Αγάπη τι δύσκολο πράγμα

Άτιτλο κεφάλαιο 7

Part7~

Κατευθυνόμουν προς το δωμάτιο του Ιάσονα, μέχρι που με σταμάτησε ο Ανδρέας και μου είπε ''Δεν τελειώσαμε εμείς οι δύο.'' ''Παράτα με'' του είπα και έφυγα.Οι μέρες πέρασαν και ήρθε η μέρα που ο Ιάσονας θα έπαιρνε εξιτήριο.Με τον Ανδρέα δεν μιλάμε τώρα τελευταία.Δεν ξέρω γιατί.Δεν ξέρω αν είναι με δική του θέληση ή αν τον επηρέασε κάτι, σκεφτόμουν μέχρι που με διέκοψε η φωνή του Ιάσονα ''Πότε θα έρθει η ώρα;;'' ''Δεν ξέρω'' Απαντάω εκνευρισμένη και απότομα προς τον Ιάσονα.Τον βαρέθηκα.Πότε θα τελειώσει αυτό Θεέ μου;Ακούστηκε ένας θόρυβος.Ήταν το τηλέφωνο μου.Ποιος να ήταν;Άγνωστο.Το απάντησα.''Ναι;'' ''Άννα;''μου απαντάει μια γνωστή φωνή.Ήταν ο Ανδρέας.Χάρηκα, ''Ναι;''του απαντάω με ενθουσιασμό.''Θες να πάμε σήμερα για κανένα καφέ;Πρέπει να μιλήσουμε'' ''Ναι, μπορώ τι ώρα;'' ''κατά τις 4 είναι καλά;'' ''Ναι μια χαρά''του απαντάω.Ήρθε η ώρα να πάρει το εξιτήριο ο Ιάσονας.Το πήραμε.Καθώς  βγαίναμε από το νοσοκομείο λέω του Ιάσονα, ''Παρόλο που έγινε ότι έγινε με εμάς τους δύο, σε συγχωρώ αλλά μόνο και μόνο επειδή είσαι άρρωστος και έχω χρέος να σε φροντίσω, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εγώ και εσύ θα εξακολουθούμε να έχουμε σχέση.'' ''Εντάξει'' λέει αλλά δεν το εννοεί.Τον πήγα σπίτι του και του είπα ότι θα μείνω μόνο για 3 μέρες μέχρι να αναρρώσει.Συμφώνησε.

Σκέψεις Ιάσονα:

Ωραία, έχω μόνο 3 μέρες για να την ρίξω στο κρεβάτι.Θα την ρίξω θέλει δεν θέλει..Θα την βάλω να κοιμηθεί στο δωμάτιό μου και την ώρα που θα κοιμηθεί θα μπω μέσα και θα κλειδώσω την πόρτα.Έτσι θα μπορέσω να κάνω αυτό που θέλω.

Τέλος σκέψεις Ιάσονα.

Η ώρα πήγε 3, έπρεπε να ετοιμαστώ.Έβαλα ένα άσπρο σορτσάκι και μία μαύρη αμάνικη  φανέλα, έβαλα τα adidas μου, βάφτηκα ελαφριά και άφησα κάτω τα μαλλιά μου.Ήμουν έτοιμη.(Επίσης να πω πως εγκαταστάθηκα στο σπίτι του Ιάσονα για να τον φροντίζω)Κατέβηκα κάτω πήρα τα κλειδιά μου, το κινητό μου και κατευθύνθηκα προς την πόρτα... ''Που πας;''ρωτάει ο Ιάσονας ''Όπου θέλω..το ότι μένω εδώ και σε φροντίζω δεν σημαίνει πως θα ελέγχεις την ζωή μου.''Δεν μίλησε.Έφυγα και πήγα στην καφετέρια.Ο Ανδρέας ήταν εκεί.Ήταν τόσο κούκλος..Κάθισα.''Τι θα πάρεις;'' ''Ένα φραπέ σκέτο''.Παραγγείλαμε τους καφέδες μας.Επικρατούσε ησυχία, έσπασα την σιωπή λέγοντας του ''Τι με ήθελες;'' ''Να μωρέ ήταν για εκείνο που έγινε στο νοσοκομείο..μεταξύ μας..'' ''Ναι..'' ''Εεε ήθελα να σου πω ότι σε θέλω..και ναι ξέρω θα μου πεις τώρα ότι σε φέρνω σε δύσκολη θέση αλλά πρέπει να διαλέξεις η εμένα η τον Ιάσονα..'' ''Τι σχέση έχει ο Ιάσονας;'' ''Έχει, διαλέγεις..ή εμένα ή αυτόν..''

Νεξτ ή Ντιλιτ;;❤️