APTAL.

Gerçekten aptal.

Uyuyamıyorum. Ve artık ne hissediyorum onu Bile Bilmiyorum.

Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte Gözlerimde kuruyan Gözyaşlarımla Uyanıyorum. Bugün pazar ama annemin Birçok işi var gibi. ''İzel benim şu kayıt faslını Halletmem gerekiyor. sen Bekle beni. Gitme biryere.'' ''Ama anne..'' ''Burayı bilmiyorsun ve başına birşey gelsin istemiyorum Tatlım.'' ''Pekii.'' Hayır anlamıyorum ben bulurdum birşeyler. Gidiyor annem çok geçmeden. Bende birşeyler atıştırıp odama çıkıyorum. ikinci Dünya Savaşına benziyor burasıı. Açıyorum pencereleri ve Son ses müzigi. Evet evet Depresif kızlar gibi saçımı da saçmasapan bir biçimde Toplayarak Temizlik yapıyorum. Ben ve temizlik ! Aah. Gerçekten Gariip.

Heryer mis Gibi oldu ! Gerçekten becerikli oldugumu anlayıp Gülümsüyorum ve Koltuga Çöküyorum. Eylemi aramalıyım diye Geçiriyorum içimden. Arıyorum. Açan yok. 5 dakika sonra arıyor. ''Alo?'' ''Eylem?'' ''İi-izeel ! '' '' Nabeer '' ''Eh işte okul falan. Yani aynı Pasiflikler.'' ''Anladıım. şey..'' ''Mert iyi '' ''Gerçek anlamda iyimi?'' '' o Kadarını bilemem izel ama Yaralarına ragmen İyi olmaya Çalışıyor.'' ''Dikkat et ona Lütfen'' ''Merak etmee. Neyse ee nasıl oralar?'' ''Buralar çok güzelde sen yoksun kanka. ehehe. '' ''Çok özledik seni'' ''Bende..'' ..

Ama ben Patlayacagım Sıkıntıdan. Çıkmam gerek Dışarı. Hazırlanıyorum hemen. Salaş beyaz bir tshirt üstüne mavi beyaz kareli gömlek altına da siyah tayt. ve Supra benzeri renkli ayakkabım. Fırlıyorum dışarı. Ne degişik bir yer burası? Kulaklıgımı takıyorum. Yürümeye devam..

Oda ne? Mertte gördügüm Olay burda da oluyor. Yine bir erkek kızı sıkıştırmış Öpüyor. Lanet olsun Bütün erkekler aynımı? Pislik herifler ! ..