Beatrice | Harry Styles short story |

Próba dziesiąta

Zawsze uważałem, że jesteś niesamowita z tym Twoim gadaniem o bzdetach. Aniele, myślę, że w obecnym stanie wyglądasz na bardziej niesamowitą. Twoja twarz wygląda na spokojną, jakby była gładką taflą na morzu, której nie rusza żaden sztorm. Gdybyś spojrzała na swoje odbicie w pękniętym lustrze, wciąż wyglądałabyś jak uosobione piękno, ponieważ każdy spośród odłamków tego cholernego szkła, ukazywałby skrawek Ciebie. Tak jak moje pęknięte serce, już od dawna będące układanką, która mimo swoich porozrzucanych i brakujących części, tworzy słowo B e a t r i c e.