Αγάπη τι δύσκολο πράγμα

Άτιτλο κεφάλαιο 14

Part14~

Ο Αντρέας έφυγε..ξέχασα να του πω τι ώρα θα επιστρέψω..Του έστειλα μήνυμα <Θα πάω να δω την Μαρία, η ώρα 12 θα είμαι πίσω, φιλιά>.Η ώρα ήταν 9 και πήρα τηλέφωνο την Μαρία να δω τι κάνει..δεν το απαντούσε..ανησύχησα, η Μαρία πάντα το απαντούσε,,στην αρχή νόμιζα πως μπορεί να κοιμόταν αλλά και πάλι..Σηκώθηκα, πήγα έκανα ένα μπάνιο και μετά ντύθηκα..η ώρα ήταν 9:50..έπρεπε να βρω ένα ταξί..περπατούσα με τα πόδια μέχρι που είδα ένα βαν να σταματάει μπροστά μου και να μου κόβει τον δρόμο..Είδα 2 άντρες να έρχονται κατά πάνω μου..δεν ήξερα τι να κάνω..άρχισα να τρέχω, σταμάτησα γύρισα πίσω μου να δω αν με έχασαν, ''Έφυγαν..''είπα με δυσκολία καθώς ήμουν λαχανιασμενη..Ξαφνικά νοιώθω ένα χέρι να με τραβάει προς το μέρος του και να μου βάζει ένα χαρτί στην μύτη..δεν μπορούσα να αναπνεύσω..Όλα μαύρα..Ξύπνησα ήμουν σε ένα κρεβάτι με δεμένα τα χέρια..προσπάθησα να φύγω..τραβούσα τα χέρια μου αλλά πονούσα, πονούσα πάρα πολύ..Ακούω πόδια να έρχονται προς τα πάνω μου, έκανα πως κοιμόμουν..ένας άντρας με πλησίασε, ήθελα να κλάψω..Νοιώθω το χέρι του να προσγειώνεται στα μάγουλα μου..αμέσως άνοιξα τα μάτια μου και προσπάθησα να φέρω το χέρι μου στο χτυπημένο που μάγουλο αλλά δεν μπόρεσα, τα χέρια μου ήταν δεμένα..Εκείνος γέλασε λες και το ευχαριστιόταν..δεν άντεξα άλλο και έκλαψα ''Αχχ γιατί κλαις;;''ρώτησε με ένα τάχα λυπημένο ύφος, δεν απάντησα ''Σε ρώτησα γιατί κλαις;;'' μου ξανά είπε, δεν απάντησα ''ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ.''μου είπε λες και δεν ήξερε, λες και ήθελε την απάντηση μου, λες και ήθελε να πονάει με τον πόνο του άλου ''Έτσι..'' απάντησα μέσα στα κλάματα..Γέλασε δυνατά.

Σκέψεις Άννας

..Γιατί γέλασε;;που το βρίσκει το αστείο..απ'ότι φαίνεται αυτός ή θέλει να βλέπει κοπέλες να κλαίνε, ή είναι ψυχοπαθής..μάλλον και τα δύο..αλλά το πρώτο γιατί;;θα τον κάνω να μου πει..έχω τον τρόπο μου..

Τέλος σκέψεις Άννας.

''Σε πλήγωσε γυναίκα;;''τον ρώτησα στα ίσια ''Τι λες;;Ποτέ καμία''απάντησε μα εγώ κατάλαβα στα μάτια του πως μου έλεγε ψέματα ''Μην λες ψέματα.'' δεν είπε τίποτα απλά έφυγε 

Σκέψεις Άννας

Πρέπει να φύγω αλλά πώς;;Ο Ανδρέας;;Τι θα κάνει ο Ανδρέας;;θα το κατάλαβε η όχι;;ΓΑΜΩ ΤΟ.

Τέλος σκέψεις Άννας.

*Αφηγείται ο Αντρέας*

Η ώρα είναι 11 και μισή..Πήγα σπίτι.Είπα ψέματα στην Άννα πως είχα δουλεία απλά πήγα να πάρω εισιτήρια..Ναι, εισιτήρια..θέλω να πάμε ένα ταξείδι οι δύο μας .. Πήγα σπίτι έβαλα τα εισιτήρια στην τσέπη μου..''Άννα, αγάπη μου;;που είσαι;;'' κανένας, ''Άννα;;'' πήγα στο δωμάτιο να δω αν κοιμόταν, δεν ήταν εκεί πήγα στο μπάνιο, στην κουζίνα..πουθενά..Χτυπούσε η καρδιά μου.Ξαφνικά θυμήθηκα το μήνυμα <Θα πάω να δω την Μαρία, η ώρα 12 θα είμαι πίσω, φιλιά>.Η καρδιά μου χτυπούσε όλο και περισσότερο..δεν μπορώ να καταλάβω..τώρα έπρεπε να σταματήσω να ανησυχώ,αφού θα είναι καλά..Πήρα το κινητό μου και πληκτρολόγησα τον αριθμό της..Χτυπά..Ακούω ένα κινητό να χτυπάει ''Όχι, όχι''είπα καθώς έτρεξα στο δωμάτιο..το κινητό ήταν εκεί..άρχισα να ανησυχώ..χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το κινητό της Άννας και μπήκα στις επαφές..Ευτυχώς είχε τους αριθμούς αποθηκευμένους με ονόματα ''Αντρέας, Γιώργος, ΜΑΡΊΑ''πήρα τηλέφωνο ''Έλα μωρή πότε θα έρθεις'' ακούστηκε μια φωνή  

Σκέψεις Αντρέα

ΤΙΙΙ;;;ΤΙ ΕΝΝΟΕΊ ΠΌΤΕ ΘΑ ΡΘΕΊΣ;;;ΔΕΝ ΠΉΓΕ;; 

Τέλος σκέψεις Αντρέα.

''Μαρία;;που είναι η Άννα;;'' ρώτησα όλο απορία ''Αντρέα;δεν ξέρω είπε θα έρθει σπίτι μου αλλά δεν ήρθε'' ''ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ;;ΛΕΣ ΝΑ ΕΠΑΘΕ ΚΑΤΙ;;'' δυσκολευόμουν να αναπνεύσω μόνο στην σκέψη ότι κάτι της συνέβηκε.. ''Ησύχασε ρε Αντρέα, θα την βρούμε'' 'ΜΕΧΡΙ ΤΌΤΕ ΤΙ ΘΑ ΚΆΝΟΥΜΕ;;'' ''Θα πάω εγώ στην αστυνομία και εσύ βγες στους δρόμους, κάπου εδώ θα νε.'' ''Εντάξει, να είμαστε σε επαφή'' ''Οκ''

 Νεξτ;; 
 Είπα να βάλω ένα μεγάλο αφου δεν έβαλα χθες..θα βάλω ακόμη ένα❤️