I Can't Change || Stylinson

O18.

“Fuck!” gromde Louis en stak zijn hoofd onderhand in zijn kluisje. Harry en Niall kwamen langslopen, Louis voelde Harry’s ogen op zijn lichaam branden.

“Ik had het verdomme nooit moeten doen..” vervloekte Louis zichzelf en propte zijn boeken in zijn rugtas.

“Wat had je nooit moeten doen?” vroeg iemand. Louis verstijfde toen hij de stem hoorde, die hij maar al te goed herkende.

“Wat denk je zelf?!” snauwde Louis naar de krullenbol die voor hem stond. Louis sloeg zijn kluisje dicht en keek Harry strak aan.

“ik heb geen idee..”

“Fuck off..” Louis duwde Harry hard aan de kant en stormde de gang uit.

“Heb je het soms over gisteren?” Louis draaide zich weer om en liep dreigend op Harry af. Hij duwde hem hard tegen de muur en boorden zijn ogen kwaad in de zijne.

“Kop dicht over gisteren.” Gromde Louis. “als je het ook maar iemand vertelt..”

Harry keek Louis met grote ogen aan en knikte snel. Louis duwde Harry weer hard aan de kant en liep met snelle passen weg door de gang.

Met een rood hoofd stond Harry op van de grond, leerlingen grinnikten zacht toen ze Harry voorbij liepen.

Waarom reageerde Louis zijn woede op Harry af? Louis had Harry gekust, niet andersom..

Harry zuchtte en liep richting zijn lokaal, waar Niall al op hem stond te wachten.

“En?” vroeg Niall. Hij wist wat er gisteren écht was gebeurd, Harry had het hem verteld..

“Hij is weer kwaad.. Volgens mij snapt hij zichzelf niet meer.. Hij reageerde z’n woede op mij af en gooide me weer op de grond.. maar gisteren, hij was zo.. Zo niet zichzelf. Hij was een compleet andere Louis..”

Niall knikte langzaam.

“Volgens mij is de bad boy een beetje met zichzelf in strijd..”

Geïrriteerd luisterde Louis maar half naar de saaie uitleg van de leraar. Zayn stopte maar niet met grijnzen naar hem. Uiteindelijk gaf Louis hem een harde mep tegen zijn arm.

“Kappen, verdomme!” siste Louis chagrijnig naar Zayn. Zayn lachte even en boog zich naar Liam en Rowana toe, die achter hen zaten.

“volgens mij is ‘iemand’ een beetje chagrijnig..” grinnikte Zayn. Liam wierp een snelle blik op Louis.

“je bedoelt Louis?” Zayn knikte.

Louis draaide zich ook om en keek Zayn met dodelijke blik aan.

“Kop dicht, Malik. Ik ben niet chagrijnig en dat weet je verdomme ook wel.”

Met die woorden draaide hij zich weer om, Zayn grinnikte zacht.

“Zeker weten dat die chagrijnig is..” zei Rowana grijnzend. Ze lachte even toen Louis zijn handen tot vuisten balde, waardoor het papier in zijn handen verkreukelde. Zacht hoorden ze Louis vloeken, waardoor ze alle 3 weer lachten.

Louis stond abrupt op van zijn stoel, die hard tegen Liam’s tafel aan knalde. Hij draaide zich om, de hele klas inclusief de leraar keken Louis aan.

“Hou godverdomme je kop nou eens!” schreeuwde hij kwaad naar zijn vrienden, die hem lachend aankeken.

“ik word zo fucking gestoord van jullie! En Zayn, jij weet verdomme wat er aan de hand is, dus jij moet al helemaal je kop houden!”

“Tomlinson!” Louis draaide zich kwaad om.

“WAT NU WEER?!”

“Eruit! Dit gedrag tolereer ik niet in mijn lokaal!”

Louis gooide zijn handen gefrustreerd in de lucht en propte zijn boeken in zijn tas. Hij gaf een harde trap tegen zijn tafel aan en liep toen het lokaal uit, de deur hard achter zich dichtslaand.

De leraar rende naar de deur en opende hem weer.

“Ga je maar meteen melden. Ben je helemaal gek geworden?!”

De klas lachte hard toen ze Louis weer hoorden vloeken en er een nieuwe trap tegen de deur werd gegeven, die hard dichtviel.

Louis ging niet naar de directeur, integendeel.. Hij liep met snelle, kwade passen door de school. Onderweg kwam hij langs Harry’s lokaal, de krullenbol staarde de jongen aan.

“Die is er vast weer uitgestuurd..” mompelde Niall. “Ga nu met hem praten!”

“Mevrouw! Mag ik even naar het toilet?” vroeg Harry, de lerares knikte. Harry sprong op van zijn stoel en liep het lokaal uit. Op de gang begon hij te rennen, hijgend legde hij zijn hand op Louis’ schouder.

Nijdig sloeg Louis Harry’s hand van zijn schouder af en liep stug door.

“Louis? Wat is er aan de hand?” vroeg Harry, een smekende toon in zijn stem. Louis stopte en draaide zich om.

“Wat is er niet aan de hand? Ik snap jou echt niet!”

Harry staarde Louis met open mond aan.

“je snapt mij niet? Waar slaat dat op? Jij begon mij te zoe-”

“DAT WEET IK GODVERDOMME OOK WEL!” schreeuwde Louis, Harry deinsde bang achteruit.

“Dit bedoel ik. Je bent bang voor me, maar toch zoende je gisteren terug. Ik sla je al dagenlang in elkaar, verneder je keer op keer, maar toch zoende je terug. What the fuck, man?”

“Louis.. Ik weet dat je dat niet bewust deed.. Je hebt er een goede reden voor.. Ik begrijp dat jij je reputatie als bad boy Louis niet kwijt wilt, maar we kunnen toch een oplossing zoeken? En ik weet zeker dat mensen ons zullen accepteren.. Wil je het dan niet gewoon proberen?”

Louis staarde Harry kil aan, Harry staarde smekend terug. Louis voelde tranen in zijn ooghoeken prikken en schudde langzaam zijn hoofd.

“Het kan niet. Het is fout. Die kus had nooit mogen gebeuren.. Het spijt me, Harry..”

Louis draaide zich weer om en liep weg, Harry achterlatend in de stille, lege gang..