Her sabah seni görme ümidiyle gözlerimi açıyorum .
Hayaline renk bağlamış küçük bir Adam gibi
Kimsesiz ve sadık ...
Her sabah başka bir filim oynanıyor küçük tiyatromda, sabahın Seher'iyle battaniyeme üşümemek için dört elle sarılıp izliyorum seni.
İzlerin kalmış parmaklarımda hissediyorum,nefesin çok yakın bana...
Birden gözlerim kayıyor boşluğa
kireçli bir tavan ve yarım kalmış ruhtan başka bir gerçeğin olmadıgını anlıyorum duvarımda .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saklımdaki saçların
PoetryCenneti kaybedip , yasak bir dalda yaşamaya yüz tutmuşsun . Ve Zaman ... Tutmamış ellerinden kayıp gitmiş iç güzelliğin .
