2 HAFTA SONRA
Songül gözlerini açtığında beyaz tavan ile karşılaştı.Hemen yanında elini tutan kişiye baktı.Ceyhun...Songül karşı koltuğunda uyuyan Feride'ye baktı.Peki Güney?O neredeydi?
Songül;Da...dayı
Ceyhun Songül'ün fısıltı gibi çıkan sesi ile başını kaldırdı.
Ceyhun;Dayım uyandın mı sen iyi misin ağrın var mı?
Songül'ün aklına kaza geldi.Koluna giren demir.Hızla kolundaki sargıya baktı.
Ceyhun;Kemiğe denk gelmemiş.Eğer gelseydi...kolunu kullanamaz mışsın
Songül;Güney o nerede
Ceyhun gözünde toplanan göz yaşına lanet etti.
Ceyhun;Gü...güney şey
Songül;O...Öldü mü?
Feride gelen sesler ile gözlerini açtı.Hızla Songül'ün yanına geldi.Eliyle başını okşadı.
Feride;İyi misin kuzum sen
Songül;Güney nerede ne oldu
Feride;Sonra tamam mı anlatacağım ama sonra
Songül;Ne saklıyorsunuz benden ne oldu ki
Ceyhun;Ben seni tanıyorum eğer bu yataktan kakarsan öldürürüm bak seni 2. bir ölüm vakasınıdaha kaldıramam
Songül;Ölüm vakası mı...Öldü mü Güney
Ceyhun;Hayır Songül o anlamda demedim
Songül;Ne anlamda dedin o zaman
Feride;Sakin ol Songül
Songül hızla kolundaki serumu çıkarttı.
Songül;Siz söylemezseniz ben bakarım bulurum onu.dedi ve ayağa kalktı.Fakat bir adım bile atamadan Ceyhun'un kollarına bayıldı.Ceyhun hızla Songül'ü tekrar yatağa yatırdı.
############################
Songül odada tekrar uyandığında başında kimse yoktu ve bu sefer gerçekten kalkabileceğini düşündü ve hızla ayağa kalktı.Odanın kapısını açtı ve dışarı süzüldü.Ceyhun'un arkası dönük bir şekilde biriyle konuşuyordu.Songül hızla danışmaya yürüdü.
Songül;Pardon Güney Ertürk'ün durumunu öğrenmek istiyorum
Görevli;Karşı yoğun bakımda
Songül hızla yoğun bakıma koştu.Yanından geçerken Ceyhun'un arkasından bağırmasını duymadı bile hızla cama dokundu.
Songül;Güney.dedi ağlayarak.Toprak hızla Songül'ün omzuna kolunu atıyor
Toprak;İyisin değil mi
Songül;Neden içeride
Toprak;Arabayla birlikte kayalıklara düşmüş sen denize düşünce sadece kolun...birde ciğerlerin biraz su toplamış ama geçti.Güney başına çok darbe almış.Doktor hafıza kaybı olabilir dedi.Ama uyanırsa...
Songül;Neden uyanmıyor ki...Bı...Bırakmaz o bizi değil mi...Ben benim yüzümden ölme o ölemez benim yüzümden oldu.
Toprak;Suçlama kendini hem ölmeyecek sakın bir daha kullanma bu kelimeyi.
Songül;Emre'nin yüzünden...Benim yüzümden neden en baştan git demedim ki neden konuşmasını dinledim Emre'nin neden hak vermedim ki Güney'e...Özür dilerim Sevgilim ne olur ne olur uyan hadi Güney ne olur....
Toprak hafifçe Songül'ün başını göğsüne yasladı.Songül'ün hıçkırıkları git gide artıyordu.
Toprak;Bırakmayacak o bizi
#############################
2 GÜN SONRA
Güney...Normal odaya alınmıştı.Ama hala uyanmamıştı.Neredeyse 3 haftadır hastanede ama en ufak bir kıpırdama yok.Bir uyansa aslında her şey düzelecek.Songül hala gözleri kapalı olan Güney'in yanında sadece ona bakıyordu.
Güney yanmaya başlayan bir yığının önünde duruyordu.Yanan odunları gördükçe aklına ailesinin ölümü geliyordu.Dumanlardan zar zor görünen uzaklığa baktı.İleride gözleri bağlı ve yere çökmüş bir şekilde Songül'e baktı.Başına silah dayanmıştı.Ve silahı dayayan kişi...Burak.Güney Songül'e ulaşmalıydı ama tek çaresi ateşin üzerinden atlamaktı.Güney sert bir şekilde zıpladı.Bacağının tutuştuğunu fark etti.
Güney gözlerini açtığında sadece hiçti.Koskoca bir boşluk hatırladığı tek şey daha deminki rüya.Başını yanında uyuyan kıza çevirdi.Songül'ü görünce içi ürperdi.Daha demin gördüğü rüyadaki kız.
Güney;Başım.diye tısladı.Songül'ün gözleri hafifçe aralandı.Hızla sandalyeden kalkıp Güney'in yanına geldi.
Songül;Sevgilim iyi misin
Güney;Neyin dedi boş gözlerle
Songül;Sevgilim...Benim Songül...İyi misin Güney
Güney;Ne diyorsun sen ya ne Güney'i ne Songül'ü ne sevgilisi ayrıca neredeyim ben
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SonGün;BELA
FanfictionBaş belası sevgilisi olan bir kız... Geçmişte yaşadığı acılara katlanmaya çalışan bir çocuk... Kendini kardeşine adayan bir adam... Tanıdığı bir kız için elinden geleni yapan bir kadın...