Η Ζωή Τώρα Αρχίζει

Κεφάλαιο 13

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου ,1965

Ήρθε η μητέρα μου στο σχολείο για να μάθει τι ακριβώς συνέβη με τον αδελφό μου!  Όλα τα παιδιά, κυρίως τα κορίτσια, την ήξεραν!  Μόλις μπήκε μέσα στο σχολείο μαζί μου,  όλοι αναρωτήθηκαν τι δουλειά είχε με μένα!

Όταν άκουγαν ότι είναι η μητέρα μου που τόσα χρόνια δεν είχαν γνωρίσει ποτέ αλλά κι εγω, τοτε απλά έμεναν άναυδοι!  Δε μπορούσε να χωρέσει ο νους τους ότι μια παρακατιανή που μεγάλωσε στο ορφανοτροφείο, είχα μητερα την Δήμητρα Ιριδοπουλου!

Μπαίνουμε στο γραφείο του  διευθυντή!  Ο διευθυντής δε περίμενε την απρόσμενη επίσκεψη της και έχοντας με στο πλάι της!

Μαμα: Καλημέρα σας κύριε Διευθυντά

Δ/ντης: καλημέρα και σε σας!  Μα τι έκπληξη είναι αυτή ναας επισκέπτεται η γνωστή σχεδιάστρια Δήμητρα Ιριδοπουλου?

Μαμά :  ναι .. Είδατε?  Όλα στη ζωή είναι μια έκπληξη!,  και τότε γυρνά με κοιτά και μου χαμογελά...

Δ/ντης:  πως μπορώ να σας φανώ χρήσιμος?

Μαμά : Θα ήθελα να ενημερωθω για τη πρόοδο των παιδιών μου! Και κυρίως τις τελευταίες εξελίξεις με το γιο μου! Σχετικά με το επεισόδιο που συνέβη τις προάλλες...

Δ/ντης: έχετε παιδιά που φοιτούν στο σχολείο μας? 

Μαμά : ναι!  Την Άντα και τον Ανδρέα Δημητρίου

Δ/ντης: μα εδώ έχουν παρουσιαστεί ως ορφανά και με βάσει τα έγγραφα τους...

Μαμα: ναι!  Ήταν ορφανά!  Τώρα δεν είναι!  Είμαι η βιολογική τους μητέρα!

Δ/ντης: Ααα μάλιστα! Τότε θα πρέπει να κάνουμε κάποια άλλα έγγραφα που να βεβαιώνουν την γνησιότητά της συγγενεια σας!

Μαμα: προτίθεμαι να κάνω ότι είναι απαραίτητο για να  διασφαλισω την ασφάλεια τους !

Δ/ντης: ωραία λοιπόν!  Σε λίγες μέρες θα τακτοποιηθουν!  Αλλά οφειλω να σας ενημερώσω πρώτα για τα παιδιά σας!

Η Άντα,  είναι ένα μελετηρο παιδί! Πάντα συνεπής! Την δευτέρα λυκείου την πέρασε με 19,1 που για τα σημερινά δεδομένα θεωρείται ρεκορ!

Ο Ανδρέας είναι εξίσου μελετηρο παιδί!  Με φοβερές γνώσεις!  Στο τομέα που επέλεξε θα είναι κορυφή αφού πέρασε τη προηγούμενη τάξη με 18,9 παρακαλώ!  Για ένα αγόρι είναι πραγματικά κάτι πρωτόγνωρο!

Όμως τις τελευταίες μέρες...  Υπήρχαν μικρές εντάσεις στο σχολείο που βέβαια δε δημιούργησε αυτός!  Ένα συμμαθητής του χθες μάλιστα,  ξέσπασε πάνω του σωματικά αλλά και στη μικρή δεσποινίς από εδώ!  Αλλά επειδή δεν έμεινε και ο Ανδρέας μας με σταυρωμένα τα χέρια, θεωρείσα οτι αν αποχωρούμε για ένα βραχυ χρονικό διάστημα από το σχολείο θα του έκανε καλό ψυχικά κυρίως! Ωστόσο για τον μαθητή τον άλλον,  το Δ.Σ ειναι σε σκέψεις να διώξει το παιδί από το σχολείο αφού δεν είναι μία φορά που ξεσπά βίαια..

Η μητέρα μου είχε κοκκαλωσει!  Δε περίμενε να ακούσει τόσα καλά για τα παιδιά της!

Μαμα: ωραία!  Ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση! Άντα, παιδί μου έλα έξω!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μαμα: είμαι πολύ περήφανη για εσάς!  Και με αγκάλιασε..

Εγώ : ευχαριστούμε μαμά!  Κι εμείς είμαστε για σένα...

Μαμα: λοιπόν!  Σήμερα θα έρθετε να μείνετε μαζί μας!  Μόνιμα πλέον!  Το δωμάτιο σας είναι σχεδόν έτοιμο κάποιες λεπτομέρειες και θα ειναι ολοκληρομενο!  Λοιπόν..  Σήμερα που είναι και Παρασκευή θα έρθετε εντάξει?

Εγώ: ναι μαμά!  Αλλά...  Ο μπαμπάς... Πότε θα γυρίσει.?

Μαμα: αχχ ξέχασα να σας το πω!  Έλαβε και ένα γράμμα από εσάς που του είχατε στειλει εδώ και καιρό αλλά καθυστέρησε!  Και έτσι πήρε την απόφαση να φύγει από εκει σήμερα το απόγευμα και να φτασει Αθήνα αύριο το πρωί!

Εγω: αχχ ωραία!  Χαίρομαι που θα δω το πατέρα μου...  Και θα ζήσουμε και οι 5 σαν μια οικογένεια! Και δακρύζω...

Μαμα: κι εγώ γλυκιά μου...  Κι εγώ

Πέρασε η ώρα...  Πήγα στο σπίτι μας το προσωρινό και είπα στον αδελφό μου τα νέα!  Δυστυχώς θα φεύγαμε...  Θα ήταν το τελευταίο μας βράδυ μαζί με τον Γιάννη και την οικογένειά του! Μας ετοίμασαν ένα αποχαιρετιστήριο τραπέζι...  Με όλα τα κομφόρ θα λέγαμε!