Ο πρωτος μου ερωτας......

(3)

Νεφελη
Ξύπνησα από την σπαστική φωνή του πατέρα μου,τον άκουσα να λέει πως ήρθε ο Λούκας και να πάω κάτω πήγα να σηκωθώ όταν κατάλαβα πως ένα χέρι είναι δίπλα μου, γύρισα διστακτικά και είδα τον Άρη αμέσως μου ήρθαν αναμνήσεις από την προηγούμενη νύχτα και άρχισα να τον κουνάω  έτσι ώστε να σηκωθεί γιατί αν φώναζα θα το καταλάβαιναν η άλλη πως είναι κάποιος στο δωμάτιο.....
Α:μμμμμ....άσε με....είπε....
Ν:ΑΡΗ...είπα θυμωμένα θέλοντας να φωνάξω αλλά δεν μπορούσα
Α:ΤΙ;;; άφησε με να κοιμηθώ...μμμ
Ν:ναι φυσικά γιατί όχι. ..είπα ειρωνικά. ...και συνέχισα.....μήπως επειδή μήπως λέω εγώ κάτω είναι ο πατέρας μου, ο αδερφός μου και ο ΦΙΛΟΣ μου????? Ειπα θυμωμένη
Α: κοίταξε τεχνικά δεν είναι φίλος σου αφού δεν τον φίλησες ποτε....Τώρα άσε με να κοιμηθώ
Ν: τι?? Και προπάντων τι κάνεις στο δωμάτιο μου? ? Ρώτησα διστακτικά με ένα φόβο στα μάτια μου
Α:δεν θυμάσαι? Κάναμε. ...
Ν:(τον πρόλαβα πριν πει κάτι) οχιοχιοχιοχι άρχισαν να γεμίζουν τα μάτια μου.....τον άκουσα να γελάει και τότε κατάλαβα πως με κοροϊδεύε και πηγα στο μπάνιο και πήρα το σαμπουάν βγήκα έξω και του το έριξα από πάνω από το κεφάλι του, τοτε σταμάτησε να γελάει ξαφνικά με πήρε απο τα μπράτσα και με κόλλησε στον τοίχο ήρθε κοντά μου και μας χωρίζε απόσταση αναπνοής κόλλησε το σώμα του επάνω μου μέχρι που κτύπησε  η πόρτα και τον έσπρωξε για νσ φυγή από πάνω μου...
Ν:ναι...ρώτησα διστακτικά
Λ:Νεφέλη πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά...και άνοιξε την πόρτα ο Άρη είχε μπει στο μπάνιο ευτυχώς
Ν:ναι μωρό μου σε ακούω
Λ: ναιιι θα ήθελα να πάμε σε ένα cafe   να μιλήσουμε....
Ν:okay πάμε
*
Φτάσαμε στο cafe..
Λ:ξέρεις πως σε αγαπώ σωστά ......με ρώτησε με κάπως περίεργο τόνο στην φωνή του εγώ φυσικά ανησύχησα
Ν:ναι...του είπα απότομα γιατί ένιωθα πως κάτι κακό θα γίνει
Λ:κοίταξε δεν μπορούμε να έχουμε σχέση εξ αποστάσεως ....τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ συγνώμη
Ν:τον κοίταξα στα μάτια και άμεσος βούρκωσα
Λ:θέλεις να σε πάω σπίτι??
Ρώτησε γλυκά αλλά μέσα μου ένιωθα θυμό πολύ θυμό και έφυγα περπατούσα και όταν κοίταξα το ρολόι μου κατάλαβα πώς είχε πάει 3 έτσι αποφάσισα να πάω σπίτι αλλα είχα χαθεί  έτσι πήρα ενα ταξί που είχε φτάσει μετα απο περίπου 40 λεπτά όταν πήγα σπίτι ηταν 4:40 και τα μάτια μου ήταν φουσκωμένα όταν άνοιξα την πόρτα είδα τον Άρη με τον Μαρίνο να με κοιτάνε σαν χαζά δεν το σχολίασα καν και πήγα στο δωμάτιο μου έκλεισα τα μάτια μου και έπεσα στο κρεβάτι.....
Αρη
Έφυγε από το δωμάτιο με εκείνον τον χαζό...εγω έπρεπε να φύγω έτσι άνοιξα την πόρτα του  μπαλκονιού  και πετάχτηκε στο δικό μου πήγα να ανοίξω την δική μου απο το δικό μου μπαλκόνι και κατάλαβα πως ήταν κλειστά έτσι μου ήρθε μια ιδέα και τηλεφώνησα στον Μαρίνο
Μ:έλα φίλε που είσαι
Α: αβ σου πω θα γελάς
Μ:αντε πες μου, με κανένα γκομενακι??
Α: όχι....η πόρτα του μπαλκονιού μου δεν ανοίγει και σκέφτηκα να μου ανοίξεις το μπαλκόνι της αδερφής σου για να περάσω γιατί δεν ξερω τι άλλο να κάνω...θα μου ανοίξεις???
Α: ναι..ρε έρχομαι
Μπράβο μου έξυπνος είμαι τελικά ήρθε ο Μαρίνος και πέρασα στο μπαλκόνι το άλλο μπήκα στο σπίτι τους καθίσαμε και βλέπαμε ταινίες και λέγαμε με  πόσα γκομενακια  πήγαμε και γελούσα όταν μου είπε για την πρώτη του φορά...Μετά απο λίγο ήρθε η Νεφέλη με φουσκωμένα τα μάτια και μόλις την είδα έσπασε η καρδιά μου δεν γνωρίζω το γιατί....
Α:φίλε εγώ θα φύγω..Έχω κάτι δουλειές και άνοιξα την πόρτα και έφυγα, μπήκα στο δωμάτιο μου άνοιξα την πόρτα του μπαλκονιού και απο αυτο που είδα ξαφνιάστηκα γιατί δεν το περίμενα με καμιά δύναμη.....