I Can't Change || Stylinson

O19.

Kwaad liep Louis de school uit, richting zijn auto. Hij had geen zin meer in dit gezeik van iedereen. Zayn maakte het bijna overduidelijk aan de anderen wat er gisteren was gebeurd. Had Louis hem niet duidelijk gemaakt dat het juist geheim moest blijven?

Nijdig trok hij de autodeur open en smeet hij zijn rugtas op de bijrijderstoel. Hij ging achter het stuur zitten en legde zijn armen op de stuur. Zijn gezicht verborg hij in zijn armen, lange tijd bleef hij zo zitten.

“Louis!” met een ruk keek Louis op, Harry kwam de school uitrennen, zijn rugtas om.

“What the fuck?” mompelde Louis, Harry kwam op zijn auto afrennen en kwam hijgend tot stilstand. Louis’ deur stond nog open, Harry leunde tegen de deur aan.

“moet jij niet naar de les, fuck-face?” snauwde Louis, Harry schudde snel van nee.

“Nee, ik heb me ziek gemeld voor de rest van de dag zodat ik achter jou aan kon..”

Louis kon een kleine glimlach niet onderdrukken en verborg zijn gezicht weer in zijn armen.

“Wat kom je hier doen?”

“Ik wil met je praten, Louis..”

“Er valt niets te praten, Harry. Heb ik je dat niet duidelijk gemaakt? Ik ben de grootste bad boy op school. Ik kan niet op jongens vallen, ik moet ze juist in elkaar slaan, dronken worden op alle feestjes en alle meiden van de school versieren. Ik moet mijn reputatie behouden..”

Louis schrok op toen Harry ineens de auto in klom en over Louis’ benen kroop. Hij gooide Louis’ rugtas samen met de zijne op de achterbank en ging op de stoel naast Louis zitten.

“Ik weet hoe je over me denkt..” zei Harry zacht.

“Ik weet dat je me een nerd vind, iemand die je makkelijk kan vernederen en iemand die een makkelijk doelwit is voor je opmerkingen en slagen. Maar ik weet je reden achter je gedrag.”

Louis keek Harry aan, zijn gezichtsuitdrukking neutraal. Dat gaf Harry moed om verder te praten.

“Harry..”

“Ik weet dat je vind dat onze.. Kus..  Niet had mogen gebeuren. Maar je weet niet hoe blij ik op dat moment was. En ik weet dat jij ook iets binnen in voelde. Alsof dit zo hoorde.. Ik snap dat je me in elkaar slaat om je gevoelens te verbergen voor de anderen, maar eerlijk, Louis.. Je maakt het zo alleen maar moeilijker voor jezelf. Als jij jezelf accepteert als de bad boy Louis die op jongens valt, zal de rest ook die Louis accepteren.”

“Ze accepteren me nu al niet, Zayn loopt er alleen maar om te lachen..”

“Dat heb ik ook gehad, maar daar moet je gewoon bovenstaan.. Zayn probeert alleen maar grappig te zijn..”

Louis zuchtte even en sloeg toen de autodeur dicht. Zonder iets te zeggen startte hij de auto en reed hij de parkeerplaats van de school af. Harry keek hem vragend aan.

“Waar gaan we heen?” vroeg hij zacht, spelend met zijn vingers.

“Een stukje rijden..” zei Louis. Harry zweerde dat hij een kleine glimlach op Louis’ gezicht zag. Dit kon nog leuk gaan worden..

Louis parkeerde de auto bij een verlaten speeltuintje. Beide jongens stapten uit en gingen samen in het gras zitten. Lange tijd bleef het stil, Harry begon wat aan het gras te trekken.

“Harry..” hoorde hij Louis zacht zeggen, Harry keek op naar de jongen.

Louis schoof wat dichterbij en beet even op zijn lip. Harry glimlachte even. Louis was echt in strijd met zichzelf..

“Ik.. We..” mompelde Louis even, spelend met zijn lip piercing. “Ach, fuck it..”

Hij legde zijn armen om Harry’s middel en trok de jongen bij hem op schoot. Harry schrok even van de snelle beweging maar legde al snel zijn armen om Louis’ nek. Hij trok de jongen dichter tegen zich aan en drukte zijn lippen op die van Louis. Louis opende zijn mond en al snel waren hun tongen weer liefdevol in gevecht.

Harry duwde Louis langzaam achterover zodat hij bovenop hem lag in het gras. Louis sloeg zijn armen steviger om Harry’s middel en glimlachte tegen Harry’s lippen aan.

Hij trok zijn hoofd langzaam terug, veel te snel naar Harry’s zin, en keek de krullenbol bovenop hem even aan.

“Dit voelt toch best wel goed?” vroeg Harry glimlachend. Louis knikte langzaam.

“Het voelt ook goed, maar tegelijk ook zo fout. Ik voel me gewoon zo schuldig tegenover je..”

“Daar moet je gewoon niet meer aan denken.. Je hoeft je niet schuldig te voelen..”

“Niet alleen vanwege alles wat ik je heb aangedaan.. Maar ook.. Stel dat we een relatie krijgen..”

‘Stel dat..’ Harry voelde een pijnlijke steek in zijn borst.

“Dan kan je nooit bij me zijn op school.. Ik heb mezelf nog niet eens geaccepteerd, laat staan dat ik het mijn vrienden heb verteld. Alleen Zayn weet het en die kloot er alleen maar mee. Liam en Rowana gaan me zo hard uitlachen..”

“Dat moet dan maar.. Ik wacht gewoon op je, tot jij het juiste moment hebt gevonden om het te vertellen..”