I kill people for a living

'Caroline!' hoor ik opeens. Ik hef mijn hoofd op en zie hoe Harry naar me toe komt gevolgd door Marcus. Ik zucht en ga op mijn kont zitten, het kon me niet schelen dat mijn jeans zou vuil worden, het was toch nog een oude.

'Louis, heb jij dat gedaan?' vraagt Harry. Ik knik en veeg wat modder uit mijn gezicht.

'Ze was op mijn zenuwen aan het werken.' gaat Louis in de verdediging.

'Bied je excuses aan.' zegt Harry streng en kijkt zijn beste vriend doordringend aan. Louis wilt zijn mond open trekken, maar Harry houdt hem tegen. 'Geen gemaar, help haar.' Louis mompelt iets dat ik niet kan verstaan en komt dan voor me staan en steekt zijn handen uit. Ik pak zijn handen vast en hij trekt me los, maar midden in het proces laat hij me los waardoor ik met een smak terug in de vuile modder beland. Een verontwaardigd geluidje komt uit mijn mond.

'Louis!' zegt Harry en geeft hem een mep op Louis zijn achterhoofd.

'Kom op, ik kon het echt niet laten man.' zegt die geamuseerd. Ik zucht en zie dan hoe Marcus voor me komt staan en zijn handen uit steekt. Dankbaar neem ik ze aan en voel hij me recht trekt.

'Dankje.' zeg ik en veeg nog wat modder uit mijn gezicht.

'Heb je een zakdoekje nodig? Of ga je liever terug naar de hut?' vraagt Harry aan me.

'Een zakdoekje gewoon is goed, ik ben niet bang om een beetje vuil te worden.' zeg ik en glimlach.

'Oké, hier.' zegt hij en geeft me en proper zakdoekje.

'Dankje.' zeg ik en begin mijn gezicht proper te wrijven.

'Sorry voor zijn gedrag.' zegt Harry doelend op Louis die een paar meter verder aan het stappen was.

'Maakt niet, als hij een oorlog wilt kan hij eentje krijgen.' zeg ik.

'Het beste is dat je hem gewoon laat doen.' zegt Harry. Ik schud mijn hoofd.

'Dat kan ik niet Harry, ik heb al vaak over me laten lopen. Dat doe ik niet meer, als hij gemene dingen wilt zeggen en zich als een klootzak wilt gedragen, dan doe ik dat ook. Ik geef niet op tot dat hij dat doet.' zucht ik. Harry knikt.

'Ik hoop gewoon dat hij snel tot reden komt en inziet dat je geen bedreiging vormt.' zegt hij.

'Tja, dat heb je met overbeschermende vriendjes hé.' zeg ik en grinnik. Marcus en Harry lachen ook. Als we verder in het bos lopen trekt Harry me opeens enthousiast mee.

'Harry, wat is er?' vraag ik terwijl ik mee loop.

'Ik wil jullie iets laten zien.' zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik frons maar blijf mee lopen genietend van Harry zijn hand die de mijne vast had. Urgh nee, Caroline, stop met zo te denken! Maar wat als ik nu zo denk, daar is toch niks mee? Argh, dit is zo vervelend! Waarom had ik weer deze job uitgepikt.

'Voila!' zegt Harry opeens. Doordat ik zo in mijn gedachten was verzonken had ik niet eens gezien waar we naartoe waren gelopen.

'Wauw!' zeg ik als we bij een mooi meertje zijn uitgekomen met een waterval.

'Het is hier prachtig, morgen kom ik terug met mijn camera zodat ik foto's kan trekken.' zegt Marcus enthousiast. Ik glimlach, opeens voel ik hoe iemand een kneepje in mijn hand geeft. Ik kijk op naar Harry die naar me glimlacht. Ik glimlach terug en laat dan zijn hand los om naar de rand van het meer te lopen.

'Hé Caroline spring er eens in, krijg je die modder van je.' zegt Louis die naast me was komen staan. Ik kijk hem met vernauwde ogen aan en kijk dan naar Harry die ook naast me was komen staan.

'Hey, Harry hoe koud is dat water?' vraag ik.

'Redelijk koud.' zegt hij.

'Oh waarschijnlijk niet even koud als je ijskoude hart.' zegt Louis. Ik lach sarcastisch en duw hem dan in het water. Ik barst in lachen uit en pak dan Harry zijn hand vast.

'Rennen!' zeg ik en loop samen met hem richting de hut.

'Wacht op mij!' roept Marcus ons na en komt snel naast ons lopen.

'Je gaat eraan Caroline!' hoor ik ergens in de verte.

'Loopt Louis snel?' vraag ik aan Harry en laat zijn hand los zodat we beter kunnen vluchten.

'Valt nog mee, je zal wel kunnen schuilen.' zegt hij. Ik grinnik. Na even komen we aan de hut. Ik loop snel naar binnen en rust met mijn handen op mijn bovenbenen terwijl ik uit hijg. Ik, Marcus en Harry barsten in lachen uit tot opeens een woeste Louis binnen komt. Ik kijk hem met grote ogen aan als hij op me afkomt, maar opeens springen Marcus en Harry voor me.

'Ga opzij jongens.' zegt Louis.

'Nee.' zegt Marcus, ik verstop me achter de jongens die voor me staan hun ruggen.

'Ze heeft me godverdomme in een koud meer geduwd.' zegt hij.

'Jij hebt haar ook wel in de modder geduwd.' verdedigd Harry me. Ik kijk naar Louis en zie hoe hij zijn ogen vernauwd naar Harry.

'Neem jij het nu echt op voor haar?' vraagt hij.

'Ja, problemen mee?' vraagt Harry.

'Heel veel Harry, heel veel, en als jullie me nu excuseren, ik ga mij douchen.' zegt hij en stapt pist weg.

'Nou dat was niet echt een goeie zet om op een goed blaadje bij hem te komen.' zeg ik, maar haal al snel mijn schouders op.

'Ah, who cares?' zeg ik.

'Nou ik.' zegt Harry aarzelend. Ik bijt op mijn lip.

'Sorry.' zeg ik. Hij wuift het weg.

'Is niks, ga je nu maar ook douchen, geef je kleren straks maar, ik zal ze wel wassen.' zegt hij.

'Oké dankje.' zeg ik en schop mijn laarzen uit om daarna naar boven te gaan en mijn kamer binnen te stappen. Vermoeid loop ik naar mijn badkamer. Nog snel werp ik een blik op de klok en zie dat het al 16:00 uur was, het was toch al redelijk snel gegaan. In de badkamer sluit ik snel de deur en kijk naar mijn spiegelbeeld waardoor mijn gezicht betrok. Mijn haren zaten vol modder, mijn gezicht ook en mijn kleren ook. Snel doe ik mijn vuile kleren uit en leg ze ergens in de hoek van de badkamer en loop dan richting de douche. Onder de warme stralen kon ik tenminste een keer op mijn eentje nadenken, dat deed me altijd goed.