Kaius Academy: University Of Peculiar Abilities

Ability #1

Cara's POV

"Iha, okay ka lang?"
"Iha? Iha? Okey ka lang?" Nagising ang diwa ko sa isang matanda na tumawag sa akin.

"O-okay lang p-po ako." Nanginginig ang boses ko dahil sa totoo, hindi ako okey.

"Nasan ba ang magulang mo?" Untiunting tumulo ang luha ko. Wala, walang natira sa akin nung gabing yun. I was filled with sorrow, agony, madness, and fear. I don't want to be like them. Many years came but I'm still hunted.

"Okay ka lang ba anak?" Tumingin ako kay Manang. Kahawig niya ang isang taong alam kong natitira pa saakin. Right. I only have one person with me. My grandmother.

"O-opo." Tumayo ako. Umalis sa bayang iyon. Nilakad ang maraming milya para makarating sa bayan ng lola ko. Maliit lamang iyon at masaya. Katulad ng amin. Pagkatapos kasi ng insedenteng yun, wala na ang aming masayang bayan. Parang nabura lang sa mapa. Nakakainis isipin na isang tao lang ang gumawa nun.

Maraming bahay, tila squatter's area dito ngunit mapapansin mo ang kanilang pagiging malinis. Marami paring puno, hindi katulad ng amin, nasunog na lahat. Wala na ring tututbo doon, tila sinumpa. Kahit papano, nakita ko parin ang bahay ni Lola Frieda. Bata pa ako nung huling pumunta dito. Kasama ko sila--

"Apo? Ikaw ba yan Cara?"

"L-lola!" Si Lola Frieda. Ang natitira kong pamilya— meron pa pala. Si Kuya Kacper (pronounced as kas-per, not kak-per), my only brother. Nakalimutan kong meron pala ako nun. Naalala ko nung umalis siya.

"Kuya! Laro tayo!"
"Umalis ka! Ayaw ko maglaro!"

"Kuya, aalis ka?" Maluhaluha kong tanong
"Oo."
"Hindi ka nagpaalam? Kuya? Kuya!"
"Bye Cara, mahal ka ni kuya." Umiyak ako nang umiyak. Simula nun, hindi ko na siya nakita.

Sabi ni Mama, nandito siya kay Lola. Or not. Walang bakas ni kuya sa bahay. Kahit tsinelas wala. Nakapasok ako sa bahay ng matiwasay. I feel something different about Lola, even with Mama and Papa. I found them wierd and special. Especially, Kuya. I don't know why but something unfamiliar is spreading to my bones right now— with my grandma. Para talagang may kakaiba siyang tinatago, hindi ko alam but soon I will find out. I feel it, very soon.

"Apo? Bakit ka nandito?" -tanong niya. Wala kaming communication so baka hindi niya alam.

"Patay na po sila Mama at Papa." Ngumiti siya, a sad smile. Umiling-iling at tumayo para kunin ang picture frame sa gilid ng upuan.

"Baka, kailangan mo nang malaman ang totoo." -nagtaka ako. Anong totoo?

"Hindi ka normal na tao, Cara. May special ability ka." A-ano? Special ability? Buong buhay ko, I hated them for what they did but me, myself, is one of them?

"Hindi lahat ng peculiars ay masasama. Iba-iba sila. Nakasalalay sayo kung pano mo gagamitin ang iyong stryka."

"A-anong stryka?" Tanong ko. What the f is that?

"It means strength. Your strength and power. There are four types of stryka; Robina, Ivana, Memphis, and Nutralè"

"Robina is the skills physically. While Ivana is the ability in mind. Memphis is elemental. Lastly, Nutralè remains the legend– it can do all the three abilities."

"Apo, alam mo ba kung anong stryka mo?"

****
Short update po. Haha, sino kaya makakaalam?