Μια Αλλαγή

*Part 16*

"Καλα δε ντρεπεσαι μας προσπερνας και δε χαιρετας;"

"Ηλια;" ειπε σαστισμενη η Ελενα.

"Και γω χαιρομαι που σε βλεπω." της ειπε γελωντας και ακομα την αγκαλιαζε.
Η Ελενα μολις συνηλθε λιγακι τον αγκαλιασε τοσο σφιχτά που λιγο ακομα και θα εσκαγε.

"Μου ελειψεςς!!"

"Και μενα αλλα αν συνεχισεις ετσι θα με σκασεις." της ειπε γελωντας ο Ηλιας με την αντιδραση της.

"Αντε ρε βλακα."  ειπε δινοντας του μια αγκωνια.
Μολις τελειωσαν με το να αγκαλιαζονται η Ελενα τον βομβαρδισε με ερωτησεις.

"Μα καλα τι κανεις εδω; Ποτε ηρθες; Γιατι δε μου το ειπες; Μη μου πεις πως εσυ εισαι το μαναρι που θα ειναι στη ταξη μας." ειπε με μια ανασα η Ελενα και μολις καταλαβε οτι τον ειχε αποκαλεσει μαναρι εσκυψε το κεφαλι της και κοκκινησε λιγακι.Ο Ηλιας εδειχνε να διασκεδαζει με τη συμπεριφορα της.

"Ωπα ωπα, μια μια τις ερωτήσεις .Και ναι εγω ειμαι το μαναρι και χαιρομαι που επιτελους το παραδεχτηκες.'' της απαντησε γελωντας, μονο στη τελευταια της ερωτηση που ηταν και η μονη που τον ενδιεφερε.

"Ε τι να σου πω; Ιδιος και απαραλλαχτος." του ειπε αγανακτισμένη η Ελενα και δε μπορεσε να συγκρατηθει απο το να μη γελασει και αυτη ακολουθώντας τον.

Αν τους εβλεπε κανεις ετσι οπως ήταν θα νομιζε σιγουρα οτι ηταν ζευγαρι. Και αυτο μερικες φορες τους βοηθουσε αρκετα οταν ο Ηλιας ηθελε να ξεφυγει απο καποιες ενοχλητικες γκομενες.Ετσι η Ελενα παριστανε το κοριτσι του και ξεμπλεκε.

"Παντως εχετε πολυ ωραια κωλαρακια σ' αυτο το σχολειο." της ειπε ο Ηλιας γλυφοντας το κατω χειλος του μολις θυμηθηκε μια που ειχε δει στο σχολειο καθως ερχοταν.

"Ηλιαα!" του φωναξε η Ελενα.

"Καλα καλα σταματαω." ειπε διασκεδαζοντας ακομα με την αντιδραση της. Ηξερε οτι δεν ηθελε να της μιλαει ετσι για τα κοριτσια, αλλα του αρεσε πολυ να τη πειραζει καθώς  αντιδραση της ηταν ολα τα λεφτά.

"Να σου πω ξαδερφουλα μου..." αρχισε να της λεει ο Ηλιας και η Ελενα τον σταματησε κανοντας ενα επιφωνημα.

"Ωχ..Για να με λες εσυ ξαδερφουλα κατι θες. Να αρχισω να φοβαμαι;" του ειπε προσποιουμενη τη τρομοκρατημενη. Οντως ήταν λιγακι, αφου οι χαρες που της ζητουσε ο Ηλιας ηταν απροβλεπτες και στο τελος η Ελενα παντα υπεκυπτε γιατι του ειχε μεγαλη αδυναμια.

"Ποσο μου αρεσει που καταλαβαινεις τι θελω να πω χωρις καν να το πω."

"Ηλια λεγε γιατι αρχιζω και φοβαμαι. Και προσεξε τι θα πεις." τον προειδοποιησε. Ποιος ξερει τι ειχε σκοπο να της ζητησει παλι.

"Ελα μωρε, να ξερεις ισως χρειαστω τη βοηθεια σου εδω, αν μου γινει καμια τσιμπουρι και ομολογω οτι μια εχει αρχισει ηδη να γίνεται αρκετά ενοχλητικη.

"Και πως θα γινει αυτο ρε Ηλια εαν ξερουν οτι ειμαστε ξαδερφια;" συνεχισε η Ελενα χωρις να καταλαβαινει τι ηθελε να της πει.

"Δε χρειαζεται να το ξερουν."

"Ηλια! Και αν νομιζουν οτι τα χουμε; Η χειροτερα οτι ειμαστε "φιλοι". "

"Ελα ρε ξαδερφουλα μου,  αφου ετσι και αλλιως δεν εχεις αγορι." αρχισε να τη παρακαλαει ο Ηλιας.

"Μα ρε Ηλια.." η Ελενα ειχε τις αμφιβολιες της.

"Σε παρακαλώ ξαδερφουλα μουυυ."
Η Ελενα συνεχισε να τον κοιταει.

"Για τον ενα και μοναδικο ξαδερφουλη σου που σ' αγαπαει παρα μα παρα πολυυ!!"

"Πφφ ενταξει παλι με καταφερες." ειπε η Ελενα παραδίδοντας τα οπλα.

"Το ηξερα οτι θα συμφωνησεις ματια μου." της ειπε ο Ηλιας και της εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο.
Και κερδισε ενα δολοφονικο βλεμμα.

"Κανονισε να μας νομιζουν απο τωρα ζευγαρι. Και μη με ξαναπεις ετσι."του ειπε η Ελενα αυστηρα. Αυτο ηταν το χαϊδευτικο με το οποιο την φωναζε ο Ηλιας συνεχεια και τωρα του ειχε γινει συνηθειο, πολλες φορες όμως  πολλοι/ες το παρεξηγουσαν.

"Ενταξει. Οπως θες ματια μου." της ειπε γελωντας ο Ηλιας.

"Ε τι να σου πω,εισαι αδιορθωτος." Η Ελενα κοιταξε γυρω της και ειδε οτι πολλα βλεμματα κυριως γυναικεία την κοιτουσαν επιμονα και με μισος.

"Παμε μεσα,χτυπησε το κουδουνι,δε θελω να αργησω." συνεχισε η Ελενα.

"Οτι πεις ματια μου." ειπε ο Ηλιας καθως προχωρουσαν προς τα μεσα. Η Ελενα ξεφυσηξε και δεν ειπε τιποτα. Και να ελεγε στο ντουβαρι θα 'πεφταν, ηξερε ποσο ξεροκεφαλο ξαδερφο ειχε.