Η Ζωή Τώρα Αρχίζει

Κεφαλαιο 2

Τεταρτη 24 Ιανουαριου, 1965

Γυρισαμε οπως παντα με τους φιλους μας στο ορφανοτροφειο. Τον Γιαννη, τον Νικολα και τη Σμαρω.

Νικολας: ρε παιδια γιατι δε πατε στο νοσοκομειο που γεννηθηκατε να ρωτησετε με αυτο το επιθετο ποιο ζευγαρι πριν 17 χρονια , γεννησε διδυμα;

Εγω: σωστα ! Γιατι τοτε δε θα το ειχαν αλλαξει το επιθετο!!! Να σε φιλησω Νικολα μου!!

Γιαννης: ποιος στη χαρη σου;!;
Να σου δωσει φιλακι στο μαγουλακι το κοριτσι σου!!!

Σμαρω: μη λες ανοησιες εσυυ!!

Ανδρεας: ποια δινει σε ποιον τι;

Σμαρω: αρχισαν τα οργανα!!

Νικολας: εγω με την αδελφη σου δεν εχουμε κατι να το ξερεις!

Το υφος του Ανδρεα γινεται πολυπλοκο...

Εγω: αληθεια!! Αν ηταν θα στο ελεγα βρε χαζο!

Ανδρεας: ( μου ψυθιριζει ) σου αρεσει εσενα ; γιατι εκεινος ενδιαφερεται!!

Εγω: λιγακι... και μετα φωναχτα λεω αλλο ομως ειναι το θεμα μας δε πειραζει..

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Εγω: ευχαριστουμε που μας φερατε παιδια!

Σμαρω: καθε μερα αυτη η δουλεια θα γινεται;!;!;! Τιποτα βρεε

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μπαινουμε στο ορφανοτροφειο.. στην αυλη ολα ηταν ανακατωμενα..

Μπαινουμε στο εισογιο και βλεπουμε ματωμενα μαχαιρια και μια ησυχια κυριαρχουσε!!
Ανοιγουμε τα δωματια και μερικα παιδακια ηταν σφαγιασμενα και αλλα ειχαν απειχθει..

Ξεσπαω σε λυγμους στην αγκαλια του αδελφου μου..

Ανδρεας: παμε πανω στον οροφο..

Μολις παμε στον οροφο, κατευθυνθηκαμε στο γραφειο διεθυνσης.

Μπαινουμε μεσα .. ενα κοφτερο και ματωμενο συναμα, μαχαιρι στο σκουπιδοντεκε ειχε πεταχτει..

Ανδρεας: ψαξε για το φακελο μας!! Εγω φυλλαω τσιλιες...

Εψαχνα για το φακελο που ελεγε "Δημητριου Ανδρεας και Τριανταφυλλια" και σκεφτομαι και του λεω:

" πηγαινε στο δωματιο μας να δεις αν ειναι εκει η Μαρια !!"

Ανδρεας: ααα ναι πως ξεχασα την αγαπη μου!;!;!

Ολοι οι φιλοι μας ηξεραν και ξερουν οτι η Μαρια και ο Ανδρεας αγαπιοντουσαν πολυ.. μα παρα πολυ..και τον τελευταιο εναμισι χρονο τα ειχαν φτιαξει..