Oeps, toch niet jij? (On hold)

Hoofdstuk 10

Foto: Lotte en Anna
Pov. Nick
Ik hoor een voordeur open gaan en dicht slaan. "IK BEN THUIS!!!" Klinkt er door het hele huis. Terwijl ik naar boven loop hoor ik stemmen. "Waar ben jij geweest jongedame?" De stem van Fleur, of moet ik mevrouw Jonkers zeggen, begint. "Ik was naar een feestje, heeft Anna niks gezegd? Ik had haar nog zo gevraagd om te zeggen dat ik bij Kate was en dat ik terug zou zijn voor jullie weggingen!" "Dat heeft Anna gezegd ja, maar je moet je vuile werk niet door haar laten opknappen!" Ondertussen kan ik Mark, Fleur en Lotte zien. Lotte lijkt inderdaad als twee druppels water op Anna. De keren dat ik Anna heb gezien had ze er tiptop uit gezien en Lotte, niet... Zacht gezegd. Haar haar zit warrig door elkaar en haar kleren zitten slordig rond haar lichaam. Haar gezicht staat moe en er zitten wallen onder haar ogen. Ik dacht even na. Die wallen staan eigenlijk heel raar, of ze die zelf heeft gedaan of zo iets. Ik kijk in haar ogen en zie een beetje angst. Eigenlijk heel normaal misschien maar de als ik zo thuis kwam had ik vaak nog alcohol in mijn bloed en kon ik niks anders dan onnozel kijken. Lotte kijkt naar de grond behalve als ze iets zegt, maar dan kijkt ze niemand. Als haar telefoon ineens af gaat schrikt ze in krimpt in elkaar. "Gaat het wel? Of hebben jullie allebei iets?" Haar ik Fleur vragen. Lotte kijkt op haar telefoon en drukt die persoon weg. "Ik heb alleen hoofdpijn en kan niet zo best tegen hard geluid, dus wil je niet tegen me schreeuwen?" Roept ze terwijl ze haastig wat typed. Dan stopt ze haar mobiel weg. "Maar ik ben er dus jullie kunnen weg hoor." Langzaam loopt ze richting de deur. Even kijken Mark en Fleur elkaar aan. Mark is de eerste die reageert. "Ze heeft gelijk, beide meisjes zijn er en ik zo niet inzien dat we hierdoor onze vakantie laten verpesten!" Fleur knikt en roept nog iets naar boven. "Anna, we gaan, lieffie moeten we nog naar boven komen?" Snel schut Lotte haar hoofd. Verbaast kijk ik naar haar, hoe kan zij dat nou weten? "Mam ik denk niet dat als Anna ziek is dat ze bezoek op prijs stelt." Fleur knikt en loopt naar buiten. "Lotte schatje, waar is je scooter?" "Eeh.. Die was ingenomen weten jullie nog? Ik ben met de bus gegaan!" Lotte lacht tevreden. "Oja schatje, dat is waar ook." Fleur loopt even naar de enorme auto die propvol zit. "Mark, zit alles in de auto?" Hij knikt en went zich tot Lotte. "Nou, doei schatje en zeg Anna dat ik doei lieffie zei oké?" Lotte knikt en hij went zich tot mij. "Ik hoop dat je een zomer kan volhouden met mijn 4 dochters en anders vraag je hun oma voor hulp oké?" Ik knik en Fleur zit al vanuit de auto te schreeuwen. "Tijgertje, kom je nog? We moeten opschieten! Doei schatje van me, zeg Anna ook doei! En doei Nick!" Ik lach en zwaai. Ze hoeven niet te weten dat ik ze nu al niet mag. Ik ben zo vriendelijk als het maar kan en zwaai samen met Lotte tot ze uit het zicht verdwenen waren.

Zodra ze weg zijn pakt Lotte meteen haar mobiel. Ik herken het en grinnik. Ze belt dus ik moet even wachten met wat ik wil zeggen. Ergens vind ik het jammer als ze het meteen al wegeeft. "Hey Lot, ja ze zijn weg hoor je kan komen! (...) oké tot wanneer je komt, doeg!" Ze kijkt me aan. "Wanneer wist je het?" "Hoe kwam het dat ik het wel doorhad en je ouders niet?" Vraag ik meteen terug. Anna rolt met haar ogen. "Omdat het hun toch niet boeit." "Oh shit zitten .. Mira en .." "Emma" helpt ze me. "Thanks, zitten Mira en Emma nog steeds aan de tafel?" "Nee, Jenny brengt hun na ontbijt altijd naar boven." Ze loopt naar binnen en ik volg haar. "Ik wist wel dat eeneiige tweelingen soms voor elkaar in de plaats gaan maar dat ze dat ook bij hun ouders kunnen doen wist ik niet." "Zoals ik al zei: het boeit hun toch niet en ze weten het wanneer we hun aankijken." "Daarom vermeed je oogcontact, nu weet ik het. Ook al had ik een vermoeden." Zeg ik met een big smile. Anna rolt met haar ogen en zucht overdreven diep. "Ik wil vandaag best helpen om je een beetje wegwijs te krijgen maar morgen komt Lis en dan kan ik dus niet. En het is mogelijk dat overmorgen Sara en Nina komen, maar dat weten we nog niet zeker. "Mag ik hier eigenlijk vrienden uitnodigen?" Ze kijkt me geschokt aan en ik ga verder. "Ik bedoel niet mijn hele groep vrienden maar soms 1,2 of 3 vrienden zou wel leuk zijn." Even schud ze haar hoofd maar zegt toch. "Als jij een paar vrienden wil uitnodigen, en het is echt een paar, moet je je best doen. Je moet alleen nog steeds voor Mir en Em zorgen." Ik knik. "En in het weekend? Je ouders zeiden dat ik dan ook mocht blijven als ik wou en dan zou ik wel vrienden uit willen nodigen." "Zolang het er een PAAR zijn vind ik het goed. En als ze niet teveel lawaai maken." "Oké is goed!"