*Part 22*

2.5K 191 5
                                    


Πριν προλάβει να πει οτιδήποτε ενα χερι την εμπόδισε απ το να πάρει τη κάρτα.

"Δε θα τη χρειαστει."του απάντησε ο Άρης και του έκλεισε τη πόρτα στα μούτρα.

Ειχε πάει από πίσω της χωρίς καν να τον καταλάβει.

"Γιατι το έκανες αυτό; "ρώτησε με απορία η Έλενα.

"Γιατι έτσι ήθελα.Και δεν μπορείς να πηγαινεις έτσι και να ανοίγεις τη πορτα."της φώναξε.

"Και σένα τι σε νοιάζει; "

"Δε με νοιάζει. Για τον Ηλία το έκανα. Δε θα του άρεσε να δει τη κοπέλα του με αλλον.Αλλα ολες ετσι ειστε."Ειπε απαξιωτικά. Αυτος ο ανθρωπος ειχε θρασος.Μολις την παρομοιασε με τις πουτανες του;

"Ο Ηλ-"

"Αντε τι κανετε 1 ώρα; "τη διέκοψε ο Ηλιας εκει που ηταν ετοιμη να μιλησει και να του πει οτι δεν ειναι το αγορι της.

"Τιποτα."απαντησε ο Αρης και προχωρησε προς τα μεσα.

[.....]

"Εγω παω για υπνο."ειπε ο Ηλιας μετα απο ωρα.Εβλεπαν μια ταινια στη τηλεοραση και οι  αλλοι δυο ηταν προσκολλημενοι σ αυτη εκτος απ αυτον που νυσταζε τρομερα.

"Ελα ρε Ηλιααα οχι ακομααα.Να τελειωσει η ταινια θελω να δω το τελος."του ειπε παρακλητικα η Ελενα και του εκανε τα γλυκα ματακια.

" Ε δες την με τον Άρη εγω παω για υπνο."και πριν προλαβει να διαμαρτυρηθει ειχε ανεβει πανω.

"Παω να πιω λιγο νερο."ειπε μετα απο λιγο.Ο Άρης της εγνεψε.

Οταν γυρισε για να φυγει απ τη κουζινα συγκρουστηκε με κατι σκληρο.Σηκωσε το κεφαλι της και ειδε τον Άρη.

"Συγγνωμη..'του ειπε χαμηλοφωνα και γυρισε κατευθειαν να φυγει.
Αλλα αυτος την εποιασε απο το μπρατσο.

"Γιατι ζητας συγγνωμη;'τη ρωτησε και τη κοιταξε στα ματια.

Η Έλενα εκανε το ιδιο.Ποσο ωραια ματια ειχε.Τωρα τα παρατηρουσε και θα μπορουσε να χαθει μεσα σ αυτα.
Αρχιζε να τη πλησιαζει σιγα σιγα κοιτωντας τα χειλη της.Ολα ειχαν χαθει αυτη τη στιγμη και δε μπορουσε να σκεφτει τιποτα αλλο.Ηταν σαν να ηταν μονο οι δυο τους.Αυθορμητα δαγκωσε το κατω χειλος της και τοτε ηταν που τη φιλησε.Το φιλι τους ηταν αργο και γλυκο δε προσπαθουσε κανενας τους να δειξει κατι.

Αλλωστε και να το ηθελε η Ελενα δε θα μπορουσε.Ηταν το πρωτο της φιλι.Το πρωτο της φιλι το εδωσε με τον Αρη.Διαρκεσε για 2 λεπτα ωσπου απομακρυνθηκαν για να παρουν ανασα.Χωρις να το καταλαβει η Ελενα χαμογελουσε πλατια και αυτος το ιδιο.Ενωσε τα μετωπα τους και συνεχιζαν να κοιτανε ο ενας τον αλλο με τις καρδιες τους να χτυπανε ακανονιστα.Τη πλησιασε κιαλο χωρις να χασει την επαφη με τα ματια της και μηδενιζοντας την αποσταση μεταξυ τους.Πλεον μπορουσε να ακουσει την ανασα του.Τη φιλησε παλι και οταν την αφησε ειχε γινει κατακοκκινη.Παλι καλα που ηταν σκοταδι και δε μπορουσε να τη δει .

"Πρ-Πρεπει να φυγω."του ειπε τραβλιζοντας.

"Στον Ηλια;"της ειπε και τον κοιταξε παραξενα."Μη κανεις πως δε καταλαβαινεις."της ξαναειπε και τον κοιτουσε λες και ηταν τρελος.Πηγε να φυγει αλλα καταλαβε οτι τοση νωρα κρατουσε το χερι της.Σαν να διαβασε το μυαλο της της αφησε το χερι και εκεινη εφυγε.

Τι ήταν ολο αυτο;"σκεφτηκε η Έλενα καθως ανεβαινε τις σκαλες.

Πηγε πανω και ξαπλωσε διπλα στον Ηλια.Στριφογυριζε στο κρεβατι για ωρα καθως δεν την επαιρνε ο υπνος.Και ο Ηλιας ειχε ποιασει ολο το κρεβατι ετσι.....

Γεια σας!!💝💝

Τα λεμε στο επομενο...💗💗λοβε γιουυυ💞

With Love ina_a_😍💝

Μια ΑλλαγήWhere stories live. Discover now