I Can't Change || Stylinson

O22.

Harry liep langzaam met Niall door de gangen van de school. Nog steeds moesten ze uitkijken voor Louis’ vriendengroep, aangezien nu andere vrienden van hem Harry en Niall steeds grepen. 

Louis kwam namelijk niet meer in Harry’s buurt na hun laatste gesprek. Harry hoorde een schreeuw en keek naar links.

Louis was weer bezig met een brugklasser te bedreigen en zijn lunch af te pakken. Hoofdschuddend liep Harry verder.

Hoe had hij hem ooit leuk kunnen vinden..

Hij voelde Louis’ ogen op zijn lichaam branden en liep stug door. 

Niet ingeven, Harry. Niet doen. Gewoon verder lopen..

Aan het einde van de gang zag hij Louis’ vriendengroep staan. Meteen draaide Harry zich om en liep hij met Niall de gang uit.

Het deed hem zoveel pijn dat Louis nu zijn vrienden achter Harry aan had gestuurd. Harry snapte niet hoe Louis zo van gedachtes was veranderd.. 

“Godver, godver, godver..” vloekte Louis in zichzelf. Hij voelde Zayn naar hem staren maar negeerde de jongen.

Hij had het echt verpest.. Veel te laat was hij er achter gekomen dat hij de verkeerde keuze had gemaakt. Harry leek helemaal niet depressief of zelfs maar verdrietig dat Louis hem zo had afgewezen. 

Waarschijnlijk was dit gewoon Louis’ karma. Omdat hij al die tijd Harry zo had vernederd en hem nu zoveel pijn had gedaan. Hij had nu alleen zichzelf pijn gedaan.. Hij had zoveel spijt van zijn keuze..

“Louis? Gaat alles goed?” Zayn legde voorzichtig zijn hand op Louis’ arm. 

Louis draaide zich om en keek Zayn aan. Langzaam schudde hij zijn hoofd en zuchtte diep.

“Awh.. Heeft de jongen liefdesverdriet?” grijnsde Rowana. Alle 3 de jongens keken haar verbaasd aan. 

“Liefdesverdriet?” vroeg Liam verbaasd en keek Louis en Zayn aan. “Mag ik weten wat hier aan de hand is?”

Louis’ lippen trokken zich samen tot één vlakke streep. Kwaad keek hij Rowana aan.

“Waar heb je dat vandaan?” vroeg hij, een ijzige toon duidelijk te horen in zijn stem.

“Wat denk je zelf? Wie probeerde ik de vorige keer van jouw agressieve vuistjes te redden?”

Louis’ gezicht trok wit weg, hij hapte naar adem en keek het meisje met grote ogen aan.

“Dat meen je niet..”

Grijnzend knikte ze. Liam trok vragend zijn wenkbrauwen op.

“Jongens! Wat is er in vredesnaam aan de hand? Ben ik serieus de enige die het niet weet?”

“Kop dicht, Payne..” Louis keek hem strak aan en richtte zijn blik toen weer op Rowana. 

“Wát heeft fuck-face allemaal verteld?” gromde Louis zacht. Rowana haalde kort haar schouders en keek ongeïnteresseerd naar haar nagels.

“Harry? Niks..”

Louis snapte het even niet, hij dacht diep na. Toen keek hij Rowana met grote ogen aan.

“Niall..” hij spuugde de naam bijna uit. “Die kleine..” hij vloekte wat in zichzelf. 

“Dat kan niet waar zijn.. Waarom zou hij dat jóú vertellen?!”

Louis staarde Rowana kil aan, zijn ogen spuwden bijna vuur. Rowana grijnsde zelfvoldaan, ze genoot hier zo van..

Liam liet een dramatische zucht horen, alle 3 keken ze hem raar aan.

“What the fuck, Liam?” lachte Zayn droog.

“Jullie vertellen me niet wat er aan de hand is! Weet je wel niet hoe irritant het is als je niet mee kan praten?”

Louis snoof even en draaide zich kwaad weer om. Rowana boog zich naar Liam toe.

“Ik vertel het je zo wel, zonder dat Tomlinson er bij is.. ik wil namelijk nog niet dood..”

Na de bel was gegaan, stonden ze op van hun stoelen en liepen ze het lokaal uit. Ze hadden nu pauze. Rowana hield Liam’s hand stevig vast terwijl ze achter Louis en Zayn aanliepen. Louis liep stampend door de school, die jongen was echt woest.

“Volgens mij heb ik iets te veel gezegd..” fluisterde ze zacht tegen zichzelf. Liam hoorde het en knikte langzaam. 

“Ik denk het ook.. Louis is furieus..”

Rowana beet hard op haar lip. Als Louis nu Niall of Harry, of misschien wel allebei, zou pakken, zou ze hem te grazen nemen. Niall en Harry hadden haar in vertrouwen genomen, zij had hen nu ‘in gevaar’ gebracht. Dan was dat wel het minste dat ze voor de twee kon doen.

“Fuck-face!” riep Louis kwaad, de krullenbol stond aan het einde van de gang. Harry’s hoofd schoot op, zijn ogen wijd open gesperd toen hij Louis zag staan. 

Louis liep met snelle, kwade passen op de jongen af en duwde hem tegen de kluisjes aan. 

“Wat had ik VERDOMME gezegd?!” schreeuwde hij kwaad en gooide de jongen op de grond. Harry piepte even en kroop weg van Louis. Niall kwam net aanlopen en stopte toen hij Louis kwaad tegen Harry zag schreeuwen. 

Ineens voelde hij hoe een hand zich ijzersterk om zijn pols sloot. Hij keek om, recht in de donkerbruine ogen van Zayn.

“Oh, Louis..” riep hij op plagende toon. Louis draaide zich nijdig om, maar grijnsde gemeen toen hij Niall zag.

“Zo.. De kleine geheimenverspreider..”

Niall huiverde toen hij Louis’ toon hoorde. Dit was allesbehalve goed..

“Hoe.. Hoe?” stamelde hij, hij zag Rowana met een schuldige blik naar hem kijken. Niall schudde zijn hoofd.

“Nee.. Dit kan niet..” Hij probeerde zich gefrustreerd los te trekken uit Zayn’s greep. Louis kwam dreigend voor hem staan en kraakte met zijn knokkels. 

“We zullen wel zorgen dat jij daar spijt van krijgt..” grijnsde hij. Louis hief zijn vuist op, Niall kneep zijn ogen dicht toen de vuist hard op hem af kwam. 

Hij dook in elkaar, verwachtte een klap. In plaats daarvan, hoorde hij een schreeuw, een klap. 

De greep om zijn polsen verslapte, Niall trok zich los en opende zijn ogen. Een grote glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij zag wat er was gebeurd.

Dit was simpelweg.. Geniaal..