Impossible(Lilo)

Sekizinci Bölüm

Özlemek şu an diğer her şeyden daha anlamlı görünmüştü gözüme. Onu seviyordum o bunu biliyordu ama buna rağmen benden gizlemiş acı çekmemi umursamadan sevdiği kızı anlatıp durmuştu.

Tamam, beni o anlamda sevmiyor olabilirdi ama ben onun en yakın arkadaşıydım ve kimse en yakın arkadaşının üzülmesini istemezdi. Hemde kendi yaptığı bir şey yüzünde. Tüm bunların ardından ondan uzak kaldığım bu süre boyunca yine de özlemiştim onu. Çok özlemiştim hemde. Beni rahatlatan bir şey var ki o da bana olan bakışlarının hiçbir zaman değişmemiş olmasıydı. İşin garip tarafı ise en çok canımı yakanda buydu. Tamam hemen bana aşık olmasını beklemiyordum ama, peki bana hiç aşık olmasını beklemiyordum AMA bu sürekli içimi daraltıyordu elimde değil.

Her ne kadar onun olduğu kadar benim de canımı yakan Aria belasından, ki Louis için pek bela olmasa da ben ona bela demekten hiç çekinmem az mı ağlamıştım onun yüzünden, kurtulmuş olsakta onu üniversitede rahat bırakmayacaklarını zaten kendinin de rahat durmayacağını biliyordum. Ancak bu kadarını da tahmin etmemiştim.

Haftalardır yanımıza gelmiyor ve her gün sosyal medya hesaplarında sevgilisiyle fotoğraflar paylaşıyordu. Eskisi gibi yakın arkadaş olmamamız bir yana her ne kadar benim inadımdan kaynaklanıyor olsa da doğru düzgün konuşmuyor olmamız kalbimi sıkıştırıyordu. Tanrı şahidim hayatım boyunca ilk defa birini bu kadar çok özlüyordum.

Tabii, unutmadan geçemeyeceğim sonra yanlış anlaşılma olmasın bu konuda hala inat yapıyor oluşumun tek nedeni inatçı bir yapıya sahip olmam değildi. Bu, Louis'nin üzerinden altı ay gibi bir süre geçmesine rağmen özür dilemek adına tek bir hamle yapmamasından kaynaklanıyordu. Sanki aramızda ki bu atışma hoşuna gidiyormuşcasına onu her terslediğimde suratını bir sırıtma kaplıyor ben onu yüzünden silmek için ne yaparsam yapayım öylece asılı kalıyordu. Fazlasıyla sinir bozucu.

"Kıracaksın." Niall elinde ki gitarı yerine koyarken temizlemek için elime aldığım plaktan kafamı kaldırıp ona baktım. Canım zaten feci sıkkındı bir de Louis'nin sevgilisiyle öpüşme fotoğraflarını görünce şu an ki ruh halimi açıklayacak bir kelime bulamıyorum. Bulmasam da olurdu çünkü Niall anlamış telefonu çıkartıp Louis'yi yanımıza çağırmıştı. Çağırılmasa bir ay daha buraya geleceğinden şüpheliydim ve bugün o üzülür diye içime tıktığım her şeyi yüzüne söyleyecektim. Aman canım biraz da o üzülsün.

"Üniversiteye gitmediğin için pişmansın değil mi?" Bir de bu konu vardı. Pişman değildim çünkü bu yıllar boyunca kendim için aldığım tek karardı. Sadece bazı anlarda Louis'nin yanında olup o kızların hepsini ondan uzak tutmak isterdim. Sadece bazen. Şimdi bunu benim yerime yapan bir kişi vardı ve ben fazlasıyla rahattım(!) Yani benim yerime onu öpen, ona sarılan, onunla sevişen biri olduğu için şanslı sayılırdım. Evet, evet sakinim.

***

"Selam baylar," İçeriye girer girmez neşeli sesiyle bağırdığında Sasha'nın ısımaya devam ettiği elimin acısını unutmuştum. Sadece bir anlığına çünkü Sasha köpek gibi ısırmıştı. Nedeni de yalnızca bana sinirlenmesiydi. Neymiş efendim onu tanıyormuşum da erkek arkadaşına kötü davranmamam gerekirmişte. Ayrılabilirlermiş. Bu güzel olurdu çünlü o dövmeli çocuğu zerre gözüm tutmamıştı.

"Aaaaah! Sikeyim Sasha çek o dişlerini." Kendini geri çekip eserine gülümsediğinden yanından kalkıp içimden gelmesede Louis'nin yanına yanaştım. Şaka yapıyorum, sadece bunun için bir bahaneye ihtiyacım vardı. Kokusunu özlemiştim.

"Ne oluyor?" Louis gözlerini kısarak Sasha'ya baktıktan sonra elimi ellerini arasına alıp diş izleri olan yerde parmaklarını gezdirdi.

Ve bende irade sahibi olarak elimi büyük bir hızla gerci çektim.

Kıçım iradesi. Daha sen çocuğu koklamak için-garip gelmiyor susun- dibine giriyorsun.

Ve evet sanırım farketmişsinizdir şu sıralar fazlasıyla küfür ediyordum. Louis ve bana getirileri.

"Niye ısırıyorsun onu?" İkisinin hiç anlaşamıyor olması umrumda değildi açıkcası. Birisi sevdiğim adam diğeri ise kız kardeşim gibi bir şeydi. Ama bu onların çekilmez ve gıcık olduklarını değiştirmiyordu.

"Sanane. İstediğimi yaparım." Tabii yapardı. İsterse kolumu koparır köpeklere verirdi. Vahşi kız. Resmen bir psikopattan farkı yoktu.

Louis gözlerini devirdikten sonra bana bir bakış atıp gülümsedi.

"Sevgilimden ayrıldım." Oyuncu bir edayla dudaklarını büzdüğünde içimden yalnızca şunları söylüyordum.

BANANE ULAN BA-NA-NE.

Selaaaaam, uzun sürdü ama olsun dimi. Anladığınız gibi zaman atlaması yapıyorum ve bu gerekli çünkü Darling'e göre bunlar bayaa böyle kalacaklar. Tahminimce 12. bölüm final olur. Yani inşallah, finali yapsam rahatlarımda. Öyle işte uzun bir süreden sonra kötü yazmış olabilirim bunun için özür diliyorum ve yeni başlayan iki kişiye de çook teşekkur ederim. Yazdiklarimin begeniliyor olması güzel. Yorum filan da atin ya, mutlu olayim azicik😂😂😂