Texting | Acid (VOLTOOID)

Hoofdstuk 12

---

OMG BEREID JE VOOR OP DE ONTMOETING

---

Lola gooit haar fiets zowat neer in de stalling en rent naar de perrons.
Als ze achter zich een stem haar naam hoort roepen weet ze gewoon dat het Nathan is.
Als ze achter zich kijkt ziet ze een jongen die inderdaad op Nathan lijkt, naar haar toe rennen. In de verte hoort Lola mensen "Acid!" schreeuwen.
Zonder er bij na te denken knuffelt ze Nathan en het voelt zo vertrouwt.
Na een paar minuten knuffelen lopen de twee al pratend naar Lola haar fiets.
"Zal ik gaan fietsen?" Stelt Nathan voor en Lola knikt. Ze gaat bij hem achterop zitten.

"Sla je armen anders maar om mijn middel." Zegt Nathan met zijn Vlaams accent wat Lola schattig vind. Ze slaat haar armen om zijn middel en ze merkt hoe fijn ze dit vind.

Na een kwartiertje zijn ze aangekomen bij Lola thuis. Lola maakt de deur open en laat Nathan als eerst binnen.
Hij zet zijn grote tas op de grond neer. "Wil je wat eten en drinken?" Nathan knikt heftig.
"Ik heb pizza's mee voor je." Zegt hij glimlachend terwijl hij twee pizza's uit zijn tas pakt.

Lola schiet van de zenuwen in de lach waardoor Nathan haar schattige lach hoort en kriebels in zijn buik voelt. Hij wist het al sinds hij met haar praatte. Lola is anders dan andere meisjes. Hij vond het alleen wel jammer dat haar roze haar weg is, maar dit vind hij misschien nog mooier.

Lola doet intussen de pizza's in de oven en Nathan kijkt naar haar terwijl ze dat doet. Lola heeft het wel door, maar schenkt er verder geen aandacht aan.

Als de pizza's klaar zijn staat Nathan weer op, die zwijgend en nadenkend op de trap zat, en lopen de twee naar de woonkamer om de pizza's op te eten.

"Heb je kaarsjes?" Vraagt Nathan heel serieus. Lola ziet het en probeert niet te lachen. "Ja." Zegt ze en ze pakt een paar kaarsen plus aansteker uit een la.

Nathan pakt ze aan en steekt er een paar aan. Hij geeft ze vervolgens een mooi plekje.

Point of view Nathan

Ik kijk de woonkamer rond, die leuk ingericht is. Dan kijk ik Lola weer aan. Ze is druk bezig met haar pizza. Als ze me opeens aankijkt kijk ik in haar prachtige bruine ogen.

Ze glimlacht even naar me en gaat verder met haar eten. Door die glimlach word ik helemaal warm van binnen. Ik besluit ook maar met mijn pizza te beginnen.

"Zal ik een liedje op doen?" Stelt Lola voor. Ik knik omdat ik pizza in mijn mond heb. Normaal zou ik gewoon gaan schreeuwen met open mond, maar ik wil geen verkeerde indruk maken bij Lola.

"Klassieke muziek?" Lacht ze, weer dat schattige lachje.... maar ook ik lig dubbel van het lachen. "Nee, doe maar wat." Krijg ik er met veel gelach uit.
Lola zet een nummer op wat ik niet zo goed ken, maar het is niet erg.

Point of view Lola

Ik zet mijn bord neer. Nathan is nog niet klaar met zijn pizza, eet ik zo snel? Meteen schaam ik me. Ik drink een slokje van mijn ice tea en kijk naar buiten.

Het is rotweer buiten. Het waait en regent keihard waardoor je de regen goed tegen de ramen hoort tikken. Ik vind het zelf een leuk geluid.

Het maakt me rustig.

Als Nathan klaar is met zijn pizza besluiten we om een film te gaan kijken. "Welke wil je dan?" Vraag ik terwijl ik Netflix opstart. "I don't care." Zegt hij met een grappig Engels accent waardoor ik weer hard moet lachen, en omdat ik moet lachen moet hij dan weer ook.

We bekijken een paar opties en kiezen uiteindelijk voor Duff , keuze van Nathan.

Ik start de film en maak mezelf comfortabeler op de bank. Nathan doet het ook, merk ik. Ik zet twee van die "poefs" bij onze voeten neer en we zetten onze voeten erop.

Na een tijdje begin ik moe te worden, maar ik wil niet slapen. Ik wil gewoon bij Nathan blijven nu.

Point of view Nathan

Ik kijk naast me en voel Lola's hoofd langzaam naar mijn lichaam vallen.

Ze is in slaap gevallen! En wat ziet ze er lief en schattig uit zo...
Ik sla een arm om haar heen en richt mezelf weer op de film. Alsof ik dat nu kan!

Zuchtend til ik Lola op en breng ik haar naar bed. Ik moest op een logeerkamer, maar waar is die dan?

Als ik Lola in bed gelegd heb loop ik naar beneden om de kaarsjes en tv uit te doen. Daarna loop ik weer naar boven en hoor ik Lola gillen.

Bezorgd een ik naar Lola's kamer waar ze angstig in bed ligt. "Lola. Wat is er gebeurd?" Ik hoor hoe bezorgd ik klink.

Point of view Lola

Ik vertel Nathan dat ik een nachtmerrie had. Nathan knikt medelevend. "Ik ga die logeerkamer maar eens zoeken." Zegt hij na een paar minuten als ik rustig ben.

Meteen overvalt een bang gevoel me. Nathan mag niet weg nu! "Nee." Zeg ik vastberaden.
"Blijf hier, please?"

Nathan glimlacht lief en ik schuif wat op zodat hij er ook bij kan liggen. Ik heb geluk dat ik een tweepersoonsbed heb, denk ik blij.

Als ik me omdraai voel ik Nathan zijn lichaam tegen dat van mij.

"Gaat het weer?" Vraagt Nathan lief. "Niet echt." Meen ik. "Je mag... je mag je hoofd wel op mijn borst leggen of iets. Als je dat fijn vind." Stottert Nathan. Ik glimlach, ook al kan hij het niet meer ziet want het is nu donker.

Ik leg voorzichtig mijn hoofd op zijn borstkas en hoor hem rustig ademen, wat mij ook rustig maakt.

Opeens bedenk ik me dat hij geen shirt aan heeft, maar het maakt me niet uit.
Ik ben zo gelukkig op dit moment.