Ertesi gün Derin uyandığında Kerem' in yaninda olduğunu gördü ve kerem" Günaydın Derin bu akşam yağmur yağacakmış belki elektriklere de kesilir diye düşündüm korkmaman için yanında olacağım ne dersin?" dedi.
Derin babasinin gözlerinin içine bakıp" Eskiden karanliklardan ve yağmurlardan korkardim şimdi ise yağmurlar göz yaşim karanliklar ise sırdaşım" dedi. Kerem öylece kalaklmıştı ve Derin devam etti" Hani geçen korkup da yanına gelmiştim ve sen bana "Nefes almana bile katlanamiyorum bir de yanimda mi yatacaksin? , bana baba deme, defol git!" dediğin zaman işte benim yüzüm de ayni böyleydi ama arada unutulan bi detay var o zaman ben sana muhtaçtim" dedi ve o arada hemşire geldi, Derini kemoterapi için hazirladi ve o arada kerem bordo rengi olan suratiyla dışarı çıkarken Derinin gözlerindeki Masumiyet yerini damlalara, boğazi ise hıçkırıkların hışmına uğramıştı. Hemşire onu teselli etmeye çalışırken doktor bıyık da Derini delik deşik edecek iğneleri hazırlıyordu. Peki vücudu bu kadarhastayken o neden hâlâ kendini değil babasını düşünüyordu? kendine defalarca bu soruyu soruyor ama yanitini bir türlü alamıyordu.
Kerem ise dışarıda arabanin kaputuna oturmuş olanları düşünüyo, Derinin dedikleri sürekli kulağinda çınlıyordu.
Merhaba arkadaşlar bu aralar derslerim yüzünden yoğunum bu sebeple geç yazıyorum daha doğrusu yazmaya çalışıyorum lütfen beni anlayın yodum olmadan ilham gelmiyo...
umarim yorum yapmaya başlarsınız yoksa hikayemin kötü olduğunu düşünüp erken bitireceğim. Sevgilerle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAN ÇOK KORKUYORUM BABA
Ficción GeneralGercekte baba olan ama kendini baba gibi hissetmeyen ve daha 5 yaşinda olmasina rağmen 50 yasindaki bir insannin cekemeyecegi azabi ceken küçük kizinin hikayesi
