Κεφάλαιο 16

74 12 6
                                    

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου,  1965

Τα νέα πέφτουν σαν βροχή στο κεφάλι μας.. Χθες όλη την ημέρα ήμασταν μπροστά στη τηλεόραση να παρακολουθουμε τις εξελίξεις.  Έλεγαν  τα ίδια πράγματα με διαφορετικά λόγια..  Πράγμα που κάνει τους τηλεθεατές να μπερδεύονται και οι παρεμβάσεις των άλλων δημοσιογράφων έκαναν ακόμη πιο δύσκολη την κατανόηση των εξελίξεων.

Η Νίνα κοιμοταν στα πόδια μου ενω η Γιώτα στην αγκαλιά του Ανδρέα. Τα πρόσωπα του ήταν τόσο ειρηνικά που έκανε μία αντίθεση με ολο αυτό που συνέβαινε.

Σήμερα το απόγευμα πήρε τηλέφωνο ο Παπαχρηστου.  Εντόπισε κάποια αντικείμενα και ρώτησε αν ανήκαν στον πατέρα μας. Ήταν κάποια ρούχα και παπούτσια και κάτι φωτογραφίες μέσα σε μια μεγάλη καφέ δερμάτινη βαλίτσα.   Οι φωτογραφίες ήταν μια με τα κορίτσια και μια με εμένα και τον Ανδρέα όταν ειμασταν νεογέννητα λίγο πριν την παράδοση μας στο ορφανοτροφείο. Επίσης ήταν και ένα γράμμα...  Το γράμμα που μάλλον του είχαμε γράψει εμείς...

Μας ενημέρωσε ότι άλλοι 5 επιβάτες βρέθηκαν πνιγμένοι..  Όμως κανένας από αυτούς δεν ήταν ο πατέρας μας. Μάλιστα ένας από τους αποθανοντες ήταν και ένας γνωστός άραβας εφοπλιστής που στο Αμπου Ντάμπι, είχε κάποια δημόσια κτήρια.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι εκτός από κάποια προσωπικα αντικειμενα του, δεν έχουμε άλλη εξέλιξη.  Πράγμα που μας κανει να ανησυχούμε ακόμα πιο πολύ διότι  η ζυγαριά θα γύρει προς τον θάνατο του κάπου ανοιχτά του ωκεανού...

Μετά είχαμε μια συζήτηση εγώ ο αδελφός μου και η μητέρα μας

Μαμά : όλο αυτό που γίνεται με κάνει να ανησυχώ πιο πολύ...  Γιατι μπορεί να μην είναι τελικά ζωντανός...  , και ένα δάκρυ καταφέρνει να ξεφύγει από τα πράσινα Ματια της.

Άνδρεας : έχεις ένα δίκιο...  Αλλά μη χάνουμε τις ελπίδες μας...  Κάτι θα βρεθεί...  Ολόκληρο ντετέκτιβ βάλαμε...  Δε θα βρει κάτι..?  Έστω και αν είναι νεκρός...  Το σώμα του μόνο μας αρκεί!  Κάτι να θάψουμε έστω!

Γυρισα να δω τη έλεγε στην τηλεόραση αλλά παραληλλως άκουγα και τη συζήτηση τους.  Και αυτά τα δελτία σε μουρλιζουν ακόμα πιο πολύ!  Κλείνω την τηλεόραση! Με κανει να θολώνω ακόμα  πιο πολύ...

Εγώ : έχει δίκιο ο Ανδρέας. Αν και ο Κ. Παπαχρηστου είναι ο καλύτερος στο είδος του...  Κάτι θα βρεθεί ... Είτε καλό είτε κακό.

Μαμά : έχεις δίκιο κούκλα μου!  Ελπίζω και προσεύχομαι  να είναι καλά...




Η Ζωή Τώρα ΑρχίζειDonde viven las historias. Descúbrelo ahora