"Kamusta ka na?" Yan ang unang lumabas sa bibig ng long-lost-brother ko. Nakakatawang isipin na dito lang pala kami magkikita. Kanina pa kami nandito pero yan palang ang nasabi niya.
"Mabuti talaga." I said. Note the sarcasm there. "Nawala si Mama at Papa. Iniwan mo ako. Pinasok sa isang paaralang indi ko maintindihan. Talagang mabuti."
"Mali. Mali lahat ng iniisip mo." Anong mali doon? "Hindi nawala lahat. Nandito pa ako, hindi kita iiwan. Umalis ako kasi ayaw kitang saktan. Maaaring hindi mo na ito matandaan pero muntik ka nang mamatay. I used my powers to you. Pinapasok ako nila Papa dito to enhance and control my it properly. At pag nagawa ko na yun, makikita na kita ulit. I never thought I would see you early!" He hugged me. Naramdaman ko ang kasiyahan sa yakap na yun.
"A-anong stryka mo, Kuya?"
"I'm one of the Ivana, my stryka is telekinetic."
***
Pabalik na ako sa dorm ngayon. Ivana si Kuya, telekinetic. Wow, just wow. Hindi ko man lang alam yung akin. I asked him pero ito lang ang sagot niya: "You may not remember it now, but soon you'll find out." Biglang nagbell noon kaya bumalik ako sa room. That bell is a reminder for their training ayon kay Kuya. Pagpasok ko sa room, nakita ko si Rita.
"Nakita kitang kausap si Kacper. Ano? Nanligaw ba?" Napatawa ako ng bahagya sa sinabi niya.
"No! Haha, he is my brother." Lumaki ang mata niya, literally.
"What? Kaya pala may pagkakahawig kayo. Now I know."
"Tara, tumingin tayo sa training room. Wala kang training?"
"Actually, meron."
"Ah, required pala yan? Anong stryka mo?"
"I have a plant attribute from Memphis." Plant? May ganon?
"It may sound wierd but it really is my attribute. It helps a lot."
***
Nakarating kami sa training area or training field. Ang daming estudyante dito. Mas malaki pa ata ito sa isang golf field. Apoy, hangin, flying objects, and oh, runners.
"They're one of the Robina. They can run fast depending on their level."
"How about the one's carrying big stones?" Tanong ko.
"They are the lifters. Some can even carry a car alone."
Tumingin muna ako sa mga naglalaban-laban. The one who caught my eyes is the two persons fighting. A boy and a girl, seems like we're at the same age. Fire to ice, apoy dito, yelo doon. Walang nagpapatalo, parehong seryoso. Suddenly, I fell into a deep sleep....
***
Bumalik ako sa lugar na yun. Ang lugar na ayaw kong balikan, ang oras na hindi ko makalimutan.
"Kasalanan mo!"
"Hindi mo kami tinulungan!"
"Wala kang ginawa." Mga iyak, hinanakit, at panaghoy nila. Hindi, hindi 'yan totoo!
"Bakit di mo ako tinulungan, Cara?" Nakita ko si Melissa, umiiyak at tila nanghihina.
"Hindi.. Hindi ko kaya!" Naglaho siya at naiwan akong mag-isa. Nilamon ako ng kadiliman.
Ipaglalaban ko kayo. I will enhance my power, for you— Melissa.
×~×
Ayla's note: Guys, sorry for the late update. Andaming activities, grabe! Solomot tologooo! Comment for reactions. PM me for more suggestions.
Ps:balak kong gumawa ng Critiques, pero nagdadalawang-isip ako, pramis! -_-
BINABASA MO ANG
Kaius Academy: University Of Peculiar Abilities
FantasyIsang nakaraan ang babagabag sa kanya. Ang nakaraang pilit niyang tinatakasan. Knowing her real identity, can it really help her? "I don't even know myself. Am I really one of them? Will I fit in? Is this the place I belong? Kaius Academy is my new...