AÇELYA

Hayal Kurmaktan Yılma

Onun göz yaşları, koca bir dünyanın izlerini taşır. İzler zamanla silinir ve yerini yeni dünyalar alır. Bu dünyalarda ne yarattığını sorabilirsin ama sana asla söylemez.

"Düşle... Çiz... Boya... Süsle ve senin olsun..."

Büyük babasının son sözleriydi bu ilham verici, gizemli kelimeler. Onu son gördüğünde sahildeydiler. Sadece ikisi: bir çocuk ve hayatını zamanla paylaşmış bir ihtiyar. Geçmiş ve gelecek. Öğüt ve ağıt...

Elliana şimdiden sıkıldı ve ıslak kumdan çıkıp şezlonga oturdu. Büyük babası yine o sihirli kelimeleri sıraladı, bu kez torununun gözlerine bakarak. Elliana dikkatliymiş gibi dinledi ve ihtiyar devam etti:

"Bu dünya bizim değil, kimsenin değil. Sen kendi dünyanı yarat. Hayal kurmaktan yılma, gerçek olmasa bile düşle... Çiz... Boya... Süsle ve senin olsun..."

9 yaşındaki bir çocuk için fazla karmaşıktı bu cümleler. Ama Elliana göründüğünden daha zekiydi. Tabi ki gerçek olmayacak bir hayali kurmak pek anlamsızdı. Rüzgara inat her defasında saçını düzeltirken düşündü bunları. Büyük babası şezlonguna sırtüstü uzandı ve güneşe teslim etti kendini. Torununu kafa karmaşıklığıyla baş başa bırakan ihtiyar, aradan çekilmiş gibi yapıp Elliana'nın vereceği cevabı bekledi. Bir labirentteki fareyi bekler gibi...

"O zaman bir daha hayal kurmam. Madem hiçbiri gerçek olmayacak..."

Mühim olan hayallerin gerçek olması değildi, hiçbir zaman. Hayallerin hep orada, beynimizde onun için ayırdığımız küçücük odada kalması gerekiyordu. O odanın içine kuracağımız dünyamız ve biz. Bizim sırlarımız. Bizim hayallerimiz.

. . .

Bu küçük kız, 20 yaşında üniversiteli genç bir hanımefendi olduğunda, en sevdiği insan silinip gitmişti hayattan. Belki bu hayattan silinmişti ama Elliana'nın kalbinin bir yerinde mutlaka ondan arda kalan birkaç iz bulunabilirdi. Öğütleri kaldı mesela: "Düşle, çiz, boya, süsle ve senin olsun." Küçük Elliana'nın kendisine vazife bildiği bir öğüdü daha vardı büyük babasının: "Hayal kurmaktan yılma..."

Yılmadı da, hep hayal etti. Bazen yorucu derslerden çıkıp eve yürürken, bazen ise uyumadan hemen önce. Öğütleri hatırladıkça hayal kurdu ve dünyalar yarattı, kendi dünyalarını... Lise eğitiminde başarı notunun düşük olmasının en büyük sebebi budur belki de. Her geçen sene daha fazla hayal kuruyor ve odasını dolduruyor.

Liseyi hocalarının yardımıyla bitirdikten sonra en iyi tatilini yapmak için yine o sahildeydi. Huntington plajında sessiz bir şezlong buldu. Babasından ve kuzeninden habersiz, tek başına, güneşin var olmakta geciktiği bir vakitte gelmişti buraya. Buna rağmen artık endişelenecek bir şey yoktu. Hafif rüzgar, uykuya dalmak üzere olan dalgalar ve sessiz kumlar...