Bölüm 10: Biz Kardeş Gibiyiz!

140 11 3
                                    

Artık Martin' in büyük sırrını öğrenmiştim. Ailemi nerden tanıdığını da öğrenmiş oldum.
Fakat ben onla hala evlenmek istemiyordum. Küçüklük aşkım olması bana yaptıklarını unutturamaz! Kaçırarak tanismamiz ise hiç hoş değil. Beni burada ne kadar daha süre tutmayı düşünüyor acaba!
Ama yok onu buna anlatmam gerek. Sonuçta annem ne der bu ise onu geçtim ben bile onaylamıyorum o nasıl böyle davranabiliyor ?
Bu düşüncelerden vazgeçip evi gezmeye karar verdim.

Evin salonu çok büyüktü ve siyah tonları hakimdi.. Koltuklar siyah deri duvarlar siyah neredeyse her yer siyah! Mutfak ise çok geniş olmayan ama kullanışlı salonla bitişikti. Yukarı çıkmaya karar verdim. Yukarıda 4 oda bulunuyordu. Koridorun en sondaki kapıyı açtığımda karşıma banyo çıktı. Ve gene simsiyah bir manzara... Siyahı çok seviyor olmalı.. Afrikalı olmadığına şaşırdım doğrusu bzebehd (dalga geçmek için değil sadece ufak bir espri)
Diğer odalara göz attim banyonun yanındaki odanın kapısını açtığımda resim aletleri ve portre tablosu dikkatimi çekti. Demek bay Marto resim yapıyor. Gerçekten ilginç böyle karanlık birisinin böyle iç açıcı resimler yapması.. Ne diyim tuhaf geldi anbzbeb. Evet diğer odaya baktım burası da yatak odası olmalı. Koyu mavi tonlarında bir yatak odası çok hoş fakat çizdiği resimlerin aksine iç karartıcıydı.
Ve son oda bu odanın diğerleri aksine kapısı kırmızı ve ahsapti. Kapının kulpunu cevirdim fakat kilitliydi.
Şimdi daha çok merak ettim burda ne vardı ki? Bay Gizemli Marto demeliyim!

Aşağıdan dış kapı sesi duydum. Gelen Martin yiyecek bir şeyler almış.

" Ooo bakıyorum eve alışmaya basladin. İyi iyi ama çok alışma evlenince burada kalmayacağız."

Bu adam gerçekten beni gıcık ediyor!
Martocuga gününü göstericem ben. Bu ne özgüven böyle ! Bakalım ben onu beğeniyor muyum? Tamam belki esmer, uzun boylu , kaslı olabilir. Bu onu beğendiğim anlamına gelmiyor değil mi ama!?
Tamam belki birazcık değişmiş ama birazcık. Sadece psikopatlasmis pek değişen bisey yok yaniii.
" Ne alismayim be ben kendi evimi özledim hem kaç kez söyleyeceğim biz kardeş gibiyiz bu iş olmaz.
Hemm ben başka birini seviyorum..."

Ahh tabiki sevmiyorum sadece peşimi bırakması için öyle dedim. Fakat daha kötü oldu. Birden bağırınca yerimden fırladım.

" Nasıl başka birinden hoşlanıyorum lan! Benden başkasını sevemezsin!!"

Acaba eş cinselim felan mı desem ya ?
Yok abartmayim o kadar yani dimi?

" Sakin olur musun lütfen "
" Bana sakin ol deme!"

Ya yemin ediyorum bu oğlan salak! Çocukken de böyleydi bu valla bak. Yani tek değişmeyen şey beyni sanırım.^^
" Üfff seni ilgilendirmiyo "
Dedim ve onun bir şey söylemesini beklemeden hemen odama girdim ve kapıyı kilitledim. Şimdi düşünsün oh oldu. Sen beni kaçırdıysan bende sana psikolojik baskı uygularım.
Korkk benden be! Bu daha ne ki yani 😏

Şimdi siz bana hiç korkmuyo mu bu kız diyeceksiniz?
Tabiki korkuyorum hatta korkudan bayilicam. O benim gözlerimin içine her baktığında korkuyorum ben . Sonuçta neyle karşılaşacağım  belli değil.
Tamam küçüklük arkadaşım ama psikopatin teki olduğunu değiştirmez !

Ben böyle kendi kendime konuşurken uykum gelmişti saate baktım. Yuh 1 e geliyordu.

Ya ben normalde 11 de uyuyan bir kızken yani yasadiklarim kolay değil tabii.

**
Kapı tıklamasıyla uyandım.
Yuh kapıyı kırcan hayvan herif!

" Ay geldim geldim!!"
Kapıyı açtığımda sinirli ve soğuk bir yüzle karşılaştım.

Umursamadım. Ne kadar korksamda umursamamaya çalıştım ve mutfaga geçtim. 1 bardak su doldurup bir dikişte içtim. Martine baktığımda anlamsız bir ifadeyle bana bakıyordu.
Dün uyuyamadıysa demekki..
Kendime yumurta kırdım ve masaya sofrayı hazırlayıp yemeye başladım.

Hahaha ona niye kahvaltı hazirlayim ben yani o beni buraya kaçırıyor ailem meraklı üstelik ben istemeden benimle evleneceğini iddaa ediyor bide ona kahvaltı hazırlayacağım.
" Pess"
" Anlamadım"
Ay dışımdan kaçtı ses.
" Yok bir şey demedim ki"
Kanepeye yayılmış ayı gibi.
Hem ben bisey desem sanane?

Küçüklük arkadaşıyız diye iyi davranacağımı düşündü heralde ama yok öyle. Martin Bey beni kaçırdıysan bana da katlanacaksın.

Yumurtamı sonunda bitirebilmiştim. Zar zor yiyebildim. Hiç istahim yoktu oysa ki..

Sofrayı toplamaya başladım.
Ve yanıma kim geldi Marto.
Ona baktım ve sinirli bir şekilde üstüme doğru geldiğini farkettim. Ne yalan soyliyim korkmuştum. Hemen elime yumurtayı yaptığım tavayı aldım.
" Gelme vururum valla!"
Hala geliyordu. ..
Geldi....
Geldi...
Tam kafasına tavayı yapistiracakken sert bir hamleyle kolumu tuttu.

Çok acıyordu neredeyse ağlayacaktım. Kolumdan tuttuğu gibi duvara sürükledi.

Duvarla arasına almıştı ve sıkışıp kalmıştım.

İşte şimdi korkuyor muydum EVET!

Çok heyecanlı bir bölümdü bence.
Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin ❤

Psikopatla EvlilikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin