Κεφαλαιο 6

41 4 1
                                    

Ετσι λοιπον περασε η πρωτη εβδομαδα με την συγκατοικο μου. Δεν εχω μαθει σχεδον τιποτα για εκεινη, εκτος απο το οτι της αρεσει η λογοτεχνια οπως και εμενα. Ο Κεν ερχετε καθε μερα, το ιδιο και ο Ντανιελ, αλλα ο αδερφος της, αυτο το μυστιριοδες αγορι με τα πρασινα ματια και τις μπουκλες δεν εχει εμφανιστει. Ο Ντανιελ καθε μερα ερχετε και διαβαζει εδω. Σημερα επιτελους ειναι Σαββατο!! Ο Ντανιελ και εγω κανονισαμε να βγουμε μια βολτα μιας και η κατασταση μου ειναι σταθερη εδω και καιρο. Σε 2 βδομαδες ειναι τα γεννεθλια μου και ελπιζω να με αφησουν να μεινω μια νυχτα εκτος νοσοκομειου. Σηκονομαι απο το κρεβατι και καθως πηγαινω στο μπανιο σταματαω μπροστα απο το κρεβατι της Ρειτζελ. Εχει πολλους πονους και κανονιστηκε χειρουργιο μεσα στην επομενη εβδομαδα λογο επειδηνωσης της καταστασης. Παω κοντα και της ψιθυριζω να ξυπνισει και την φιλω στο μετωπο καθως μου χαμογελαει. Ανασηκωνετε και με καλημεριζει καθως απομακρυνομαι για να πληθω και να ντυθω. Αφου ντυνομαι με ενα μαυρο κολαν και μια ασπρη κολλητη μπλουζα χτενιζω τα μαλλια μου, ευτυχος που με αφησαν οι γιατροι να μακρυνω γτ τον πρωτο καιρο μου ειχαν πει να το κοψω αν και δεν χρειαστηκε, επεσαν απο μονα τους. Αφου πλινω το πρωσοπο μου και τα δοντια μου κοιταζω την αντανακλαση μου στον καθρεφτη. Τα μαλλια μου αφου επεσαν ξαναβγηκαν στο φυσικο τους χρωμα, καστανο ανοικτο αλλα δεν με αφησαν να τα ξαναβαψω. Τα φρυδια μου λεπτα και αβγαλτα καθως δεν εχω ορεξη για να τα βγαζω, τα ματια μου αμυγδαλοτα, ο Ντανιελ λεει πως ειναι μεγαλα αλλα κανεις αλλος δεν μου το εχει πει και ουτε εγω το βλεπω, με την γκρι αποχρωση τους κανουν αντιθεση με τα φυσικα χρωματα μου που τωρα πια εχουν ξεθωριασει. Τα χειλη μου οχι μικρα αλλα σιγουρα οχι μεγαλα και η μυτη μου συμμετρικη ευτυχως. Το σωμα μου λεπτο, αδυναμο εχοντας χασει το μεγαλητερο μερος απο τις καμπυλες μου, εχω μονο λιγο στηθος και τον τελευταιο καιρο καθως τρωω λιγο περισοτερο αρχισαν τα μπουτια μου να μεγαλωνουν. Βγενω απο το μπανιο ρωτοντας την Ρειτσελ αμα θελει κατι απο το κυλικιο η αν θελει να ερθει μαζι μου και αρνητε και τια 2 προσφορες μου καθως γλυστραω στα Τομς μου. Ειναι ακομα 11 οποτε δεν θα εχει κοσμο. Βγενω απο το δωματιο με την υποσχεση να μην αργησω. καθως κλεινω την πορτα πεφτω πανω σε καποιον, βασικα κατι. Ενα μεγαλο μπουκετο λουλουδια και μπαλονια καθως κρυβουν το πρωσοπο του ατομου " Αμα ειναι να μην βλεπεις μην τα κουβαλας ολα αυτα " λεω πιο αγενης απο συνηθως. Τα μπαλονια και τα λουλουδια απομακρυνονται απο το πρωσοπο. Αμεσως χαμογελω πλατια στη εικονα...

Λοιποον το αφηνω εδω για να εχει λιγο σασπενς. Μικρο το ξερω αλλα δεν εχω εμπνευση 😕 ποιος λετε να ειναιι?? Ευχαριστω οσους το διαβαζουν και αμα σας αρεσει παρακαλω ψηφηστε γι αυτοο!! Σας αγαπωω 😘😘

Εισαι η ανασα μου...Onde histórias criam vida. Descubra agora