I kill people for a living

1.3K 48 3
                                    

'Hey Harry, paas de bal eens!' roept Marcus. Nadat Marcus me wat had getroost hadden we besloten om niet meer naar het stadje te gaan en gewoon hier te blijven zoals gisteren.

'Hey, jullie zijn aan het voetballen zonder the tommy?!' hoor ik opeens achter me. Ik zie hoe Louis het grasveld op rent en de voetbal handig afpakt van Marcus. Ik zucht en kijk weg. Opeens voel ik een bal kei hard tegen mijn buik terecht komen. Ik klap dubbel en kijk dan naar Louis die zich snel om draaide. Ik vernauwde mijn ogen en pakte de voetbal in mijn handen. Harry liep op me af maar ik liep hem gewoon voorbij en gooide dan de bal tegen Louis zijn achterhoofd. Snel buk ik en hoor dan een pijnlijke kreun vanachter me komen. Ik draai me om en zie hoe Harry met een pijnlijk gezicht om de grond zat. Ik snel naar hem toe.

'Gaat het?' vraag ik. Hij schudt zijn hoofd en toen pas zag ik waar hij pijn had.

'Oh shit fuck, sorry.' zeg ik dan.

'Het is niks, niet jou fout.' zegt hij en glimlach moeilijk.

'Wat heb je nu weer gedaan.' zegt Louis die bij ons kwam staan.

'Het is jouw fout, jij hebt die bal naar mijn maag getrapt, als je dat niet had gedaan had ik die bal niet tegen je achterhoofd gegooid en dan was hij niet tegen Harry zijn gevoelig plekje gebotst.' zeg ik boos tegen hem. Hij rolt gewoon met zijn ogen en loopt dan weg.

'Jezus man, wat is zijn probleem?' vraagt Marcus.

'Ik.' zeg ik.

'Louis wordt nogal snel jaloers.' zegt Harry dan.

'Dat heb ik al gemerkt.' zeg ik en steek mijn hand uit. Harry pakt mijn hand vast en ik trek hem recht.

'Dankje.' zegt hij als hij recht staat.

'No worries, heb je nog pijn?' vraag ik dan. Harry schudt zijn hoofd. 'Oké.'

'Gaan we naar binnen?' vraagt Marcus.

'Is goed.' zegt Harry. Met ons drieën gaan we naar binnen en zien dat Louis niet hier was, maar dat er wel een papiertje lag op de tafel.

'Ben even weg voor een paar uur, probeer me niet te zoeken, als ik deze avond niet terug ben, bel me. Ik heb mijn gsm en wat geld mee, maak je geen zorgen, Louis.' leest Harry voor.

'Daar hebben we dus geen last meer van deze namiddag.' zegt Marcus.

'Hé, het is wel nog steeds mijn beste vriend hé.' zegt Harry.

'Sorry, ik vind het gewoon niet leuk dat hij zo hatelijk doet tegen Caroline.' mompelt Marcus en gaat in de zetel zitten.

'Ik ook niet hoor.' zegt Harry en gaat ook zitten.

'Misschien moet ik weg gaan, terug naar huis, dan kunnen jullie in alle rust zonder ruzie van deze plaats genieten.' zeg ik stil. Harry staat recht en kijkt me met grote ogen aan.

'Wat, nee, niet doen, blijf hier.' zegt hij en komt voor me staan.

'Waarom, Louis haat me, als ik nog maar adem bekijkt hij me vuil.' zeg ik en kijk naar mijn schoenen. Harry legt zijn handen op mijn schouders en voorzichtig kijk ik op in zijn groene ogen.

'Blijf alsjeblieft hier, voor mij? Desnoods zorg ik ervoor dat Marcus alleen bij Louis blijft en wij iets samen doen? Of we kunnen Louis gewoon hier laten.' zegt hij. Ik zucht en knik dan.

'Oké.' zeg ik. Harry glimlacht breed en trekt me in een knuffel.

'Dankje.' zegt hij. Ik grinnik en sla mijn armen rond hem heen.

'Nee, jij bent bedankt.' zeg ik.

'Ugh, ik krijg geen hap meer binnen.' zucht ik en leg mijn handen op mijn buik. Met het gevoel dat mijn buik gaat ontploffen leun ik naar achteren in mijn stoel.

'Je hebt dan ook wel super veel gegeten hé Caroline.' zegt Marcus en grinnikt.

'Kan ik er wat aan doen dat Harry zo goed kan koken.' verdedig ik mezelf.

'Dat zal ik zien als een compliment.' zegt Harry en knipoogt naar me. Wow, wacht wat? Hij knipoogde. Nee, nee, nee, hij mag nu niet met me beginnen flirten, dan gaat alles mislopen. Dan zou ik zeker voor hem vallen, dan zou ik vallen voor zijn charmes, krullen, kuiltjes... STOP! Caroline, je klinkt als een fucking verliefde tiener! Stop ermee! Ik schud me mentaal door elkaar en sta dan recht. Juist als ik wil afruimen houdt Harry me tegen.

'Ik zal dat wel doen, je bent gast hier.' zegt hij en glimlacht warm.

'Kan me niet schelen, ik ga helpen.' zeg ik en begin af te ruimen.

'Jij bent koppig.' zegt Harry.

'Goed dat je dat weet.' zeg ik en grijns. 'Waar moeten de borden?'

'Zet ze maar in het afwasmachine.' zegt hij. Ik knik en begin alle borden, glazen en zo voort... in te laden. Daarna ga ik naar de woonkamer en plof daar in de zetel neer.

'En wat gaan we nu doen?' vraag ik zodra Marcus en Harry de woonkamer binnen komen. Harry haalt zijn schouders op en komt naast me zitten in de zetel.

'Film kijken?' stelt Harry voor.

'Boek lezen.' zeg ik dan.

'Boeken zijn stom.' zegt Marcus.

'Is niet!' zeg ik boos en sta recht. Ik zie hoe Marcus nog snel zijn handen beschermend voor zich houdt.

'Wat ben jij bezig?' vraagt Harry lachend.

'Ik dacht dat ze me ging slaan.' zegt Marcus. Ik rol met mijn ogen en stap naar de boekenkast om het boek te nemen dat ik gisteren was begonnen te lezen.

'Ik ging gewoon dit boek halen.' zeg ik als ik terug ben.

'Oh.' zegt Marcus en neemt terug een normale positie aan. Ik grinnik en ga dan terug in de zetel zitten. Ik probeer een goed positie te vinden en als dat niet lukt zucht ik.

'Wat is er?' vraagt Harry die juist ook terug was van een boek te gaan halen.

'Ik vind geen goede positie om te lezen.' zeg ik. Harry grinnikt.

'Leg je buik anders op mijn schoot en lees zo.' stelt hij voor. Ik haal mijn schouders op en doe wat hij had voorgesteld. Misschien niet het beste idee want Harry liet zijn handen op mijn rug rusten zodat hij het boek beter kon vast houden en lezen. Maar door die kleine aanrakingen begon mijn hart al sneller te slaan, oh Harry, wat doe je me toch aan?

note: Ik post nogal onregelmatig nieuwe delen. Ik ga voortaan 3x per week een nieuw deel schrijven, dag worden maandag - donderdag en zondag! laat een reactie achter wat je van t boek vind en misschien een leuk idee? thanks voor de 4.9K reads!!! love x

I kill people for a livingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu