Η Ζωή Τώρα Αρχίζει

Κεφάλαιο 14

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου, 1965

Σηκωθήκαμε πρωί πρωί...  Πήραμε σιγά σιγά τα πράγματα που μας είχαν απομείνει να φτιάξουμε... Θα μας πήγαινε ο κύριος Ορέστης στο σπίτι!

Φορτωσαμε τις βαλίτσες στο γαλάζιο Lada αμάξι του κυρίου Ορέστη! Κάτω ήταν όλη η οικογένεια να μας αποχαιρετήσει! Αγκαλιαζόμασταν για πολλή ώρα εγώ , ο αδελφός μου και ο Γιάννης.. Μετά έκαναν και ένα συνθηματικό που είχαν μεταξύ τους!

Η κυρία Ιουλία έκλαιγε που φεύγαμε...  Πλέον της είχαμε γίνει συνήθεια!  Μας θεωρούσε παιδιά της. Μας σφυχταγκαλιασε, και μετα μπήκαμε στο αυτοκίνητο... 

Δε μπορώ να πω...  Οι άνθρωποι μας είχαν σαν παιδιά τους...  Αλλά τους γινόμασταν και βάρος...  Είχαν ήδη δυο παιδιά... Αλλά δύο άτομα συν...  Είναι πιο πιεστικά τα πράγματα...  Αλλά έτσι κι αλλιώς δε θα χαθούμε!  Μια γειτονιά είμαστε και με το Γιάννη είμαστε μαζί στο σχολείο αλλά και πολυ καλοι φίλοι!

Φτάσαμε στο σπίτι!  Εκει μας περίμεναν έξω από την πολυτελή πολυκατοικία, η μαμά μας με τις αδελφές μας! Όταν φτάσαμε μπροστά τους και αγκαλιαστηκαμε, νιώσαμε πλέον ότι κάπου ανήκουμε επισήμως!

Ανεβήκαμε στο σπίτι! Εκεί μας περίμενε μια εκπληξη!  Μας πήγαν με κλειστά μάτια στο δωμάτιο μας! Μόλις τα ανοίξαμε είδαμε το δωμάτιο των ονείρων μας. Δυο κρεβάτια, δυο ξύλινα μεγαλα γραφεία και ραδιόφωνο!  Πιο πέρα, ήταν μια τηλεόραση! Μόλις ανοίξαμε τις ντουλάπες για να βάλουμε τα ρούχα μας, είδαμε κάποια ρούχα κρεμασμένα στις κρεμάστρες της! Ήταν από την εταιρία της μαμάς μας...  Αλλα και άλλων μαρκων ! Πάνω στο γραφείο μου και στου Ανδρέα ήταν ένας φάκελος κίτρινος που έγραφε το καθενός το όνομα! 

Το ανοίξαμε και ήταν κάποιοι "κανόνες" θα λέγαμε που έπρεπε να τηρηθούν. Έλεγε :

Αυτο είναι το ολοδικό σας δωμάτιο! Να ξέρετε πως αν δεν θέλετε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό,  θα το δεχτούμε! Αρκεί να τηρείσετε κάποιους κανόνες...

• να το διατηρείτε καθαρό

• να διαβάζετε στα γραφεία σας!

• να καλείτε φίλους σας!

Τοτε...  Γυρίσαμε και κοιταχτήκαμε με τον αδελφο μου...  Αποκτήσαμε και οι δυο αυτό το χαζοχαρούμενο γελάκι...

Πήγαμε μέσα και είπαμε ότι οι όροι είναι δεχτοι ...

Τακτοποιηθηκαμε, πήγαμε μέσα και παίξαμε με τις μικρές μας αδελφές και μετά καθίσαμε και οι τέσσερις μας, στη τραπεζαρία για φαγητό!  Μας είχαν ετοιμάσει γαλοπούλα γεμιστή και σαλάτα! Δεν είχαμε φάει ποτέ μας γαλοπούλα!

Μας άρεσε πάρα πολύ ! Στη συνέχεια ακολουθούσε το γλυκό! Τσιζκεικ με φράουλες! Καθίσαμε στο τραπέζι περίπου δύο τρεις ώρες! Μετά καθίσαμε να διαβάσουμε για τη δευτέρα και οι τέσσερις!  Μετα από δυο ώρες εμείς τελειώσαμε και καθίσαμε οι τρεις μας στον καναπέ...  Οι μικρές ακόμα διάβαζαν!

Μετά από μια μικρή συζήτηση, με φώναξαν οι μικρές για κάτι απορίες...  Οι μητέρα μου με τον Ανδρέα άνοιξαν την τηλεόραση. Έβαλαν ΥΕΝΕΔ να δούνε λίγο ειδήσεις των οκτώ.

Στη τηλεόραση, είπε για διάφορα θέματα. Και σε κάποια στιγμή βάζουν ένα έκτακτο γεγονός που συνεβη πριν από λίγη ωρα .

"  αεροπορικό δυστύχημα συνέβη στον Ατλαντικό ωκεανο!  Ένα boing 432 με διαδρομή   Αμερική  -   Ελλάδα συνετρίβη ανοιχτά του ωκεανού για άγνωστου μέχρι στιγμής, αίτια! Περισσότερα νεότερα, σε λίγο!  "

Τα μάτια τους γουρλώσαν. Έτοιμα να ξεσπάσουν σε κλάματα. Πάω μέσα,  και τους βρίσκω σε μια κατάσταση σοκ. 

Εγώ : τι έγινε?

Ανδρέας: αγάπη μου,  κάτσε κάτω.. Έλα εδώ δίπλα μου.

Εγώ : τι έγινε?  Γιατί με κοιτάτε έτσι?

Μαμά : είπαν κάτι που συνεβη πριν από λίγο στις ειδήσεις!

Εγώ :  δηλαδή?

Ανδρέας :  Ένα σκάφος συνετρίβη στον Ατλαντικό...

Εγώ άρχισα να παραλύω...  Άρχισαν τα πόδια μου και τα χέρια μου να μουδιαζουν ...

Εγώ : δηλαδή...  .... Ο μπαμπάς...?  Και πέφτω στην αγκαλιά της μαμάς μου..

Μαμά : δε ξέρουμε σίγουρα μικρή μου...  Θα δούμε σε λίγο τα νεότερα...  Αλλά τσιμουδιά ακόμα στις μικρές δε θα βγάλετε...

Ανδρέας : καλά ...

Πέρασε η ώρα...  Και κοιμήθηκα στην αγκαλιά του αδελφού μου ... Τα κλάματα με είχαν κουράσει ...  Κατά τις 12 άνοιξα την τηλεόραση,  και είχε έκτακτο!  Εκείνη την ώρα είχαν νέα για το συμβάν αυτό!

Έλεγε ότι οι επιβαίνοντες ήταν 124 .. Εκ των οποίων 40 Ρώσοι,  6 Πολωνοί,  70 Αμερικανοί και ο 8 Έλληνες..  Δεν έχουν βρεθεί όλα τα θύματα παρά μόνο το πλήρωμα και από αυτούς μόνο ο πιλότος σώθηκε γιατί εξεπεμψε SOS και κατά περίεργο λόγο ήρθαν διασωστικα ελικόπτερα και τον έσωσαν καθώς όμως δε ξέρουμε που βρίσκεται.

Όσο για τους αγνοούμενους,  δεν αποκλείεται να ζουν μερικοί  αφού υπάρχει κοντά στεριά.

Εν μέρει ήταν καθισυχαστικο αυτό αλλά από την άλλη μας έκανε να ανησυχούμε ακόμα πιο πολύ...  Αλλά έτσι κι αλλιώς η μαμά θα βάλει τον δικό της ιδιωτικό ντετέκτιβ για να βρούμε την άκρη του νήματος...