Götürdüler gönlümün Sultanını
Kimseye bir söz söylemden ,
Karanlık aydınlığa ulaşmadan üstelik.
Kanattılar dikensiz Gül'leri toprağa saygı duymadan .
Bilmeden , sormadan...acıttılar canını.
Kimseye göstermeden götürdüler yarimi bu ellerden .
Aklımdan çıkartmak , benden koparmak için götürdüler bir asrın güzel kalbini .
Kimseye söylemeden , bana bir haber vermeden ...
Ağlattılar beni .
Sayısınca sancılı gece geçirmeme sebeb oldular .
Götürdüler ben yokmuş gibi .
Sakladılar yakınımda nefesiyle,
Çaresizce bekledim .
Canım yanıyordu .
Ellerim soğuttu.
İçimde öldürmemi istiyorlardı ,
Olmadı, daha da sahiplendim
Sözümün erini...
olmadı ,
Adam kadını buldu,ve nefesini koklayıp hayat buldu gözlerinden akan bir damla yaşla ...
Olmadı işte ...
Haykırdım içimde seni ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saklımdaki saçların
PoetryCenneti kaybedip , yasak bir dalda yaşamaya yüz tutmuşsun . Ve Zaman ... Tutmamış ellerinden kayıp gitmiş iç güzelliğin .
