PEMBE!

Koyu pembe

Medya:melike
Bedenimin üstünde sanki 1 ton ağırlık vardı ellerimi yatağa koydum gözlerimi araladım ama herşey bulanıktı siyah bi bulanıklık ve sonra kulağımın dibindeki nefes alış verişlerini hissettim.kafamı o yöne çevirmemle şaşkınlığım kat be kat artmıştı ama ben ben susmaktan başka birşey yapamıyordum.o güzel yüze bakmaktan başka bişey yapamıyordum taki midemin bana oyunu kadar acı içinde kıvrandım ellerimi başıma koydum hatırlamaya çalıştım sanem mesaj atmıştı gerisi yoktu başıma öfkeyle vurdum.ve sonra bacaklarımın üzerindeki bacağı hissettim  fazla güçlüydü...
Güç bela ayrıldım yataktan ve öylece ne yapacağımı bilmeden bakınıyordum etrafa.daha sonra onun telefonundaki tarihi görmemle kafamdaki şimşeklerin ardarda çakması bir oldu bedenemi hareket ettiremiyordum doğum günüm bugün  doğum günümdü yere egildim kafamı duvara yaslandım ve ard arda gözyaşlarının gözlerimden yüzüme doğru kayması bir oldu birinden güç almak istedim o an benim güçsüzlüğümü kapatacak birini istedim yanımda dolaba tutunarak kalktım yatağa tekrardan yattım savaşın o yakışıklı güzünde ellerimi gezindirdim sonrada sımsıkı sarıldım gözyaşlarım tişörtünü sırılsıklam etmişti.
Ona ne kadar sıkı sarılırsam o kadar güçleniyordum sanki benim zayıflığımı örtüyordu sanki asla doğum günüme sevinemeyecektim asla!her zaman ağlayacaktım.o esnada her zerresinde huzur bulduğum ses doldu kulaklarıma
-ece!
Cevap vermedim dahada sıkı  sarıldım dahada çok ağladım.eliyle kafamı kaldırdı ve yüz yüze gelmemizi sağladı.
-ağlama ece
Ama sanki o ağlama dedikçe ağlamam şiddetleniyordu.
-doğum günüm
Dedim fısıltıyla duraksadı biran
-buna sevinmen gerekmez
Bu sefer yüzümü yüzüne çeviren ben oldum kollarımı ondan ayırmayarak
-ama babamında öldüğü gün
Dedim acınası bi sesle kendime bile acımıştım o an bişey demedi yada diyemedi elleriyle saçlarımı okşuyordu elinin her değdiği saç telim bayram ediyordu.yavaşça yatakta doğruldu ve bağdaş kurdu onunla aynı şekilde bende kurdum baş parmağı ve işaret parmağıyla aşağı eğilmiş yüzümü kendine döndürdü
-baban
Dedi ve yutkundu
-nasıl öldü
Yutkunmak istedim bende ama boğazım düğümlenmişti
-intihar etti
Dedim yine fısıltıyla sesim çıkmıyordu ki ve o an dün geceyle ilgili her şey geldi aklıma giyinme kabininde kilitli kalışım soğuk zeminde ağlayarak uyumam tek soru işareti vardı ama aklımda buraya nasıl geldim?
-ben niye buradayım ?
Başını öne eğen bı sefer oydu
-uzun hikaye desem
-peki
Dedim ne diretecek halim vardı nede inatlaşacak en kısa yolu seçerek kabul ettin annem   
Geldi aklıma kim bilir ne kadar endişenmişti.i
-annem
Dedim güçlükle
-merak etmiştir
Başını salladı fazlasıyla garip değilmi?beni aşağılayan adamın evindeyim yatağındayım beni dinliyo?beni kurtardı beni düşüren adam peki ya neden?cevapsız soru...
Üstünü giyindikten sonra evden çıktık çok garip bi şekilde evde ne annesi nede babası vardı koca evde tek başına yaşıyordu.yolda güçlükle yürüyordum zorla yeri tarif ediyordum evin kapısına vardığımızda yine çıkmayan sesimle teşekkür ettim.yanıma geldi ve fısıldadı
-sen güçlü bi kızsın sakın pes etme
Dedi başımı salladım içim her ne kadar isyan etsede her ne kadar inkar etsede kolay yolu seçtim başımı salladım sonra gitti elleri ceplerinde gitti.
Apartmana adımımı attığımda bi titreme geldi içime bizim daireye vardığımda ise yanıyordum kapıyı güçlükle çaldım epey uzun bi süre sonra kapı açıldı karşımda her doğum günümdeki gibi eli yüzü şişmiş ağlamaktan helak olmuş gözleri mermer gibi olmuş teni bana öylece bakıyordu
-ece!
Dedi fısıltıyla
Hiç bişeye aldırmadan annemin boynuna atladım boynumdan öptü
-nerdeydin aşkım çok merak ettim seni
Ayakkabılarımı çıkartıp içeriye girdim.ve koltuğa yayıldım
-şey sanırım yani sanemlerdeydim şarjım bitmiş
Annem inanmadı ama benim gibi kafasını sallamakla yetindi onları büyük bi aşktı herkesi karşılarını almışlardı sadece bunu bilirim bunuda küçükken hani babam ölmeden önce öğrenmiştim.sonra sormaya cesaret edemedim gözlerimi kaçırdım  annemden
-anne ben duşa giriyim
Başını salladı yarı kapalı gözleriyle her yıl pasta alır kutlamak isterdi doğum günümü bende her yıl yemezdim o pastayı sanki babamın ölümünü kutlar gibi saçmaydı benim için.
...
-eceee!
-Efendim anne
Yine toplanmıştım biraz annemin bana seslenmesi üzerine salona doğru yol aldım da ışık niye kapalıydı
-anne nerdesin?
İçeriye girdiğimde o gözümü alan mum ışıklarını gördüm gözlerim büyürken annemin yanındaki necla teyzem sanem necla teyzemin kızı,bide kuzenim alara vardı,gözlerimi kırptım her senemi buydu her senemi bunu yapıyolardı,
Odama koşmaya başladım üzerime siyah pantonum beyaz tişört ve asker yeşili kabanımı giyindim altıma beyaz spor ayakkabılarım arkasında pembe detaylar olan ve odamdan hışımla çıktım sanem yanıma geldi
-ecee!
-ne sanem
-kadın senin için uğraşıyo görmüyomusun altı üstü bi mum üfleyeceksin
-sanem sen ne diyosun altı üstü eğlenmek ha bugün babamın ölümünümü kutlatacaksınız bana
Sesimi duyan annem yanımıza geldş ardından da necla teyze
-ece bugün senşnde dogum günün
-anne is-te-mi-yor-um bugün ben doğmadım farz edin tm?
-ece niye yapıyosun bunu
Sinirden titremeye başlamıştım kapıyı hışımla açtım
-ece hiç biyere gitmiyosun!
-özür dilerim ama sizinle burda babamın ölümünü kutlayamam
Dedim ve kapıyı çarptım gözlerimdeki yaşlar yine hücum etmişti yüzüme elimle sildim göz yaşlarımı apartmandan hızlıca çıktım ellerimi ceplerimle buluşturdum.ayaklarım beni savaşa götürüyorlardı o her ne olursa olsun tehlikeliydi fazlasıyla!benden bağımsızlardı ama şuan ayaklarım ve sonra kendimi onun kapısında buldum binanın kapısı açıktı yavaşça girdim bi kızın bağırdığını duydum çığlık çığlığa
-savaaş biz kardeşiz unuttun mu?!?
-üvey kardeş demek istedin heralde melike
Bu kaçıncı darbeydi bu kaçıncı vuruş bu kaçıncı?bu kaçıncı kandırılışım?!merdivenlerş çıktım yavaşça melike ağlıyordu
-kan bağımız mı olması lazım ha o pembeyi sevmene müsade edemem
-bunu sana sormuyorum!?
Gözümden bi yaş düştü merdiven basamaklarının birine oturdum.ellerimi buz kesen zemine koydum titremeye başlamıştım ayağa kalktım merdivenleri çıkıyordum daha doğrusu çıkmaya çalışıyordum,başım dönmeye başlamıştı elimle duvara tutundum ama ayakta duramıyordum artık gücüm yoktu ayak bağım kesilmişti ve ellerimi başıma koydum merdivenlerden yuvarlanıyordum ve koca apartmanın içinde çığlığım yankılandı
-ahh
Bi kaç basamak sesi daha yüzümdeki elleri hissettim gözlerimi açmak istedim ama açamadım belkide açmamayı seçtim.
...
(Arkadaşlar lütfen eğer beğendiyseniz votelemeyi ve yorum yapmayı unutmayınız!)