Ο πρωτος μου ερωτας......

(16)

Όταν ξύπνησα ο Άρης δεν είχε φύγει κανείς δεν είχε φύγει ούτε η μαμά περιμέναμε τον γιατρό..σήμερα θα μας έλεγαν αν θα μείνω και άλλο στο νοσοκομείο και  φυσικά τι είχα..μπήκε μέσα ο Γιατρός και ζήτησε να βγουν όλοι έξω γιατί ήθελε να μιλήσει μόνο με εμένα όλοι τον υπάκουσαν και βγήκαν έξω εγώ καθόμουν στο κρεβάτι του νοσοκομείου και ο Γιατρός ήρθε και κάθησε απέναντι στην καρέκλα και με κοίταζε
Γιατρός:Νεφέλη άκουσε με έχεις μια σοβαρή ασθένεια...σε αυτά τα λόγια τα μάτια μου βουρκωμένα πια άρχισαν να τρέχουν τα δάκρυα ποτάμι και συνέχισε....λοιπόν κοιτά. ..έχεις. ..ξέρεις εμμ καρκίνο συγκεκριμένα έχεις λευχαιμία...είναι σε προχωρημένο στάδιο
Ν:μα γιατρέ ξέρετε τώρα άρχισαν τα συμπτώματα
Γ: πολλές φορές γλυκιά μου ξέρεις ο καρκίνος σε ξεγελά ....θα ειδοποιήσω τους δικούς σου και μπορείς να φύγεις  Η θεραπείες θα ξεκινήσουν μέχρι και αύριο στην 9 θα σε περιμένω εγώ κάθισα και την κοίταζα εγώ ήθελα να κάνω τόσα πολλά ήθελα να παντρευτώ τον έρωτα της ζωής μου ήθελα να κάνω τουλάχιστον μια κόρη ήθελα...ήθελα τόσα πολλά γιατι;γιατί; σε εμένα .......Μετά από λίγο μπήκε μέσα ο Άρης και κάθησε δίπλα μου με πήρε αγκαλιά και μου είπε πως αυτό θα το αντιμετωπίσουμε  μαζί μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα ξαφνιάστηκα αλλά αυτό χαμογέλασε
Α: ξέρεις εγώ έπρεπε να ζητήσω συγγνώμη...
Εγώ τον κοίταξα απορημένη
Α:μιλώ ειλικρινά αν δεν γυρνούσα να σε φιλήσω....
Ν: καρδιά μου...Μην το σκέφτεσαι
Μετά από λίγο μπήκαν όλοι μέσα και δεν μίλαγε κανείς τότε εγώ σηκωθηκα και πηρα τα πράγματα μου δεν είχα σκοπό να μείνω λεπτό περισσότερο σε αυτό το κτίριο είπα στον Άρη να με περιμένει έξω και εγώ πήγα προς το γραφείο του γιατρού που μου μίλησε της προάλλες κτυπησα δύο συνεχόμενες φορές και αυτός μου άνοιξε την πόρτα και μου έκανε νόημα για να περάσω πήγα και κάθησα απέναντι του
Γ:πες μου Νεφέλη τι θα ήθελες;;
Ν: να γιατρέ θα ήθελα να σας ρωτήσω πόσο χρόνο να ξέρετε θα ζήσω αν κάνω την θεραπεία μου
Γ: Νεφέλη αν κανείς την θεραπεία σου πολύ πιθανών είναι πως θα ζήσης εννοώ θα καταπολεμήσουμε τον καρκίνο ξέρεις την λευχαιμία και θα καταφέρουμε να την νικήσουμε
Εγώ χαμογέλασα τουλάχιστον προσπάθησα
Ν: Ευχαριστώ πολύ γιατρέ για την βοήθειά...είπα και βγήκα από το γραφείο του προχώρησα έξω και είδα τον Άρη να στέκεται μπροστά στο αυτοκίνητο του πήγα κοντά του και τον αγκάλιασα...μπήκαμε  Στο αυτοκίνητο και προχωρήσαμε προς το σπίτι καθίσαμε στο κρεβάτι μου και τον κοιτούσα στα μάτια
Ν:δεν ξέρω αν μου από....πήγε να με διακόψει αλλά συνέχισα
Ν: Όπως έλεγα δεν ξέρω πόσος καιρός μου απομένει αλλά θέλω να τον ζήσω ευτυχισμένη θέλω  να είμαι στην αγκαλιά σου μέρα νύχτα είπα και άρχισαν να τρέχουν δάκρυα  Από τα μάτια μου και να κατεβαίνουν αργά και βασανιστικά πάνω στα μάγουλα μου καθώς τα έκαιγαν.....με είχε πάρει  αγκαλιά εγώ βγήκα  Από την αγκαλιά του και άρχισα να τον φιλάω αργά και σταθερά στα χείλη αυτός με έκανε πίσω και με κοίταζε σαν να μου έλεγε αν μπορώ να κάνω έρωτα αν έχω δυνάμεις εγώ έβγαλα την μπλούζα μου και έβγαλα και την δική του σιγά σιγά άρχισα να τον φιλάω αργά πάνω στο στήθος καθώς του άφηνα υγρά φιλία ήμουν από επάνω του και ν πολύ τρυφερό τρόπο με γύρισε και της ήταν εκείνος απο επάνω μου κατέβασε το  παντελόνι μου και ύστερα το δικό του χωρίς να σταματήσει να με φιλάει να  πάθος αλλά τα ταυτόχρονα πολύ γλυκά στο στήθος και μετά ποιό κάτω μέχρι να φτάσει στην περιοχή μου και μετά έβγαλε πρώτα τα δικά του και ύστερα τα δικά μου εσώρουχα και μπήκε αργά μέσα μου ήταν πολύ γλυκός και τρυφερός.....Μέσα από τα φιλιά του είπα σε αγαπώ και αυτός μου απάντησε όχι τόσο όσο εγώ είπε και βγήκε από μέσα μου αφού είχαμε και οι δύο τελείωση...ξάπλωσα δίπλα του και ακούμπησα το κεφάλι μου πάνω στο στήθος μου καθώς μου χάιδευε τα μαλλιά μου εγώ κοιμήθηκα ένα πολύ γλυκό και ήρεμο ύπνο....είχα να κοιμηθώ τόσο καλά από τότε που έφυγε είχα να νιώσω τόσο ολοκληρωμένη από τότε που το κάναμε για πρώτη φορά βρήκα το άλλο μου μισό και θέλω να ζήσω μαζί του  όσοι ζωή μου απέμεινε έστω και λίγη αυτά τα δευτερόλεπτα κάνουν την διαφορά.....