Sana ihtiyacım var

~1~

Bu akşam en sonunda dışarı çıkıyorum. 4 yıldır ilk defa. Belki eğlenebilirim ne dersiniz? İlayda'nın arkadaşları nasıl tipler hiçbir fikrim yok ama ben kendim gibi gideceğim. Dizimin hemen üstünde biten siyah bir deri etek üstüne de soluk kırmızı V yakalı bir bluz, altına da aynı kırmızıdan deri supralarım, eğer üşürsem diye de siyah motorcu ceketimi üstüme aldım. İlayda'nın erkek arkadaşı bizi arabasıyla aldı. Bir bara götürdü. Tamam 17 yaşında olabilirim ama pek yaşlı göstermiyorum ve yanımda iki 19 yaşında insan var.

İnsanlar içip kafayı buluyorlardı. Ben de onlara katıldım, şanslıyımki kolay sarhoş olamıyorum. Barda oturdum ve yanımdaki çocukla flört ettim. Shut yarışına girdik. 10.dan sonra lavaboya diye kalktı sanırım kusacak. Yerine başkası oturdu. Sonunla da flörtleştik. Tam öpecekken üzgünüm gitmem gerek deyip uzaklaştım. Bir sarhoş tarafından öpülmek istemiyordum. Biraz hava almaya ihtiyacım vardı. Dışarı çıktım. Sonra bir anda arkamda ilk flörtleştiğim çocuğu gördüm.Üstüme geliyordu. Uzaklaştım. Ara sokaklardan birine girdim. O sırada demin flört ettiğim çocuk da geldi. biraz etrafına bakındı bizi görünce yaklaştı. Biriyle başedebilirdim ama ikisi, çok zordu.  

Yanyana gelince cidden korkmuştum.

"Bizden kaçamazsın bebeğim"

"Bebeğim mi o benim dostum"

"Ah yanılıyorsun o benim"

" Hangimizinsin bebeğim seç bakalım" 

İşte o anda daha ayık görüneninin yanına doğru gittim. 

"Bak benim olduğunu söyledim."

Cümlesini bitirir bitirmez tekmem kasıklarının arasındaydı. O sancılar içinde kıvranırken diğeri üstüme yürüdü. Tam önümde durdu. Yumruğumu yanağına yapıştırdım. Ama o sırada öbürü biraz kendine gelmişti. Ayaklarımı tuttu. Bir an için ellerinden biri kaydı işte o an koşmaya başladım ama ayakkabılarım birbirlerine bağlanılmıştı. Yere kapaklandım.

"O kadar kolay kaçamazsın, hem de o kadar acı çektirdikten sonra"

İşte o anda Sercan'ın yanımda olmasını çok istedim. Beni her zaman olduğu gibi kurtarmasını... Ama nerede? Bluzumu yırtmışlardı. sütyenim sağ göğsümü kapayamıyordu. Tam kendimi  bırakmıştımki bir ses duydum; "Ne yapıyorsunuz orda?"

Selim'den

Bardan çıkmıştım. Neden oradaydım kim bilir. Sanırım annemlere ve tüm o sosyete zırvalıklarının esiri olmak istemediğim için. Barın yanındaki sokaktan sesler geliyordu. Hiç de iyiye işaret değillerdi. O sokağa girdim. Biraz ilerleyince iki adamı bir kıza tecavüz ettiğini gördüm. Bağırdım:

"Ne yapıyorsunuz orda?"

Bir saniye için bana döndüler. 

"Git burdan ufaklık"

"Gitmezsem ne olur?"

Onlara yaklaştım. birini duvara yapıştırdım o sırada öbürü yaklaştı. Duvara yapıştırdığımı yere fırlatıp üstüne bastım. Sonra bana yaklaşanı ensesinden yakalayıp duvara sürttüm. İkisi de bayılmıştı veya ölmüş, bayılmış olmalarını umdum. 

Kıza yaklaştım. Yüzü çok tanıdıktı. Bunu bir an için boşverip üstümdeki T-shirt'ü çıkarıp ona giydirdim. Montumu da ona giydirdim. "Üşüyeceksin montunu al" diye fısıldadı. Onu kucağıma aldım, hiç itiraz etmedi. Bir taksiye bindik. Onu yanıma oturttum. Bana doğru sokuldu. Evinin nerede olduğunu sordum fakat cevap gelmedi. Ona döndüğümde uyuyordu. Onu tek başına bırakamazdım. Tek çare onu evime götürmemdi sanırım. Tabi o anda bir otel odası tutmak aklıma gelmedi. 

Onu tanıyorum demiştim ya, gerçekten onu tanıyordum. Aynı okula gidiyorduk. O geçen senenin 10. sınıflarındandı. Benden bir sınıf küçük. Adı sanırım Esra idi. Evet Esra Yaratan. Bu oydu okulun en asosyal ama aynı zamanda en belalı kızı...

Eve girdiğimde annem beni bekliyordu. Tabiki beklediği kucağında bir kızla gelen oğlu değildi. 

"O kim Selim?" 

"Sevgilim Esra anne, aslında seninle tanıştırmaya yarın gelevekti fakat uyuyakaldı ve onu evine bıraksam evindekilere anlatmam ne kadar doğru olur bilemediğim için buraya getirdim."

"Ailesi merak etmesin oğlum. Hem bu kız kimlerdendir? Ne diye getirdin "

İşte bu soruya ne yanıt verebilirim bilemiyordum. Anneme gece başına gelenleri anlatsam çok büyük problem olacaktı. 

"Sabah konuşsak annecim. Ben de epey yorgunum uyumak istiyorum."

"Tamam ama sabah kaçışınız yok Selim Bey"