"Sen bakma böyle hüzünlü şeyler yazdığıma , ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz."
Ne güzel söylemiş şair. Sen yazarsın ama düşündüklerin bilinmez. Kimse seni anlayamaz.
Bu hayatta tek başınasın. Düştüğünde kalkmayı da, yaralandığında yarayı sarmayı da, acılarını örtmeyi de bileceksin.
Peki ya artık yorulduysan tek başına mücadele etmekten. Bıktıysan, bezdiysen bu hayattan..
Toprak da artık yorulmuştu. Yeni bir umut yeni bir hayat istiyordu. Kendi kurduğu bir hayatı yaşamak istiyordu. Her zaman babasının kararları ile yaşadı Toprak. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni bitirdikten sonra ailesinin yanına dönen ve babasının hastanesinde Kardiyoloji bölümünün yeni kalp doktoru olarak ise başlayan Toprak, hayatına yeni bir sayfa açıyordu.
Peki, o hastane de onu nelerin beklediğini bilse bir dakika durur muydu? Hayır. Belki de evet. O doktor olmak istiyor muydu? Hayır. O sadece mutlu olmak istiyordu. Peki bu mutluluğu ona vericek olan kişi ya bu hastanedeyse.
****
Hayır yani şimdi ne gerek var yeni doktora. Ekibim zaten çok iyi. Bide yeni mezun. Off allahım off çıldırcam. Söylenerek koridorda yürürken birine çarptım. Birden çemkirmesiyle neye uğradığımı şaşırdım.
"Ne yapıyosun ya önüne baksana"
"Özür dilerim hanfendi fakat siz de önünüze bakmiyordunuz. Telefonunuzla ilgileniyordunuz." Diyerek yürümeye devam ettim. Yanından gecerken kokusunu farkettim. Manolyanın vücut bulmuş haliydi resmen. Hafif dalgali saçları. Güzel kızd-. Ne oluyor ya bana? Ne diyorum ben? Kendine gel Ateş!
İlk defa yazmıyorum ama ilk defa yayımlıyorum. Sizce devam etmeli miyim? 🤗😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gel Sarıl Bana
Romansa"Senin bu ellerinde ne var, bilmiyorum. Tuttukça güçleniyorum, kalabalık oluyorum."
