I Can't Change || Stylinson

O31.

Zuchtend sloeg Louis zijn kluisje weer dicht en graaide hij zijn autosleutels uit zijn tas. De schooldag was eindelijk voorbij..

Langzaam liep hij naar zijn auto en stapte in, zijn tas belandde weer op de bijrijderstoel. Op naar huis..

Hij startte zijn auto en reed de parkeerplaats af, hij zag Harry bij de bushalte staan en stak even zijn hand op, tot hij zich bedacht. Hij stopte bij de jongen en gooide de deur open.

“Stap in..” zei Louis, Harry keek hem even verbaasd aan maar stapte toen glimlachend in. 

“Waar woon je?” vroeg Louis en keek Harry glimlachend aan.

Harry vertelde hem snel zijn adres en gooide hun tassen op de achterbank.

“Ik dacht.. Dit is een stuk gezellig dan met de bus gaan.. Aangezien Niall er niet was?”

Harry schudde zijn hoofd.

“Niall moest naar huiswerkklas..” Louis maakte even een begrijpend geluidje en reed weg bij de bushalte. Net op tijd, de bus kwam er net aan.

Tijdens de rit naar huis zette Louis de radio hard aan. Harry schrok zich dood van de luide rockmuziek die door de speakers klonk. 

Louis grinnikte zacht en zette de muziek zachter.

“Sorry.. Ik was vergeten dat je dit niet gewend was..” Harry haalde zijn schouders op en lachte even.

“Het.. Het klinkt best.. Goed..” mompelde hij voorzichtig. 

Hij keek Louis weer aan, die een brede glimlach op zijn gezicht had.

“Dat is mooi..” lachte Louis. Hij zette de radio weer iets harder en begon luid mee te zingen met de liedjes.

Harry schoot in de lach en keek geamuseerd naar Louis die achter het stuur aan het dansen was.

Uiteindelijk draaide Louis de straat van Harry in.

“Dit is het?” vroeg Louis, Harry knikte toen Louis voor zijn huis stopte.

“Dankje..” fluisterde Harry zacht en draaide zich naar Louis toe.

“Geen probleem..” glimlachte Louis. 

“Wil je nog even mee naar binnen? Iets drinken, weet ik veel..” Louis knikte en zette de motor uit.

“Graag! Alleen.. Maak ik je familie niet bang?”

Harry lachte even zacht.

“Nee hoor, dat zal wel meevallen..” 

“MAM! Ik ben thuis!” riep Harry kort daarna door het huis. 

“Ik ben in de keuken, lieverd!” Harry draaide zich om naar Louis.

“Nou.. Ga je ook meteen mijn moeder en zus ontmoeten..” glimlachte hij en pakte Louis’ hand. 

Hij trok Louis mee naar de keuken, waar Harry’s moeder bezig was met de vaatwasser uitruimen.

“Harry!” begroette ze haar zoon vrolijk en trok hem in een verstikkende knuffel.

“Hoe was school?”

“Hmm.. Saai..” grinnikte hij. 

Anne knikte even begrijpend, tot haar blik op Louis viel. Ze staarde even verbaasd naar de jongen, scande zijn uiterlijk af en trok snel haar gezicht in een lieve glimlach.

“Ehm.. Harry? Wie is deze jongen die je mee hebt gebracht?” Harry keek even naar Louis en glimlachte.

“Mam, dit is Louis..” Anne stak haar hand uit naar de jongen, Louis pakte hem aan. 

“Dag Louis, ik ben Anne. Harry’s moeder.” Glimlachte ze. 

Haar blik viel op Louis’ armen die vol met tatoeages zaten, haar ogen werden groot.

“Wow.. Dat zijn er veel..” fluisterde ze en glimlachte weer. Ze was er duidelijk niet aan gewend om zulke jongens te zien.

Louis mompelde iets dat hij naar het toilet moest, Harry wees hem snel de weg. 

Toen Louis weg was, keek Anne haar zoon vragend aan.

“dus.. Harry.. jij en Louis? Zijn jullie vrienden of meer dan vrienden?” Harry voelde zijn wangen rood worden en wendde zijn blik af naar de grond.

Anne lachte zachtjes en trok haar zoon in een nieuwe knuffel.

“Ik vind jullie wel schattig samen, hoewel jullie erg verschillend zijn. Louis lijkt me een goede jongen voor je..”

Gelukkig had Harry nooit Louis’ naam genoemd toen hij zijn moeder keer op keer weer moest vertellen wie hem in elkaar hadden geslagen.. Hij noemde ze altijd ‘het groepje’. 

Hij kon het zich al voorstellen hoe zijn moeder Louis het huis uitjaagde wanneer ze er achter kwam. Hij grinnikte zacht, Anne keek hem vragend aan.

“Wat is er zo grappig?” 

“niks..” mompelde Harry snel, Louis kwam de woonkamer weer binnen en liep de keuken weer in.

“Wij gaan naar boven!” zei Harry en greep Louis’ arm, waarna ze beiden naar boven vertrokken. 

Samen ploften ze neer op Harry’s bed. Louis keek de kamer rond, Harry’s kamer was véél netter dan die van Louis. Geen posters aan de muur, geen kleding overal: op de grond, op het bed, op het bureau, geen schoolboeken verspreid door de kamer..

Anne kwam nog even binnen en zette 2 glazen drinken neer op Harry’s bureau, waarna ze de kamer weer verliet.

Louis kroop dicht tegen Harry aan en glimlachte even naar de jongen. Harry maakte hem zo gelukkig..