KARANLIKTAN ÇOK KORKUYORUM BABA

Tedaviden vazgeçiyorum

Derin hastalığından dolayı hastahanede kalıyordu ve kemoterapi durmaksizin devam ediyordu (bi ümit).

   

     Derin her zamanki gibi mutsuzdu zaten ölecekti neden kemoterapiye devam ediyordu ki?

     

      Doktor gelip Derini kemoterapi için hazırladı ve birlikte yürüyerek koridoru aştılar. Hemşireler Derini sedye gibi bir şeye yatırdılar. Derin in aklina aklına Keremin ve Barış abinin söyledikleri geldi ve bir anda yataktan kaçtı kapıyı açtığı gibi dışarı fırladı.  Doktor bıyık ve hemşireler peşinden koştular ama yetişemediler. Durum böyle olunca doktor bıyık keremi aradı ve durumu anlattı.

   

      Derin eve gelmişti. Zaman kaybetmeden babasının odasına girdi. dikkatini açık olan cam çekti.

      Rüzgar tül perdeyi uçuşturuyordu. Derin o uçuşan perdenin arkasinda dışarıya bakıp iç geçiriyordu. Dein çıplak ayakla tahta zemine basip dişariya, batan güneşi kollarina almak için ilerliyordu. Her adim attikça soğuk tahta zeminden uzaklaşip kumlarin mintikasina ilerliyordu.

    Ayaklari kuma bastiğinda, dalgalar sahile doğru geliyor kumdaki şekilleri dümdüz ediyordu.

Derin çok yorgundu bu yüzden kumlara doğru uzandi peki ya aklindaki düşünce neydi?  derken cebindeki telefonu çalarak bütün sessizliğin içine etti. Derin arayanin babasi olduğunu farketti ve telefonu açmadi çünkü kemoterapi için zorlayacakti.  Peki ya ne için? keremin onu tekrar umursamamasi için mi?  beni kızı olduğum için değil, kanser morele ihtiyacim var o yüzden seveyim duygusu için mi?  Derin bunları düşünürken ayağa kalktı ve temiz havayı ciğerlerine doldurdu. Kerem ise çoktan eve doğru yola çıkmıştı bile.

      

       Merhaba sevgili okurlarim biliyorum çok uzun zaman oldu ve az yazdim ama sinavlar vardi ve pzrtsi de edebiyat sinavi var o yüzden boyle gecikmeler yasiyosunuz ama telafi edicem. Bu arada kitabimda finale geliyoruz bu kitabi bitirdigimde yeni yazdigim AŞKA ŞANS VER e odaklanicam lütfen ona da bi bakin öpüldünüz :))