Psikopatla Evlilik

Bölüm 1 : Kimsin Sen?

Kapıdan içeri girdi ben ise korkudan duvara iyice yaslanmıştım yere çöktüm ve yüzümü dirseklerimle kapattım.

" Sana yemeğini getirdim. "
" Benim burada ne işim var? Sen kimsin??? "
" Beni hatirlamadin mı yani onca yıl birlikte vakit geçirdik!!? " diye bağırdı.
Ben ise korkudan kıpırdayamadım bile.
" H-hayır seni tanımıyorum. "
" O zaman sana kendimi tanitayim ben Martin belki adım sana bir şeyler cagristiriyordur.." dedi ve ardından kapıyı kapattı tam kilitleyecekti ki kapıya doğru tutundum.
" Ben neden buradayım lütfen çıkar beni buradan ne suçum var benim mafya felan mısınız nesiniz siz yalvarıyorum çıkar beni buradan lütfen " ağlarken aynı zamanda hıçkırıyordum ama adam kapıyı kilitleyip uzaklaştı. Neden buradayım hiçbir şey demedi üstelik Martin de kim ve beni nereden tanıyor.
" Tanrim yardım et lütfen lütfen ben buradan nasıl çıkıcam..." ağlamaya devam ederken aciktigimi hissettim ama verdiği yemeği yemiycektim belki o zaman bana acır diye düşünerek yere çömeldim ve uyumaya çalıştım.

2 gün önce

" Heey Jennifer oradan bana bir viski uzatır mısın? "
" Bu kadar fazla iciyorsun da eve gidince annene ne demeyi planliyorsun?"
" Anneme gideceğimi de kim söylemiş bir otele giderim "
" Tek başına mı hayatta olmaz ben götürürüm seni."
" Zevkle canımmmm"
" Heeyy Samantha hadi uyan geldik "
" Aahh başım çok dönüyor hıı bu arada sağol Jeni."
" Tek başına gidebilceginden emin misin?"
" Ah tabikide sorun yok yarın görüşürüz hayatım."
Arabadan indim başım o kadar çok dönüyor ki hedefimi şaşıyorum tam kapıya gidecekken.
" Hey bayan yardım edeyim isterseniz?"
" Yok iyiyim Ben "
Birden ağzıma tutulan mendil ile bayıldım.
" Martin Bey Samantha Hanım ı arabaya bindirdik şimdi nereye bırakalım istersiniz?"
" Konum atiyorum oraya götürün ve bir odaya kilitleyin. "
" Emredersiniz efendim. "

" Heeey kimse yok mu?? İMDAT kimse yok muuu?

Samantha nın sesini duydum yemeğini hazırladıktan sonra odasına girdim. Yemek yemesini söyledim fakat beni dinlemedi kim olduğumu sordu beni hatırlamadı bile hayal kırıklığı içerisinde adimı söyledim fakat onun yaptığı tek şey ağlamak oldu. Yemeğini bıraktıktan sonra odanın kapısını kilitleyerek oradan uzaklaştım.
Çalışanlardan birine arabamı hazırlamalarını söyledim arabama bindikten sonra evime gittim. Anahtarla kapısını açtım odama girip duş aldım ve üstümü giyindim. Tekrar arabaya bindim çiçekçiden çiçek aldım.

Samantha nın gözünden,

Bağırtı sesleri geliyordu Martinin sesine benziyordu adamlara hakaret ediyordu.

" Nasıl olurda yemeğini yemez ha nasıl olur !!!"
" Ama efendim"
" Tamam defolun gidin!!!"
Ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu birden kilit açılmaya başladı o anda ayağa kalktım.

" Samantha yemeğini yememissin?"
" E-evet yemedim."
" Bak sana ne aldım " deyip elindeki çiçeği bana uzattı.
" Neden aldın bunu bana?"
" Nasıl neden aldım seni seviyorum işte!"
" Ya ben seni tanımıyorum Martin misin nesin neden beni buraya getirdin ya annem beni çok merak etmiştir lütfen bırak gideyim lütfen..."
" O gece içerken anneni düşünmedin ama ?"
" Sen beni nerden tanıyorsun nolur bırak yalvaririm"
" Bırakamam..."
" Lütfen derdin paraysa o bende yok ama lütfen bırak benim bi suçum yok"
" Hayır bırakamam çünkü seni seviyorum!!!! Ve bana alışana kadar burada kalicaksin !!!!"
" Hayır ben evime dönmek istiyorum pislik herif!!!"
Ve o anda Martin'e tokat attım.. Olduğu yerde kaldı.

Devamı yarın
Destek için vote ve yorum yapmayı unutmayın ❤❤❤☺