YENİ AY - Tuhaf Serisi- Aşktan Nefret Edenler.

5. bölüm 'KIRIK RUH'

                          5.bölüm

  

          

            "Aşktan nefret edenler"

Bölüm şarkısı: Şanışer Yazamam ecele

 

Sessizlik istiyorum. Veya sadece huzur... Huzur istiyorum bayım, ama öldüğümde değil.

               

       

           Güzel bulduklarım

  
Yağmur yağarken ağlamak kadar güzel birşey yoktur. Gözyaşlarını saklar ve yağmur damlasına karışır göz yaşın,

                               ***

İçimde barındırdığım hırcın kızım göğüs kafesimi inadına yumruklarken elim kalbime gitti.  Göğüs  Kafesime inadına bastırdım. Onun çıkması ne bana yarardı ne çevremdekilere, sadece zarar olurdu.

  Öpüşmek...

   Benim şu ana kadar yaşamadığım birşeydi. Ama gelin görün ki insanın sevdiğini başkasıyla böyle görmesi... Ne bileyim acıyordu işte,

    Daha fazlasıda vardı. Bunun farkındaydım ama sadece benim karşımda olmaması benim kırık kalbim için daha iyi değilmiydi?

  Gözlerimi üzerlerinden çekmiyordum. Canımın yanıcağını biliyordum. Ama nefretimi bununla beslemem lazımdı. Ne varki beni hayatta tutan nefretim bu görüntüyle pis şişko karınını ovalıyordu. Benim acıdan beslenmekten vazgeçmeyen nefretim, iyice şişmanlamıştı.

  Naz onun dudakların ayrılırken yüzlerindeki ifade merak konum olmuştu. Aşk aradım. İkisindede yoktu. Sevgi aradım. Nazda biraz vardı. Zevk aradım. İkisindede duble vardı. Nazın arkası bana dönüktü. Benim kalbimi yıkan güzel dolunayım kafasını yana çevirip mavileri beni bulmuştu. Yüzüm nasıl bir ifadeydi bilmiyorum ama gözleri benim gözlerimden ayrılmadı. Konuşmak istedim bağıra bağıra yada ağlamak, sadece ağlamak istedim.

   Gözlerinin içene baka baka hesap sormak, canını yakmak istedim. Ben nasıl hissediyorsam onunda yaşamasını istedim. Son kez gözlerine baktım ve boğazımın acısını es geçip arkama döndüm.

  Koridorun sonundaki merdivenlerden bodrum kata ilerledim. Ne yaptığımı bilmiyordum. Neden oraya gittiğimide ama gidiyordum işte,

  Merivenlerden inip karanlık koridorda ilerlemeye başladım. Bedenimi yalayıp geçen karanlık ve kömür kokusu ruhumu örten yegane iğrenç teselliydi. İlerlerken dikkatimi yanan birsey çekmişti.  Merdivenin altında yanan birşey gördüm. Gözlerimi kısıp daha dikkatli baktım bu,

Sigara...

Birisi sigara içiyordu. Yüzünü seçemiyordum. Ama dumanı çekerken sigarının uçunda yanan ateşi görmüştüm. Bedenim oraya giderken yüzünü tanımaya çalışıyordum. Daha çok yaklaşıp dikkatli bakmak istiyordum. Merdivenin altına geldim ve kafasını kaldırıp bana baktı ve  Beni fark ettiğin de  irkildi. Sigarası elinden düşerken ben yerde ayağıma yuvarlanan sigara baktım. Boğazım acıyordu. Suya ihyacım vardı. Geçmesi gerekiyordu ama canım yandıkça bilincim yerine gelicekti. Bunun farkındaydım. Bedenimin acıya ihtiyacı vardı. Yavaşca yere eğildim ve parmaklarım sigarayı yavaşça kavrarken yüzünü seçemediğim çocuk bana bakıyordu. Sigarayı iki parmağımın arasına sıkıştırdım ve yavaşça doğruldum daha sonra dudaklarıma götürürken iki çift göz üzerimdeydi. Dudaklarimın arasına aldığım sigarayı yavaşca içime çektim. Ağzımın içine dolan duman ilk olarak boğazımı acıtırken ben inadına dahada derin çektim. Dudaklarımdan uzaklaştırırken cigerlerimdeki dumanı yavaşça dışarı saldım. Boğazıma sanki yüzlerce iğne batırılmış gibi acırken duman dudaklarımın arasından havaya karıstı. Acı beynimin içine dolan acı dudaklarımda sadece sadistçe bir gülümseme oluşturmuştu. Ben sigaranın verdiği rahatlık arasında gidip gelirken karşımdakinin sesi doldu kulağıma,