DUMAN

16 2 0
                                    

Nihayet okul bitmişti ve eve gelmiştim. Yorucu bir gündü. Özellikle sıra arkadaşınız Poyraz'sa!

Hemen odama çıkıp üstüme pandalı pijama takımımı giydim ve saçımı topuz yaptım. Açıkçası topuzdan başka her şeye benziyordu. Ama olsundu. Acıktığım için biraz daha hızlı adımlarla mutfağa girip yiyecek bir şeyler aramaya başladım..

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Uyandığımda etraf kapkaranlıktı. Hemen telefonumun ekranından saate baktım. 04:02 Niye bu saatte uyandım lan ben? Okul zaten 8 de. Oflayıp kafamı yastığa gömdüm ve uyumaya çalıştım. Ama olmuyordu! Kesin okulda uykum gelecekti ve zombi gibi dolaşacaktım. Zaten okulda her zaman uykum var ve zombi gibiyim ama bugün daha fazla belli olacak gibiydi. Kendimi daha fazla zorlamadan önce alarmı iptal ettim ve nasıl olsa zaman var diye kendimi banyoya soktum. (Fstlşmyn pls). Banyodan çıktığımda uyandığım zamana kıyasla daha seri adımlarla dolabımın önüne geçtim ve  ilk iç çamaşırlarımı daha sonra ise formamı giydim. Saate baktığımda 7'ye geliyordu. Bende bugünlük bir süpriz olsun diye mutfağa indim ve süper muhteşem hamarat ellerimle kahvaltı hazırlamaya başladım.

Sonunda çayda kaynadığında altını kapattım ve annemleri uyandırmak üzere merdivenleri çıktım. Tam kapıyı tiklatiyordum ki üzerine takım elbiseli babam ve günlük kıyafetiyle annem odadan çıktı.  '' Günaydın size kahvaltı hazırladım evet çok mübarek bir evladım anlamanıza gerek yok '' dedim ve saçlarımı savurarak mutfağa yöneldim. Annem ve babam şok olmuş bir biçimde masaya bakarken içimden Kendimi bir kez daha tebrik ettim. Çok marifetliydim yahu. Oyalanmadan yemeğe başladığımızda hunharca yemeye başladım. Annemler bana göre daha sakin yiyorlardı. Ben hızlı filan yemiyordum. Yumurtayı ağzıma atmamla püskürtmem bir oldu. O ne kadar da tuzluydu öyle! Atarken hiç öyle gözükmüyordu açıkçası. Az önce kendime hamarat mı demiştim. Lafımı geri almıyorum tuzlu olsa bile hamaratim bence. Sadece BENCE.

Odama çıkıp çantamı aldım ve spor ayakkabimi giyip evden çıktım. Yolda ilerlerken bir köpeğin bana doğru geldiğini görünce hızla koşmaya filan başlamadım. Goldendi lan bu! En sevdiğim tür! Mor inekler aşkına! Bende köpeğe doğru koşup kucağıma aldım ve sevmeye başladım. O da bana ısınmış gibiydi. Birden birinin ''Duman!'' diye bağırmasıyla kafamı bize doğru hızla gelen çocuğa daha doğrusu Poyraz'a kaldırdım. Ne yani bu köpek onun muydu? Yanıma geldiğinde soluklanıp konuşmaya başladı '' Tuttuğun için teşekkür ederim '' ''Senin mi?'' '' Evet ama genelde annemlerle kalıyor'' Üzerini süzdüğümde eşofmanlarla olduğunu görünce '' Okula gelmiyor musun?'' diye sordum. '' Ne oldu üzüldün mü?'' deyip sırıttığın göz devirip yoluma devam ediyorudum ki bileğimden yakaladı. '' Bugün dinleneceğim katılmak ister misin?'' deyip muzipçe baktığında sinirle kolumu çektim. '' İstemez seni bilmem ama benim bu sene okulu kıramayacak kadar önemli bir sınavım var ve herkes senin gibi zengin züppe değil'' Tamam son lafım ağır olmuş olabilir ama koskoca lanet olası okulda sadece ben mi önemsiyordum bu sınavı!? Ya da herkes çok mu zengindi?!? Tamam bizimde durumumuz kötü değildi fakat kendi ayaklarının üstünde durup ailene yük olmamak gibi bir şey de vardı. Sinirlendiğini gözlerinden anlamıştım. Daha fazla durmadan yoluma devam ettim.


🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙🌙

Hellööö ben geldiiim. Gece gece aniden gelen yazma isteğimle yazmaya başladım saat şuan 02:46. Öyle yani dnsndn

Beğenirsiniz alttaki küçük yıldıza basmaya unutmayın lütfen*-*

Sizi seviyorum kendinize iyi bakın Milkalar!😘😘

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 29, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Nerede Kalmıştık ? #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin