Oeps, toch niet jij? (On hold)

Hoofdstuk 3

Foto: Anna
Pov. Anna
Ik sta nog maar een tijdje te wachten als ik de auto van mijn vader al zie. Verrast kijk ik op, normaal duurt het minstens een half uur voordat hij kan wegrijden dus dat ik hem dat 10 minuten zie is zeer verrassend. Met een grote grijns maakt hij een draai midden op de weg en stopt de auto langs de kant. "Je had me zeker pas over een half uur verwacht hè?" Zegt hij met zijn grijns nog steeds op zijn gezicht. Ik lach en knik. "Hoe..." Verder kom ik niet eens. "Geen zorgen ik heb niet ineens superkrachten gekregen. De nieuwe nanny heeft me geholpen. En jij mag je fiets erop doen want als ik er mee bezig ga, is je fiets zo stuk!" Meteen zet ik mijn fiets op de fietsendrager en binnen no time zit die vast. "Let's go!" Roep ik lachend.

Pov. Nick
Ik hoor een auto aan komen rijden en ben benieuwt wie er eerst komt. Ik mocht van Mark blijven zitten in de woonkamer zodat ik meteen op Mira en Emma kon passen aangezien hun oude nanny al met vakantie weg is. Een autodeur klapt dicht en ik hoor een harde stem. "Waarom kunnen jullie niet gewoon accepteren dat het ten eerste niet erg is om te blijven zitten, ik wil niet naar de zomerschool en het kan me niets schelen wat jullie vrienden ervan van vinden, en ten tweede dat ik geen milieuvervuilend apparaat hoef omdat ik te lui ben om te gaan fietsen. Ik weet niet hoe het in jouw oren klinkt maar zo klinkt het in de meine! Je gaat je vakantie verspillen aan meer school en om het beter te maken dwing je me op een scooter, waardoor mijn conditie naar de klote gaat!" Ondertussen is de voordeur opengegaan en ik hoor zware voetstappen de trap op lopen. "Lieffie, je weet de afspraak die we met je maakte dat, als je de normale school niet zou halen, dat je maar zomerschool moest. Maar de zomerschool is al een uur reizen met de scooter dus ik wil niet dat je gaat fietsen. Dat is veel te ver weg." "Het kan me niet schelen hoe ver weg zomerschool is, want ik ga er niet heen! Je weet wel dat ik de vakanties nodig heb om niks te doen want als ik het hele jaar school zou hebben zou ik nog liever in Afrika wonen!" De voordeur word ineens met een klap dicht gegooid. "IK WIL NIET DAT ER ZULKE DINGEN IN DIT HUIS GEZEGD WORDT!" Hij neemt even een pauze en gaat iets rustiger verder. "Lievert, jij hebt een heel goed leven en je mag zulke dingen niet zeggen, dat is..." "Ik weet wat het is, ik moet blij zijn dat ik hier ben geboren, dat ik een goede opleiding kan volgen en later een goed leven kan leiden. Zodat ik het zelfde mijn kinderen kan bieden. Maar snap jij dan niet dat school stom is." Ik hoor hoe Mark iets wil zeggen maar ze gaat stug door. "Ik weet het, het is nuttig maar ook zo stom, saai en irritant om te doen. En wat ik niet begrijp is dat het zo erg vind dat ik een jaartje meer zal doen over mij middelbare school carrière. Één jaar is toch niet zo heel veel, en ik beloof dat ik het volgende jaar wel de vierde haal. Dat is een belofte. En ik zal een goede planning bij houden elke dag huiswerk maken voor minstens 2 uur en ik zal hard werken op school, maar alsje alsjeblieft, pak deze zomer niet van me af. Please, please, please???" "Ga naar je kamer en ga je omkleden, de nieuwe oppas is er nog steeds we hebben het hier later over. Ik moet het ook nog met je moeder bespreken." Kennelijk vind ze dat ze de discussie gewonnen heeft want ik hoor een zachte yes. "Ooh, en vergeet niet om te douchen. Kijk niet zo. Ja of nee, heb je na de training gedoucht?" Ik hoor voetstappen verder omhoog lopen en een ander paar naar mij, dus ik kijk op. "Aah, mooi je zit er nog ik was even bang dat je toch was weggegaan. Ik ga even de huishoudster zoeken om te vragen of ze eten gaat maken... Of ik bel Fleur en vraag of ze iets meebrengt wat wil jij?" Ik kijk hem even raar aan maar verbeter mezelf snel en geef snel een antwoord. "Uuh, maakt niet zoveel uit ik kan alles wel eten." "Mooi, ergens allergisch voor of iets anders?" Ik schut met mijn hoofd. "Oké ik bel Fleur even, je kan hier blijven zitten hoor maar als je wilt, mag je gerust rondlopen. Kun je het huis al een beetje eigen worden." Ik knik en sta op, ik ben erg benieuwd naar de rest van het huis. Langzaam loop ik rond en vaag hoor ik een douche. Ik grinnik een beetje, het huis is zo groot maar toch hoor je bijna alles.