Αγάπη τι δύσκολο πράγμα

Άτιτλο κεφάλαιο 8

Part8~

''Ρε Ανδρέα δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό.'' ''Και γιατί δεν μπορώ;Απλό είναι το θέμα η εμένα ή αυτόν..'' ''Ο Ιάσονας είναι άρρωστος, δεν έχει κανένα στο κόσμο μόνο εμένα.'' ''Γιατί το υπερασπίζεις τόσο;Δεν καταλαβαίνεις πως αυτός ο άνθρωπος θα σε βίαζε;μήπως τον θες και δεν θες να μου το πεις;ή απλά βρίσκεις δικαιολογίες για να με αποφύγεις, αν είναι γι'αυτό πες το μου.''αυτή τι φορά ο Ανδρέας μιλάει στα ίσια, ''Ο Ιάσονας άλλαξε..και δεν είναι αυτό..απλά..'' ''Απλά τι Άννα;'' ''Απλά μου βάζεις δύσκολα..Και το ότι δώσαμε ένα φιλί δε σημαίνει και τίποτα..'' Ο εγωισμός μου μίλησε,είπα ότι είπα αλλά βαθιά μέσα μου δεν το πίστευα, γαμώ τι πήγα και είπα, τώρα θα τον χάσω ''Εγώ άλλο είδα, αλλά αφού το θες έτσι, φεύγω..''δε μίλησα, τι είχα να πω;Τον έχασα.

[.....]

Οι μέρες πέρασαν.Αύριο φεύγω.Πλέον ο Ιάσονας είναι καλύτερα, τώρα θα μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του.Τα φάρμακα, να αλλάζει τους γύψους κτλ.. ''Τι θα φάμε σήμερα; με ρωτά ο Ιάσονας ''Φτιάχνω καρμπονάρα..'' ''Αα ωραία'' ''Εγώ πάω να ξαπλώσω..ξέρεις να σβήνεις τη φωτιά;'' ''Ναι ξέρω..πήγαινε να κοιμηθείς εσύ''

Σκέψεις Ιάσονα:

Να η ευκαιρία μου..Θα περιμένω να κοιμηθεί και μετά θα μπω μέσα, θα κλείσω τη πόρτα,θα δέσω τα χέρια της και μετά θα το κάνουμε..και δεν το λέω βιασμό αλλά έρωτα

(μόνο ψυχοπαθής μπορεί να είναι αυτός)😂

Τέλος σκέψεις Ιάσονα.

Πήγα πάνω στο δωμάτιο..Ήμουν πολύ κουρασμένη, ξάπλωσα και κοιμήθηκα κατευθείαν

*Αφηγειτε ο Ιάσονας*

Ανέβηκα τις σκάλες, πλέον ήμουν έξω από την πόρτα, μπήκα μέσα..κοιμόταν κλείδωσα την πόρτα και άφησα το κλειδί στο κομοδίνο, πήρα ένα σχοινί και καθώς τις έδενα τα χέρια.........

Τι να έγινε άραγε;;😂❤