Αγάπη τι δύσκολο πράγμα

Άτιτλο κεφάλαιο 9

Part9~

*Αφηγειτε ο Ιάσονας*

........Ξύπνησε, άρχισε να μου φωνάζει και να με κλωτσάει ''ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;, ΑΣΕ ΜΕΕΕ'' ''Κάνω ότι έπρεπε να κάνω εδώ κι πολύ καιρό μωρό μου..'' ''ΑΣΕ ΜΕ ΣΟΥ ΛΕΩ.'' ''ΟΧΙ'' απαντάω τσατισμένος δένοντας τα χέρια της.. 

Τέλος αφήγισης Ιάσονα.

Προσπαθούσα να του ξεφύγω, όμως μου ήταν μάταιο, ήταν από πάνω μου.Τον έσπρωξα και προσπάθησα να φύγω, πήρα το κλειδί άρχισα να τρέχω, έφτασα στην πόρτα, προσπαθούσα να βάλω το κλειδί στην κλειδαρότρυπα αλλά έτρεμαν τα χέρια μου, ήρθε και με έβαλε στον ώμο του..φώναζα βοήθεια αλλά δεν με άκουγε κανείς..με έριξε στο κρεβάτι... Τον έσπρωξα με τα πόδια μου και χτύπησε στο κομοδίνο πήρα το κλειδί και άνοιξα, έτρεχα σαν τρελή.Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω.Έτρεχα για πολλή ώρα μέχρι να του ξεφύγω,του ξέφυγα..Κουράστηκα και σταμάτησα για λίγο.Ξαφνικά βλέπω ένα κόκκινο αυτοκίνητο να σταματάει..φοβήθηκα, νόμιζα πως ήταν ο Ιάσονας.Βλέπω μια γνώριμη σκιά να κατεβαίνει απ'το αυτοκίνητο, ήταν ο Ανδρέας..Χωρίς σκέψη έτρεξα στην αγκαλιά του ''Ανδρέα είχες δίκαιο'' ''Τι δίκαιο;Τι έγινε;Δεν πιστεύω να.....

Nεξτ;