Stonefield Academy: School of Special Ability

Chapter 3

Vote! Vote! Vote! Love yah all!

Need help! (Again =D)

Suggest a character that fits to the role of Asuza Tendo.

Thank you! =)

***

   She's looking at me with cold eyes. No emotion on her face. Seriously, hindi marunong ngumiti ang babaeng ’to? Maganda pa naman siya. Kaso hindi palangiti. Lagi na lang seryoso ang mukha.

   She just look at me for 5 seconds then she walks away. Lumabas na din ako ng elevator at sinundan siya.

   “Hey.” I called her but she didn't even bother to look at me. Bingi lang? Tss. Hinabol ko siya at naglakad ako sa tabi niya. “Saan nga pala ang class 4-A?” I asked.

   “You have the Hologram Map. Use it.” cold niyang sabi nang hindi man lang ako tiningnan.

   Darn this girl. Hindi man lang marunong tumulong. “I don’t know how to use this. And besides, I’m a newbie here so hindi ko alam ang mga lugar dito.”

   “I bet Asuza already told you on how to use the Hologram Map. So leave me alone.”

   “Ikaw ang Student Council President diba? So you should tour me here in your academy. Gawain ba ng isang Student Council President ang hindi tulungan ang kapwa niya estudyante? Diba hindi? So you have to tell me about this school. Kayo ang nagdala saken dito tapos hindi niyo man lang ipapaliwanag saken ang tungkol sa academy?”

   Tumigil siya sa paglalakad kaya napatigil din ako. She looked at me sideways with a cold eyes, her grey eyes became dark. I gulp. Darn, did I talk too much?

   “Follow me.” halos tumayo ang balahibo ko sa malamig niyang boses.

   Naglakad siya muli. Sinundan ko siya. Lumiko kami sa kaliwa at naglakad sa mahabang hallway. May mga pinto sa gilid na may nakalagay na class at numero sa itaas. Huminto kami sa isang pulang pinto na may nakalagay na Class 4-A sa itaas. So I guess, this is our classroom? Sa labas pa lang dinig ko na ang ingay sa loob. Sigawan, tawanan, kantahan, asaran..

   Binuksan niya ang pinto at pumasok sa loob. Ang kaninang maingay ay bigla na lang natahimik nang pumasok si Alexis. Pumasok na din ako at lahat ng mga mata nila ay napunta saken. Naglakad na si Alexis sa pinakadulong upuan na malapit sa bintana at umupo don.

   Sinalubong ko ang mga tingin ng mga kaklase ko na kanina oa nkatingin saken. Nahagip ng nga mata ko si Asuza na nakaupo malapit sa pinto. He's smiling while waving his hand. Tinuro niya ang bakanteng upuan na nasa harapan niya. Good thing classmates kami, at least hindi ako loner dito. Baguhan pa naman ako.

   Naglakad ako palapit kay Asuza, not minding all the eyes are still on me. Umupo ako sa bakanteng upuan at nilagay ang bag sa likod ko.

   “Mabuti na kang hindi ka naligaw. Ginamit mo ba ang Hologram Map?” tanong ni Asuza.

   “Yeah. Pero nakasalunong ko si Akexis kaya sumabay na lang ako sa kanya.” sagot ko.

   “Really?” he asled surprisingly. “That’s new.”

   “Huh? Bakit?” nilagay ko ang braso ko sa sandalan ng upuan at nilingon siya.

   “Wala kasing gustong sumabay kay Alexis dahil nga takot sila sa kanya. Well, maliban saken.”

   “Asuza, can I ask you something?”

   “Anything. What is it?”

   “Sinabi mo na lahat ng estudyante dito takot sa kanya, bakit ikaw hindi?”