I Can't Change || Stylinson

OO6.

Voor hem stond Louis. De jongen keek hem kwaad aan. Harry slikte hard en keek Louis met grote ogen aan, nu werd hij toch een beetje bang voor de jongen.

“Kan je niet uitkijken ofzo?” beet Louis hem toe. Hij streek zijn haar goed en rolde geïrriteerd met zijn ogen.

“Faggot..” Louis draaide zich om, schopte tegen Harry’s tas aan en liep weg. Harry keek hem na en stond uiteindelijk op. De leerlingen in de gang hadden Louis en Harry lang aangekeken en liepen nu verder naar hun lokalen.

Niall keek Harry even aan.

“Ik weet het.. Ik heb ze achter me aan, na dit..” zuchtte Harry. Niall knikte en beet op zijn lip. 

Harry kon zichzelf wel voor zijn hoofd slaan. Hoe kon hij nou zo dom zijn om precies tegen Louis aan te rennen?

Toen hij Louis daar, vanaf de grond, aankeek, was er iets met Louis. Zijn blik was niet meteen kwaad geweest.. Wat betekende dat?

Harry wist niet echt hoe hij over Louis moest denken. Hij was geen lelijke jongen, helemaal niet. Hij zag er ongelooflijk goed uit in die zwarte skinny jeans, zijn getatoeëerde armen, zijn donkerblonde haar dat altijd perfect leek te zitten, de piercings in zijn lip, oor en wenkbrauw. Die jongen deed iets met Harry. Maar hij kon toch niet verliefd worden op de vijand?

Nerveus liep Harry naar zijn kluisje. Hij hoopte hevig dat hij Louis of één van zijn vrienden niet tegenkwam. Dan was hij echt fucked.. 

Het geluk zat hem verder gelukkig mee en geen van de jongens passeerde hem nog. Bij de bushalte voor de school verschool hij zich alleen nog in zijn jas toen Louis langs hem reed in zijn auto. 

“HARRY!” 

Hijgend kwam Niall aanrennen. Hij sloeg op Harry’s schouder en hapte even naar adem.

“Waar was je? Ik was je kwijt en ik was bang dat Louis je te pakken had genomen!”

“Rustig maar, Niall.. Daarom was ik zo snel weg. Om ze juist te ontlopen!” zei Harry snel.

Niall knikte even.

“Oh, ja.. Dat is best wel logisch..” Zei de jongen droog.

Harry grinnikte zacht en keek naar de schoolbus die aan kwam rijden. Samen stapten ze in de bus.

Na een paar haltes moest Niall er al weer uit, Harry zei hem gedag en de jongen sprong de bus uit. Stil keek Harry naar buiten door het raam en zuchtte. 

Dit schoolleven viel tot nu toe nog redelijk mee, als je dat gedoe met Louis niet meetelde. Hij had een vriend gemaakt binnen minder dan 2 lesuren die graag met hem omging. 

De bus stopte bij de halte van Harry en hij stapte de bus uit. Stil liep hij naar zijn huis toe, wat 2 minuutjes lopen was.

“Ben thuis, mam!” riep hij door het huis, de geur van het avondeten rook hij al in de hal van het huis.

“Dag schat!” riep zijn moeder terug. Harry liep de woonkamer binnen, waar zijn moeder op de bank zat. Gemma, zijn zus, zat vast weer boven..

“En, hoe was school vandaag?” vroeg zijn moeder glimlachend toen Harry naast haar kwam zitten.

“Ging wel..”

“heb je al wat vrienden gemaakt in deze week van school?”

“Behalve Niall, waar ik je al over heb verteld, niemand..” Over Louis besloot hij maar niets te zeggen.

“Ik zei toch dat je wel een vriend zou maken! Je moet niet zo negatief doen!” zijn moeder woelde lachend door Harry’s krullen en stond op.

“Ik ga verder met het eten. Heb jij je huiswerk al af?”

“Mam! Je weet dat ik dat altijd tijdens de pauzes met Niall maak!”

“Oh ja..” Anne lachte zacht en haalde de pannen uit de kast.

“Ga je zus maar vast roepen, het eten is bijna klaar!”