Texting | Acid (VOLTOOID)

Hoofdstuk 16

Point of view Nathan

Verwachtingsvol kijkt Rayan me aan. Ik durf Lola niet aan te kijken. Als ik naast me kijk zie ik Lola zenuwachtig glimlachen, is dit wel wat ze wilt? "Mag ik ook passen?" Vraag ik me een rood hoofd.

Naast me hoor ik Lola zuchten en Rayan kijkt me hoofdschuddend aan. Shit. Wat heb ik gedaan? Besef ik me opeens. Ik kan mezelf wel slaan. Ik was verdomme zo goed op weg. En nu is alles verpest. Verpest.

Even wil ik huilen, maar ik doe net alsof er niks aan de hand is en neem nog een paar slokken van mijn cola berenburg.

Na heel wat drankjes op weet ik het zeker; dronken. Ook Lola is erg lacherig en kan ook niet meer recht lopen, net zoals Elise en Rayan overigens.
Lola loopt de woonkamer uit en ergens uit bezorgdheid loop ik haar achterna. Ze draait zich om en haar blik vraagt 'wat doe je?'.

Ik kan mezelf niet meer tegenhouden, pak Lola zachtjes vast en druk mijn lippen op die van haar. Eindelijk de kus waar ik zo lang op gewacht heb. Dit moment waar ik op gehoopt had dat het zou komen.

Lola begint me nu ook vast te pakken en ik sla mijn armen om haar middel. Achter me hoor ik stemmen; Rayan en Elise. Maar het maakt niet uit. Dit moment is het enige wat nog telt.

Het is vier uur als ik het logeerbed induik. Als ik net lig zie ik Lola in de deuropening staan. Ze heeft een zwart hemdje aan en een onderbroek, verder niets. Ze kijkt me lachend aan en klimt bij mij in bed. Ik kan niets anders doen dan glimlachen en haar opnieuw zoenen. Godzijdank zoent ze terug.

De volgende ochtend
Point of view Lola

Ik word wakker met een bonkend hoofd. Oh nee, hello kater. Zuchtend ga ik meer rechtop zitten; slechtste idee ooit. Ik heb het gevoel alsof ik alles onder kan kotsen en voel me helemaal draaierig.

Naast me voel ik iemand ook rechtop zitten. Nathan? Even denk ik aan gister en weet ik de meeste dingen weer. Ook een zoen... zal ik dat gedroomd hebben? Zuchtend laat ik mezelf weer vallen. Ik zal het vast gedroomd hebben.

Nathan draait zichzelf langzaam naar me toe en begint te praten met zijn ochtendstem. 'Lekker geslapen?' Vraagt hij lief. Ik heb te veel hoofdpijn en alles om te gaan reageren. Als ik mijn mond open scheuren mijn lippen en kan in wel janken van de pijn.

'Gaat het wel?' Vraagt Nathan, die bezorgd over me heen gaat hangen. Ik lach wat schor en knik. Maar het gaat helemaal niet goed, ik voel me zieker dan ooit.

'volgens mij gaat het niet.' Merkt Nathan. Ik ga weer rechtop zitten. 'Jij je zin.' Komt er schor uit. Nathan kijkt me met medelijden aan, waardoor ik nog geïrriteerder word. 'Gewoon niet lekker.' Het komt er fluisterend uit.

Nathan knikt met zo'n blik van 'ja geloof je het zelf' en loopt het bed uit. Verbaasd kijk ik hem na. Gaat hij nou gewoon weg?

Point of view Nathan

Ik loop de trap af, keuken in en zet wat thee. Ook maak ik toast en zet ik alles op een dienblad. Hopelijk vrolijkt dit Lola wat meer op. Of zou ze soms boos zijn van de zoen...

Onzeker loop ik naar boven en zie ik dat Lola alweer in slaap gevallen is. Als ik aan haar hoofd voel is die gloeiend heet. Voorzichtig maak ik haar wakker en vertel ik haar dat ik een ontbijt voor haar gemaakt heb. Ze knikt en valt meteen weer in slaap. Een beetje verbaasd ga ik maar naast haar liggen en val ik ook weer in slaap.