48;

1.3K 63 29
                                    


seungkwan's

"So sinasabi mo hindi one-sided ang hindi pagtuloy ng kasal niyo ni Rene dahil may boyfriend siya at plano ni Che na gisingin ako ng late dahil alam naman niyang walang kasal na magaganap. Niloko lang niya ako dahil gusto niya maabutan kita at magkita tayong dalawa para makapag-ayos. Tama ba lahat ng sinabi ko?"
Hansol laughed while staring at me. HIHI WAG DITO ENE BE.

"Tama ka Boo."

"Okay lang ba talaga sa Papa ni Rene?" He nodded and rested his head on my shoulders.

"Okay lang sakanya, actually Rene's a spoiled child. Kung ano gusto niya, masusunod. Alam mo bang sobrang saya ko ngayon na kasama kita at wala ng panira." Grabe siya sa "panira" na word.

"Ako din naman eh. Tignan mo! Kung hindi lang ako palaban edi wala tayong happy ending ngayon!!"

"That's why I wanted to thank you so much. Alam ko Boo, napaka swerte ko sayo. Hindi ka nag give-up satin at sobra akong natutuwa para doon. Im sorry sa lahat ng sakit na napadama ko sayo, akala ko ive done what's best for you pero nasaktan lang pala kita. Im really sorry and I wanted you to know na kahit hindi man tayo sa huli mahal na mahal na mahal na mahala na mahal kita Boo Seungkwan."

"Alam mo, kahit ilang sorry pa sabihin mo, papatawarin kita. Alam mo namang sobrang lakas mo sakin. Thank you din dahil lagi mo iniisip ang makakabuti sakin. Inuuna mo ako kaysa sa sarili mo and sobrang natuwa ako doon pero sana dapat isipin mo din mararamdaman ko. I love you too Hansol."

"Eh KINGINA NIYO! BAKIT KAYO NANDITO SA HOTEL ROOM KO NAGLALANDIAN!? AKO NAGBAYAD NITO KUMUHA KAYO NG SARILI NIYO! NAKAKAINIS! TSK." Muntik na namin makalimutan, nandito pala si Che kasama namin. Hihi sarreh namiss kasi namin isa't-isa masyado.

"Ahm Che, sorry. Kumuha na ako ng room pero lilinisin pa daw nila, kaya Boo and I have to wait for 1 hour."

"MAGLILINIS ISANG ORAS!? ABA JUSKO GAANO KALAKI BA KINUHA MONG ROOM!? LECHE MAG SHOSHOPPING NGA MUNA AKO! PAGBALIK KO DAPAT WALA NA KAYO DITO. TSK KABITTER, DINO WHERE ARE U NOW THAT I NEED YOU HUHUHUHU!" Umalis na si Che at nagkatinginan kami ni Hansol at sabay kami tumawa.

"Lakas talaga ng tama ng pinsan mo. Nababaliw na dahil hindi nakikita si Dino."

"Malakas talaga tama namin magpipinsan tulad sakin, masama tama ko sa taong na ngangalang Boo Seungkwan."

SPELL MALANDI EDI V-E-R-K-W-A-N!!

"Corny mo!" WEH SEUNGKWAN ALAM NAMAN NAMIN KILIG PISNGI KA NA JAN.

"Corny lang naman ako pagdating sayo eh."

"Ano nakain mo Hansol? Oa ka sa pagiging sweet."

"Bumabawi lang ako Boo. Sa lahat ng oras na nawalay satin. Ginagawa at sinasabi ko lang ang mga bagay na dapat ginawa na natin noon. Alam mo naman gaano ko kinontrol ang sarili ko."

"Ahh..." Pagkasabi ko niyan walang ng umimik samin. Siguro sa tuwa namin na magkasama ulit kami ngayon, wala na kaming masabi.

Tumayo si Hansol at biglang niya akong hinila. Lumabas kami at sinarado niya ang pinto ng hotel room namin ni Che. Hindi ako nagsalita at hinayaan siyang hilahin ako.

Sumakay kami sa elevator at dirediretso kami hanggang makapunta sa room 69 ;-))). Mahilig sila sa room 69. ;-))))

EHEM SIXTY-NINE ;-)))

Binuksan ni Hansol ang pinto at hinihila padin niya ako. Hiniga niya ako sa kama.

OMG ANO GAGAWIN NIYA SAKIN.

"Im lying na 1 hour ang paglilinis ng room. Actually kanina pa siya nakahanda."

"HA!? HANS--" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil hinalikan niya ako.

Ramdam na ramdam ko sa halik niya ang pagmamahal na hindi namin natuloy noon.

"You know...miss na miss kita. Hindi ko na kaya kontrolin ang sarili ko. Boo Seungkwan, maari ko bang ipadama sayo ang pag-iibigan natin na naputol noon?"

I smiled while looking at him.

"Hindi mo naman kailangan kontrolin." A smirked formed in his lips.

Eto na siya, bumalik na ang Hansol ko.

Ang Hansol na pinaglaban ko at minahal ko ng sobra-sobra.

-
continuation ng **********?? nahhhh ;-)))

perfect ⇝ verkwanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon