kelebek küçük kanatlarını hızla çırparken etrafımda dönmeye başladı. Tam arkamdan geçtiğinde bornozun açık bıraktığı omuzumda hissettiğim serinlikle birlikte bakışlarımı oraya çevirdim. Kelebek omzuma konmuş bekliyordu.
Daha net görebilmek ve kelebeği ürkütmemek için yavaş adımlarla odamdaki boydan aynanın önüne ilerledim. Bakışlarımı net göremediğim kelebekten çekip aynaya çevirip baktım. Kelebek tam boynumdaki çiziğin üzerine konmuştu. Anlamsız ve bir o kadarda hayranlık dolu gözlerimi kelebeğin naif kanatlarından çekemedim.
Kelebeğin konduğu omzum, ısınmaya ve karıncalanmaya başladı. Kelebeği içeri alırken kapatmadığım pencereden güneşin aydınlığına rağmen serin rüzgâr şiddetle tül perdeleri yükseltmeye başladı.
Rüzgârın uğultusuyla birlikte kelebek hareketlenmeye başladı. Uçacağını sandığın için kanatlarını kıpırdatmasını beklerken yaranın üzerini eşelemeye başlamasıyla acıyla inledim. Gözlerimin önünde siyah benekler uçuşmaya başlarken sağ omzum tamamen uyuşmaya başladı.
Bedenim hareket ettiremez hale gelirken odamdaki rüzgârın şiddeti artmaya başladı.
Kulaklarıma çalınan sözlerle gözlerim irileşti
"Sen siyah bir kelebek gibiydin."
Bakışlarım aynada kelebeğe bakar şekilde donmuşken çiziğin genişlediğini ve kelebeğin araladığı çizikten içeriye girmesini büyük bir dehşet içinde izledim. Ses devam etti
"Sorunlu, nadir, mükemmel"
Dizlerimdeki derman çekilirken rüzgârın uğultusundaki kelimeler kulaklarıma ilişti
" Ve Acı" Gözlerimin önü tamamen kararırken keskin bir acı boynumu kapladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MORTALS HİRİA
Science Fiction"Kelebek" dedi "Sende bana ait bir can var". Ölümlüler şehri burası. Tanıdığım her şey yabancı bana. Hiçbir sokak, hiçbir beton yığını anımsatmıyor yaşadığım yeri. Şimdi karanlık bana bu şehir, ölümlüler şehri. Hiç olmayanların ve hiç olamayacaklar...
