....uyandığımda kendimi küçük bir odada buldum....
Onunla evlenecegimi ve onu bu kadar sevecegimi asla düşünemezdim. Hele onun benim küçüklük aşkım olduğunu bile tahmin edememiştim.
Samantha , 19 yaşında duygusal ama aynı zamanda açık sözlü , cesur...
Bu kendini ne sanıyordu ya. Benim sahipsiz olduğumu mu düşünüyor. Tamam belki babam hayatta olmayabilir ama benim annem var üstelik kendimi rahatca koruyabilirim ben.
" Biliyor musun sen hayaller ülkesinde yaşıyorsun !" " Hayır karıcığım. Ben gerçeklerin adamıyım ;) "
Ben bu adamdan korkmuyorum tam tersine nefret ve ofke doluyum. Bu nasıl bi ukalaliktir ya. Yok ben bunu polise şikayet etmeliydim! Suç bende! Kendi kendime sinirle soyledigim cümleleri aslında içimden soylemedigimi anladım. Martine baktım o ise sadece sırıtıyordu gerizekalı ahmak! Ama ben ona göstericem arabaya zorla bindirmek neymiş!
" Ama şunun şurasında karı koca sayılırız hayatım. Neden böyle davranıyorsun?"
"Acaba hangi karın? Bak kardeşim kardeşim diyorum bak ben seninle ev-len-me-ye-ce-ğiim! Bu mevzu burada kapanmıştır. Sen beni şimdi evime bırak yol yakınken yoksa pişman olursun!"
" Yaa öyle mi küçük hanım. Hiç sanmıyorum. Üstelik sen fazla konuşmaya başladın sanki. Evlenince nolucak hiç bilmiyorum. " dedi ve ağzımı bir bantla kapattı.
O değilde ben bu adamdan korkmalı mıyım? Belki biraz korkmam gerekir sonuçta benimle ilgili her şeyi biliyor ve beni hapishaneye tıkayabilir. Mazallah ömür boyu orda yaşarım. En iyisi susmak dedim içimden.
Birkaç saat sonra araba durmustu. Burası da neresi böyle. Manzara harika ama keşke buraya bu şekilde gelmeseydim. Dedim içimden. Aynı zamanda psikopat Marto da ellerimi ve ağzımı çözdü. Konuşmayacaktım. Ona böyle bir iyilik yapamam çünkü. (Sesim çok güzel olduğu için tabikide dengbej e)
Eve doğru ilerledik. " Hayret keşke hep böyle sussan." Hiçbir cevap vermedim. " Evet Samantha burada rahatça hareket edebilirsin nede olsa kaçma şansın yok." Evet yoktu çünkü arka ve on kapıda toplam 10 koruma vardı.. Bu Martin çok zengin olmalı.. " Peki Martin Bey o zaman beni nereden tanıdığını söyle?" Dedim çünkü bunu gerçekten merak ediyordum. " Kahve içer misin?" diyerek salonun bitişiği olan mutfağa girdi. Aklın sıra konu değiştirmeye çalışıyordu. " Martin!" " Tamam tamam sinirlenme anlatıcam. Ama ilk önce kahvemizi içelim ?" dedi ve kupayı bana uzattı.
Kahveden bir yudum aldım. Anlaticaksin tabikide bunu benim bilmeye hakkım var sonuçta ! Diye düşündüm ki doğru düşündüm.
Kahvemden son yudumu almıştım. Martine baktığımda kahvesini çoktan bitirmişti. " Evet kahvemizi de içtik artık anlaticak mısın?" " Ben senin küçüklük arkadaşınım. Daha doğrusu sen benim küçüklük aşkımsın. Hala beni hatırlamadın mı?" Dur bi dakika bunun daha deminki söyledikleri doğru muydu?
O Martin bu muydu? Benim 13 yıl önceki. ... Kafamda bir resim canlanmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" S-sen o çocuk olamazsin?" " Ben tam da o çocuğum. Bana Marto derdin hatta. " " A-ama sen beni o zamandan beri takip mi ediyorsun?" " Aslında hayır. Ben seni son 3 yıldır takip ediyorum. "
Anlayamıyordum. O zaman neden beni kaçırıp hapise tikadi. Madem benim küçüklük arkadaşım neden bana işkence etti ? Neden psikopat gibi davranıyor. Tanınmayacak haldeydi. Onu bu kadar acımasız yapan neydi peki?
Meraba arkadaşlarrr nasıl gidiyor yorumlarınızı eksik etmeyin. ❤☺
