Ngayon ang game ng ateneo vs. UST. Andaming tao! Game 1 lang to ha, pano pa kaya sa game 2 or game 3?
Basta ako isang tao lang ang pagtutuunan ko ng pansin at yun ang basketball player na naka-jersey 16.
naalala ko tuloy yung convo namin kahapon
"uy Charlene, manonood ka bukas ha"
nagkunwari ako na di ko alam pinagsasabi niya "ha? ano meron bukas?"
"ayyy.. ang sakit naman di mo alam"
"Hahahahaha joke lang , ako pa naman kasi tinanong mo nyan eh you know na ako number 1 fan mo." hinug ko siya
" basta magpakita ka before the game para may inspiration ako ah"
" opo, asus dapat buong UST inspiration mo no, hindi ako. You do it for all of us, cuz' we support you and we love you"
"oo pero ikaw talaga pinaka may hatak eh, cuz' I know that you really support me and you really love me" wink wink
"Ikaw Teng ah!, di pa kita sinasagot wag assuming"
"hahahahaha , kahit di kita maging girlfriend, I know you love me. I know you care. Shout whenever and I'll be there. You are my love you are my heart and we will never ever ever be apart. "
"o tama na... baka masira reputasyon mo sa as respetadong basketball player" tinakpan ko yung bibig niya
*end of flashback
sobrang ngiti ko ngayon. I want to make him happy. It's his day and I want to make it as memorable as possible for him.
Naka-upo na ako with my friends and I told them to save my seat kasi pupuntahan ko lang si Jeric.
Bumababa ako at nakita ang team pero wala pa siya.
"Kuya Tata! asan si Jeric?"
"ahhh nasa locker room ata, nagriritual"
"Ahhh! sige sige pupuntahan ko lang ah!"
Hinanap ko siya at nakitang naka-upo na parang ang lalim ng iniisip.
"Oy Abs"
tumingin siya na parang gulat na gulat.
"Charlene... ba't ka andito?"
"Ako pa stalker mo ako eh" nilapitan ko siya
"Ahh. hahahah..kaw naman favorite stalker ko" niyakap niya ako at hinalikan ang ulo ko
BINABASA MO ANG
Game Changer
عاطفيةA love story of a basketball player and a normal student at UST.