Texting | Acid (VOLTOOID)

Hoofdstuk 25

Point of view Lola

OV? Check. Pinpas? Check. Id? Check. Eten en drinken? Check. Kleding? Check. Als ik erachter kom dat ik alles heb stuur ik de moeder van Nathan een berichtje dat ik eraan kom.

Natuurlijk heb ik haar wel om toestemming gevraagd, maar ze vond het een super leuk idee. Ik werp een laatste blik in de spiegel en loop dan de deur uit. Omdat het me handig lijkt dat mijn fiets niet gestolen wordt laat ik die achterhuis staan.

Ik doe de deur op slot en loop naar het station met mijn kleine koffertje. Er zijn een paar mensen die me aankijken, net alsof ze me herkennen. Misschien van de foto met Nathan?

Als ik ingecheckt ben en in de trein zit pak ik mijn mobiel erbij. Ik heb super veel meldingen van Instagram; in allemaal foto's getagd en veel volgverzoeken. Er zijn vooral veel fanaccounts van Nathan en Rayan die het hebben gedaan. De meeste reacties zijn lief maar een paar wensen me liever dood.

Ik rol mijn ogen en zet mijn account open, zodat ik niet alles hoef te accepteren. Meteen 203 volgers erbij, doe ik goed.

Als ik een foto aanklik zie ik dat Gio erop gereageerd heeft. Perfect. Ik slik even en verwijder de reactie, maar er zijn mensen die het gezien hebben.

Ik en Gio zijn in de foto's getagd en er staat bij dat we een geheime relatie hebben. Hier kan ik nou echt boos om worden, wat weten zij hier nou van?

In de middag kom ik eindelijk aan en word ik opgehaald door Nathan zijn moeder, die heel lief is. Ze zet me af bij zijn school en ik voel kriebels in mijn buik.

Als ik Nathan zijn stem hoor begint mijn hart te kloppen. Hij loopt de hoek om en ik spring bovenop hem. Zijn ogen gaan helemaal open en hij begint te lachen. "Hoe... Wat?" Begint hij verbaasd.

Ik zoen hem en voel alle blikken op ons gericht, maar het maakt me niet uit. "Ik heb je zo gemist." Zegt hij en hij slaat een arm om me heen. 'Ik jou ook." Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar zijn fiets.

Point of view Nathan

Vanaf het moment dat Lola tevoorschijn kwam kan ik gewoon niet meer stoppen met lachen. Ze is zo lief! Dit is serieus het beste verjaardagscadeau wat ik ooit gekregen heb.

Lola springt bij me achterop en we fietsen naar huis. 'Maar mijn moeder..." Begin ik opeens geschrokken. "Geen stress. Ze heeft me opgehaald." Zegt Lola terwijl ze lacht. Ik word helemaal warm vanbinnen. Lola heeft dit echt afgesproken...

Als we bij mij thuis aankomen staat mam in de tuin met taart. Ze verwelkomt ons en loopt de keuken in. "Wil je ook, Lola?" Roept ze nog. "Ja!" Roept Lola terug.

Een paar minuten later zitten we met z'n drieën aan de keukentafel van onze taart te genieten. Ik kijk naar Lola. Ze heeft haar blonde haar los en heeft een blauwe trui aan met een zwarte skinny jeans.

Lola ziet er altijd leuk uit, echt altijd. Met de seconde word ik meer verliefd heb ik het idee. "Nathan?" Haalt mama me uit mijn gedachten. Ik lach. "Ja?" "Komen er nog vrienden morgen?" Vraagt ze.

Shit. De squad zou ook komen. Dat betekenden Gio komt, en Gio vindt Lola leuk... Ik hou mijn diepe zucht in en knik maar wat. 'Blijf je ook morgen, Lola? Is wel gezellig denk ik.' Stelt mam voor met een big smile.

Ja, super gezellig. Het is net goed tussen Gio en mij en dan is Lola hier. Ja, we hadden ruzie om haar en nee, voor mij is het nog niet helemaal goed. "Ja, leuk." Probeer ik zo blij mogelijk te zeggen.

Lola glimlacht kort. "Lijkt me leuk!" Ik glimlach terug. "Jullie gaan ook uit, toch?" Vraagt mam. Shit, ja dat is ook zo. Ik knik wat droogjes terwijl ik allemaal verschrikkelijke beelden zie van Gio en Lola zoenend.

Eigenlijk moet ik Lola wegsturen, wat als Gio iets doet? "Mooi, dan mag je morgen ook wel blijven slapen." Stelt mam vast en ze ruimt de borden op. Verschrikt kijk ik op. "Mam, we zijn met allemaal jongens, hé." Herriner ik haar even. "Logeerkamer, hé." Zegt mam op dezelfde manier als mij. Ik zucht diep en loop met Lola naar boven.

"Vind je het niet leuk ofzo..." Zegt Lola en ik hoor twijfel in haar stem. Shit, nu laat ik Lola denken alsof ik niet wil om háár. 'Jawel." Zeg ik snel terwijl ik haar vastpak. Lola maakt zichzelf los en loopt een paar meter van me vandaan.

"H-het klinkt niet zo." "Lola..." Begin ik. Dan toch maar het verhaal uitleggen. "Kom even zitten dan leg ik het uit." Wat voorzichtig komt ze naast me zitten en ik sla een arm om haar heen.

"Goed, je kent Gio." Begin ik mijn verhaal, waarna Lola meteen knikt. "Gio is nieuwgekomen bij jou op school en vertelde al snel dat hij een crush op iemand had. Hij beschreef een meisje met roze haar, dat was het enige wat ik wist. Natuurlijk wist ik dat jij roze haar hebt maar ik had niet door dat hij jou bedoelde." Ongelovig kijkt Lola me aan, maar ze knikt toch. 'Toen jij vertelde dat je een date had, had Gio er ook een. En toen jij het afgezegd had en Gio dat vertelde vielen alle stukjes op een plaats. Jij was degene waar Gio verliefd op was, ís kan ik beter zeggen. Ik vertelde hem dat ik jou kende en je leuk vind. Dat kon Gio niet goed hebben en toen kregen we ruzie." Lola knikt alleen maar.

"Ik wist dat ik de naam Gio eerder gehoord had, bij jou dus." Nu ben ik degene die knikt. "Hij deed al zo vreemd toen ik hem tegenkwam met Ties en..." Ze stopt midden in haar verhaal en rent naar haar koffertje.

Ze haalt er een cadeau uit met een envelop. "Voor jou." Zegt ze en ze drukt een kus op mijn lippen. Ik open de kaart en er vallen meteen twee andere kaartjes uit. Als ik ze oppak zie ik dat het kaartjes zijn voor de Efteling.

"Omg!" Roep ik terwijl ik haar een dikke knuffel geef. Ik open het cadeau waar een ring instaat met Nathan ❤️ Lola. "Aww Lo..." Zeg ik sprakeloos. "Dit is zo lief." Meen ik. Lola kijkt me glimlachend aan en geeft me nog een kus.

Ik doe de ring om en we lopen weer naar beneden. "De visite komt zo, hoor." Informeert mam terwijl we op de bank ploffen. Ik sla een arm om haar heen en geef haar nog een snelle kus.

Mam loopt de kamer binnen en kijkt vertederend naar ons. "Schatjes." Zegt ze glimlachend. 'Kijk." Zeg ik tegen haar terwijl ik mijn ring laat zien. "Wauw!" "En kaartjes voor de Efteling." Zeg ik trots.

"Wat leuk, Lola!" Zegt mam en ik hoor haar enthousiasme in haar stem.